[OPIS]Limusaurus
- Dawid Mika
- Jurajski allozaur
- Posty: 1016
- Rejestracja: 23 maja 2008, o 15:49
- Lokalizacja: Górny Śląsk
[OPIS]Limusaurus
Aktualna wersja opisu (poprawa nazuula) niżej
DziÄkuje Maciejowi (skoro jesteĹmy po imieniu) za pomoc w pisaniu artykuĹu.
MyĹlÄ, Ĺźe ta pomoc zasĹuguje na odnotowanie w autorstwie/korekcie.
Wie ktoĹ czemu tekst przeskakuje czasem linijkÄ niĹźej ?
ĹÄ czna dĹugoĹÄ ciaĹa: 1,5-2 m
WysokoĹÄ: ok. 50 kg ?
Waga: ok. 1 m ?
DĹugoĹÄ Ĺźuchwy: 105 mm
DĹugoĹÄ koĹci zÄbowej: 59 mm
DĹugoĹÄ pyska: 55 mm
ZewnÄtrzna Ĺrednia pyska: 17 mm
DĹugoĹÄ otworu zaoczodoĹowego: 26 mm
DĹugoĹÄ tylnego krÄgu szyjnego: 45 mm
DĹugoĹÄ tylnego krÄgu grzbietowego: 26 mm
DĹugoĹÄ tylnego krÄgu ogonowego: 27 mm
DĹugoĹÄ Ĺrodkowego krÄgu ogonowego: 26 mm
DĹugoĹÄ lewej Ĺopatki: 95 mm
DĹugoĹÄ prawej koĹci ramiennej: 80 mm
DĹugoĹÄ prawej koĹci promieniowej: 40 mm
DĹugoĹÄ koĹci ĹrĂłdrÄcza II: 12 mm
DĹugoĹÄ koĹci ĹrĂłdrÄcza III: 13 mm
DĹugoĹÄ lewej koĹci biodrowej: 140 mm
DĹugoĹÄ koĹci kulszowej: 133 mm
DĹugoĹÄ koĹci koĹci udowej: 208 mm
DĹugoĹÄ koĹci goleniowej: 249 mm
DĹugoĹÄ koĹci ĹrĂłdstopia III: 155 mm
DĹugoĹÄ lewej falangi stopy III-1: 36 mm
DĹugoĹÄ lewej falangi stopy III-2L 26 mm
DĹugoĹÄ lewej falangi stopy III-3: 20 mm
DĹugoĹÄ lewej falangi stopy III-4: 21 mm
Miejsce wystÄpowania: gĂłrne warstwy formacji Shishugou, obszar Wucaiwan, basen Junggar, Xingjiang, Chiny (Azja)
Czas wystÄpowania: oksford (161-155 milionĂłw lat temu), późna jura
Klasyfikacja:
Dinosauria
Saurischia
Eusaurischia
Theropoda
Neotheropoda
Averostra
Ceratosauria
Wymiary poszczegĂłlnych koĹci dotyczÄ holotypu.
Limusaurus to prymitywny nietypowy ceratozaur w późnej jurze na erenach Chin. jego odkrycie pozwoliĹo obaliÄ waĹźniejsze zastrzeĹźenia co do dinozaurowego pochodzenia ptakĂłw. Znany byĹ juĹź doĹÄ powszechnie przed wydaniem swojego opisu jako "bezzÄbny ceratozaur".
Etymologia
Nazwa rodzajowa Limusaurus pochodzi od ĹaciĹskiego sĹowa limus - bĹoto, bagno oraz greckiego sauros - jaszczur, natomiast epitet gatunkowy tego dinozaura - inextricabilis oznacza "niemoĹźliwe do wybrniÄcia". OgĂłlnie nazwÄ Limusaurus inextricabilis moĹźna tĹumaczyÄ jako "jaszczura z bagna. z ktĂłrego nie moĹźna wybrnÄ Ä". Odnosi siÄ ona do prawdopodobnej okolicznoĹci Ĺmierci tego teropoda- zatopienia w bagnie.
