Dzięki ;)
A film świetny, faktycznie metoda podobna, choć dochodzi jeszcze malowanie figur, a to zapewne ułatwia odtwarzanie zwierząt w kolorze.
John Sibbick, mój mistrz! Nie ważne jak zestarzały się jego dzieła, sentyment pozostaje.
szerman pisze:przypomina mi trochę lemura
To jest najciekawsze, bo nigdy do końca nie wiem jak będzie wyglądał końcowy efekt. Faktycznie, trochę lemur, choć mi to przypomina powierzchownie małpy szerokonose.
Przygotowuję rekonstrukcję jonkerii. Informacje na temat długości kończyn brałem z The girdles and limbs of the South African Deinocephalia. Obecnie jedyny chyba rysunek szkieletu tego zwierza jest nieco przestarzały, ciężko wywnioskować coś, gdy kończyny są pokazane w półwyprostowanej pozycji. Założyłem, że jeśli stosunek długości głowy do łopatki się zgadza, to reszta wymiarów też. Proporcje zgadzają się z J. haughtoni. Danych co do wymiarów reszty kości nie mogłem znaleźć, lecz są one prawdopodobnie wierniej odwzorowane w tym rzucie niż kończyny.
Kredkami kolorowane ?
Nie wiem jak to nazwać, ale fajny efekt "rozproszonej smugi" uzyskałeś przy kolorowaniu <czyli nie plama, ale szybkie kreski>.
Tak się zastanawiam mógłbyś pójść bardziej na całość i pokazać np. z wszystkich profili/widoków dane stworzenie jak przy modelowaniu 3D <dobre ćwiczenie,ale wówczas wychodzą błędy anatomiczne, które nie chcemy ;)>
Albo jakąś ilustrację z danym organizmem w jakimś rodzimym środowisku ;) <jako podsumowanie pracy>
Mój pierwszy dinozauroid :D Ciekawa taka zabawa z proporcjami, teoretyzowanie typu: "jak to by być mogło i dlaczego", "co można zmienić, a czego nie". Ogólnie oparłem się na konwergencji w stosunku do ludzkiej postawy i zjawisku neotenii która miała wpływ na rozmiary mózgu jak również zapewne rozwój naszej elastycznej umysłowości.
Szczerze mówiąc nie wiem czemu nie pokazywałem jeszcze tego na forum. Od ponad roku wraz z ekipą tworzymy modele i konstrukcje wszelkiego typu do parków tematycznych itp., a mniej więcej przed rokiem ukończyliśmy model amargazaura: http://reminegrest.deviantart.com/art/A ... _changes=1
W załączniku widok tuż przed wyjazdem. Język niestety był najsłabszym ogniwem, i trzeba było go przykleić :D
Powstawała jeszcze u nas głowa akrokantozaura z ruchomą szczęką, która niestety nigdy nie została dokończona. W załączniku zdjęcia
Całkiem udane rzeźby. Cokolwiek potrzebowały by tylko pewnego dopracowania merytorycznego zwłaszcza amargazur. Ciekawy pomysł z tymi ranami po pazurach u akrokantozaura.
Chodzi tu o poprawność naukową modelu i korzystanie z pewnych rekonstrukcji szkieletu na przykład. Co do rzeźby amargazaura, to na atlasie był pojedynczy dość długi kolec, a na kolejnych kręgach szyjnych występowały po dwa kolce....
Oczywiście bez rekonstrukcji szkieletowej się nie obeszło. Wykonałem nawet rysunek wstępny układu partii mięśni, co widać na miniaturce tu. Co do kolców, to kolce na dwóch pierwszych kręgach są "zatopione" w mięśnie szyi, a więc niewidoczne. Stąd wynika spora przerwa między tyłem głowy a pierwszymi widocznymi kolcami. Mimo tego, całkiem nieświadomie uniknąłem błędu, bo nie wiedziałem o tym pierwszym kręgu Długo się zastanawiałem nad wykonaniem podwójnego żagla, widocznego na niektórych rekonstrukcjach, ale nie wiem czy to stanowisko byłoby uzasadnione. Zastanawiałem się także nad wykonaniem pełnej szyi w której kolce stanowiłyby podtrzymanie dla potężnych mięśni na podobnej zasadzie jak kłąb u ssaków.