MateriaĹ kopalny
Holotyp limuzaura jest oznaczony jako IVPP V 15924 i zawiera pĂłĹartykuĹowany niemal kompletny szkielet o dĹugoĹci. NaleĹźaĹ on zwierzÄcia mierzÄ cego 1,5-1,7 m dĹugoĹci. Do limuzaura przypisano teĹź drugi pĂłĹartykuĹowany szkielet z czaszkÄ o 15% (a wiÄc majÄ cy ok. 2 m dĹugoĹci)
wiÄkszy od holotypu oznaczony jako IVPP V 15924 oraz trzeci IVPP V16134 . Jako ciekawostkÄ moĹźna podaÄ fakt, Ĺźe pod holotypem tego dinozaura znaleziono dobrze zachowany caĹkowicie artykuĹowany szkielet krokodylomorfa.
Budowa
Limuzaur jest na ceratozaura byĹ nietypowy. Wykazuje on wiele cech wspĂłlnych z ornitomimozaurami i szuwuzaurydami jak Effigia. MiaĹ on maĹÄ gĹowÄ z duĹźymi oczodoĹami, nieuzÄbiony dziĂłb, dĹugÄ szyjÄ i wydĹuĹźone koĹczyny tylne, czym przypominaĹ ornitomimozaury. Z szuwuzaurydami ĹÄ czyĹy go natomiast wydĹuĹźone okienko Ĺźuchwowe i zredukowane koĹczyny przednie. Cechy te oczywiĹcie nie ĹwiadczÄ o
bliskim pokrewieĹstwie, lecz sÄ doskonaĹym przykĹadem konwergencji - upodobniania siÄ do siebie niespokrewnionych zwierzÄ t ĹźyjÄ cych w podobnych warunkach. Inne jej przykĹady to podobny ksztaĹt ciaĹa ichtiozaura i delfina oraz ptakopodobne czaszki awicefali. Ponadto teropod ten posiada cechy celofyzoidĂłw, tetanurĂłw i noazaurydĂłw, a pod niektĂłrymi wzglÄdami ogĂłlnej morfologii nawet wyspecjalizowanych roĹlinoĹźernych dinozaurĂłw jak ceratopsy
i ankylozaury ! Stosunek stopy i dolnej czÄĹci nogi wynosi 1,8 i jest wiÄkszy niĹź u deinonycha (0,45), strutiomima (0,88) i strusia (0,95). Jak wykazaĹy badania przeprowadzone przez Johna Ostroma jest on waĹźniejszy niĹź dĹugoĹÄ koĹci piszczelowej i udowej. Tak wiÄc najprawdopodobniej limuzaur potrafiĹ bardzo szybko biegaÄ. Stanowi on dowĂłd, Ĺźe wyraĹşne adaptacje do szybkiego biegu pojawiĹy niezaleĹźnie u wielu grup teropodĂłw.
Paleobiologia
Dieta limuzaura jest niepewna. Autorzy jego opisu sugerujÄ jego roĹlinoĹźernoĹÄ na podstawie wydĹuĹźonej szyi i bezzÄbnej gĹowy. Ich zdaniem jest on najwczeĹniejszym i najbardziej bazalnym znanym roĹlinoĹźernym teropodem. Gastrolity znalezione w pobliĹźu szkieletu limuzaura wbrew
temu co podajÄ badacze go opisujÄ cy nie sÄ mocnym dowodem na roĹlinoĹźernoĹÄ. WĹrĂłd teropodĂłw znaleziono je miÄdzy innymi u miÄsoĹźernego tetanura (karnozaura?) lourinianozaura i kaudipteryksa oraz sinornitomima - teropodĂłw o niepewnej diecie. WspĂłĹczeĹnie poĹykajÄ je
krokodyle, a ich waĹźnÄ przy trawieniu strawy roĹlinnej rolÄ zanegowaĹ w swojej pracy z 2007 r. Oliver Wings. Analogie czaszek ornitomimozaurĂłw i limuzaura ĹwiadczÄ o podobnej diecie. U tych pierwszych rozwaĹźa siÄ wszystkoĹźernoĹÄ. Na niektĂłrych rekonstrukcjach limuzaur jest przedstawiany jako pokryty piĂłrami. Nie ma na to bezpoĹrednich dowodĂłw, choÄ jeĹli piĂłra sÄ cechÄ homologicznÄ teropodĂłw lub ogĂłlnie dinozaurĂłw to nie jest wykluczone aby je posiadaĹ. Obecnie odciski skĂłry znane sÄ tylko u jednego ceratozaura - karnotaura. Nie widaÄ na niej ĹladĂłw piĂłr, jednak "miÄsoĹźerny byk" z racji swoich duĹźych rozmiarĂłw raczej ich nie potrzebowaĹ, w przeciwieĹstwie do mniejszych teropodĂłw.