Dawno tu niczego nie było, więc postanowiłem coś zrobić. Padło na rekonstrukcję świeżo opisanego Panguraptor lufengensis. Na szaro zaznaczyłem brakujące i zrekonstruowane przeze mnie kości. Opierałem się przy tym na proporcjach szkieletu młodego celofyza (half-grown juvenile jak to G. S. Paul określa), bo akurat pasowały bardzo dobrze. Wyprostowałem nieco zgniecioną czaszkę i dodałem kość przedszczękową.
Ok, dawno tu nic nie było, więc postanowiłem tym razem powalczyć ze smokiem. Nastręcza on problemów klasyfikacyjnych, jednak nie przeszkodziło mi to w dokonaniu próby spekulacji paleoartystycznej, co by było, gdyby jednak Smok wawelski był rauizuchem. Naniosłem więc wszystkie kości, które widnieją na rekonstrukcji Jerzego Dzika, reszta wymiarów i proporcji zaczerpnąłem z kilku rekonstrukcji najbardziej podobnych rauizuchów, zwłaszcza Batrachotomus i Saurosuchus. Smok ma potężniejszą miednicę i kość udową niż jakikolwiek rauizuch, ale jeśli jednak nim był, cechy te, wraz z kilkoma innymi, typowymi dla dinozaurów dwunożnych były z pewnością przystosowaniem właśnie do dwunożności. Z mojego rysunku wynika, że "stopa" miałaby ok 40 cm, co zgadza się w przybliżeniu z rozmiarem znalezionych w sąsiedztwie kości ichnofosyliów. Trójpalczasty ich wzór też nie bardzo mnie dziwi, gdyż "dinozaurzy" sposób poruszania prowadzi do takiego właśnie uformowania "stopy", głównie redukcji rozmiarów skrajnie położonych palców i powiększanie rozmiarów palca środkowego. Przykładem niech tu będzie Poposaurus.
Na biało kości odnalezione, na szaro zrekonstruowane. Skala- 1m.
Fajny.
Z prac niepokazywanych tutaj podoba mi się ten: http://reminegrest.deviantart.com/art/S ... -390474331
Krytyka tam zamieszczona wydaje mi się nietrafna. Jedyne do czego mam wątpliwości, to dość cienka kość udowa. Dodać by może pleurocele w szyi. Problematyczny jest sam koncept ptaka tej wielkości, ale chyba nie ma przeszkód, by jego fizjologia była mniej ptasia?
Rysunek ten był sporządzony jakiś czas temu, dziś pewnie obrałbym inną metodę w symulowaniu powiększania do tych rozmiarów, tzn. badanie tendencji zmian rozmiarów i kształtów poszczególnych kości od ptaków małych do tych największych. Kość udowa na pewno byłaby krótsza i grubsza, same golenie i śródstopia masywniejsze, tułów krótszy i bardziej poziomy, jak sądzę. Myślę, że zwiększenie prawdopodobieństwa pojawienia się ptaka lądowego rzędu wagi zauropoda byłoby możliwe poprzez ponowne wynalezienie czworonożności, co uważam za problematyczne ewolucyjnie. Nie widzę za to takich limitów dla ptaków wodnych.
Jak słusznie zauważył jeden z deviantart'owych paleoartystów,
bLAZZE92 pisze:The skull in your reconstruction is 80cm long, way bigger than the 50-60cm mentioned by Niedźwiedzki et al. (2012), the femur, likewise, is 88cm long, also way bigger than the ~70cm mentioned by Redelstorff et al. (2014), this is not your fault however as the proportions and the scalebar match Figure 2A of Niedźwiedzki et al. (2012), what this means is that the scalebar is wrong in that figure
diagram dla Smok wawelski zawiera pomyłkę w skali (fakt, sporo, bo ok 20% !), co było moim przeoczeniem i powieleniem błędu którym obarczony jest oryginalny diagram wykonany przez J. Dzika. Mam nadzieję, że teraz jest dobrze.