Ontogenetyka
OglÄdziny koĹci wskazujÄ , Ĺźe wszystkie trzy okazy naleĹźÄ do osobnikĂłw dorosĹych. Pod wzglÄdem ontogenetycznym przebadano koĹÄ strzaĹkowÄ okazu oznaczonego jako IVPP V 15924. Mikrostruktura jest zniszczona w wyniku przedostania siÄ do koĹci grzyba, ale pozwala na okreĹlenie dĹugoĹci i historii Ĺźycia. WewnÄtrzna czÄĹÄ kory skĹada siÄ przede wszystkim z gÄstej osteonowej koĹci. Wiele warstw ĹrĂłdkostnych wyĹcielonych jamami szpikowymi w poĹÄ czeniu z wymienionÄ wyĹźej cechÄ ĹwiadczÄ , Ĺźe ten osobnik byĹ osobnikiem dorosĹym, a nie mĹodym. Mikrostruktura Ĺwiadczy, Ĺźe osobnik po Ĺmierci oznaczony jako IVPP V 15924 zginÄ Ĺ w wieku szeĹciu lat. Wszystko wskazuje, Ĺźe byĹ to mĹody osobnik dorosĹy.
Limuzaur, a pochodzenie ptakĂłw
DĹugo uwaĹźano, Ĺźe w czasie ewolucji teropodĂłw w budowie ich "rÄ k" dochodziĹo do procesu zwanego LDR (od angielskich sĹĂłw Lateral Digit Reduction czyli redukcji bocznych palcĂłw od strony Ĺokciowej (?)), a palce tetanurĂłw numerowano jako I,II,III. Tymczasem embriolodzy na podstawie rozwoju wewnÄ trz jaja interpretowali palce ptakĂłw (kryjÄ ce siÄ pod
skrzydĹami i silnie zredukowane, z wyjÄ tkiem pisklÄ t hoacyna) jako III, IV i V. Proces redukcji palcĂłw od obu stron rÄki okreĹla siÄ jako BDR (Bilateral Digit Reduction czyli redukcjÄ palcĂłw z obu stron). Jak uwazanowystÄpowaĹa
ona u wszystkich czworonogĂłw (Tetrapoda) z wyjÄ tkiem teropodĂłw. CzÄsto przedstawiano te fakty jako dowĂłd przeciwko pochodzeniu ptakĂłw od dinozaurach. Jednak odkrycie limuzaura pozwoliĹo je obaliÄ. Nie znaleziono
dotÄ d kompletnej "dĹoni" tego teropoda, jednak na podstawie jej odkrytych fragmentĂłw ustalano, Ĺźe palec I byĹ silnie zredukowany. Ĺwiadczy to, Ĺźe o sensacyjnym fakcie - u ceratozaurĂłw nastÄ piĹo BDR ! Zmienia to teĹź numeracje palcĂłw tetanurĂłw (kladu siostrzanego ceratozaurĂłw) - dotÄ d
numerowane jako I,III,III naprawdÄ powinny byÄ oznaczone jako II-IV. NajdĹuĹźszym palcem dĹoni limuzaura jest drugi. Nieco krĂłtsze sÄ trzeci i czwarty, tymczasem pierwszy jak juĹź wczeĹniej zostaĹo napisane jest silnie zredukowany i nie posiada paliczkĂłw. KoĹÄ ĹrĂłdreÄza IV jest bardzo
wysmukĹa. Cau na swoim blogu podchodzi do rewelacji w numeracji palcĂłw teropodĂłw zwiÄ zanej z odkryciem limuzaura doĹÄ sceptycznie.
WiÄcej informacji na temat ewolucji palcĂłw oraz "dĹoniach" limuzaura znajdzie siÄ w nowym artykule, bÄdÄ cym obecnie w przygotowaniu (bardziej pasujÄ one do niego niĹź opisu limuzaura). Dlatego aby uniknÄ Ä duplikatĂłw proszÄ o niedopisywanie tych informacji.
Klasyfikacja
Limuzaur jest jednym z najstarszych ceratozaurĂłw i bazalnym zedstawicielem tej grupy. Z wyjÄ tkiem wÄ tpliwego lokuozaura jest on jedynym wschodnioazjatyckim ceratozaurem. Jego znaleziska oraz inne niedawne odkrycia sugerujÄ istnienie poĹÄ czeniu miÄdzy AzjÄ i innymi kontynentami i Ĺwiadczy o tym, Ĺźe jej fauna w Ĺrodkowej i późnej jurze byĹa mniej endemiczna niĹź wczeĹniej twierdzono. Analiza kladystyczna Xu i innych (2009) wskazuje, Ĺźe limuzaur jest taksonem siostrzanym elafrozaura. Natomiast Andrea Cau na swoim blogu zaklasyfikowaĹ limuzaura jako noazauryda, bÄdÄ cego taksonem siostrzanym dla olbrzymiego deltadroma. Nie musi to jednak ĹwiadczyÄ, Ĺźe elafrozuar/deltadrom byĹy rĂłĹlinoĹźerne/wszystkoĹźerne (ich czaszki sÄ nieznane) - byÄ moĹźe limuzaur jest po prostu ewenementem, ktĂłrego niezwykĹe cechy nie wystÄpujÄ u Ĺźadnych innych przedstawicieli Ceratosauria.
Ĺrodowisko
SzczÄ tki limuzaura odkryto w datowanych na okford skaĹach formacji Shishugou. ĹťyĹ on w towarzystwie bazalnego ceratopsa Yinlong, stegozaurĂłw jak prymitywny Jiangjunosaurus i innego nieopisanego stegozaura, nienazwanego ankylozaura i ornitopoda "eugongbuzaura". Na
tych terenach mĂłgĹ natknÄ Ä siÄ takĹźe na zauropody jak dĹugoszyi Mamenchisaurus, Bellusaurus, Tienszanosaurus czy Klamelisaurus. RĂłwnoczeĹnie Limusaurus musiaĹ unikaÄ drapieĹźnikĂłw jak Guanlong - najstarszy znany tyranozauroid, allozauroid Sinraptor, Monolophosaurus o niepewnej pozycji systematycznej czy oczekujÄ cy opisu tetanur. ByÄ moĹźe wspĂłĹdzieliĹ on nisze ekologicznÄ z nieopisanym ornitomimozaurem.
Gatunki
Limusaurus Xu, Clark, Mo, Choiniere, Forster, Erickson, Hone, Sullivan, Eberth, Nesbitt, Zhao, Hernandez, Jia, Han, Guo, 2009
Limusaurus inextricabilis Xu, Clark, Mo, Choiniere, Forster, Erickson, Hone, Sullivan, Eberth, Nesbitt, Zhao, Hernandez, Jia, Han, Guo, 2009
Bibliografia
GĹĂłwnie:
Xu, X., Clark, J.M., Mo, J., Choiniere, J., Forster, C.A., Erickson, G.M., Hone, D.W.E., Sullivan, C., Eberth, D.A., Nesbitt, S., Zhao, Q., Hernandez, R., Jia, C.-K., Han, F.-L., and Guo, Y. (2009). "A Jurassic ceratosaur from China helps clarify avian digital homologies." ]Nature, 459(18) doi:10.1038/nature08124 + suplement
http://en.wikipedia.org/wiki/Shishugou_Formation
Pojedyncze informacje ("strzÄpki"):
http://theropoda.blogspot.com/2009/06/l ... -2009.html
http://theropoda.blogspot.com/2009/06/l ... 09_19.html
Rekonstrukcja limuzaura z piĂłrami (patrz uwagi w paleobiologii)
WiÄksza rozdzielczoĹÄ:
http://chinleana.blogspot.com/2009/06/l ... zarre.html
Inny rysunek:
http://ntamura.deviantart.com/art/Limusaurus-126449519
DziÄkuje Maciejowi (skoro jesteĹmy po imieniu) za pomoc w pisaniu artykuĹu.
MyĹlÄ, Ĺźe ta pomoc zasĹuguje na odnotowanie w autorstwie/korekcie.
Wie ktoĹ czemu tekst przeskakuje czasem linijkÄ niĹźej ?
ĹÄ czna dĹugoĹÄ ciaĹa: 1,5-2 m
WysokoĹÄ: ok. 50 kg ?
Waga: ok. 1 m ?
DĹugoĹÄ Ĺźuchwy: 105 mm
DĹugoĹÄ koĹci zÄbowej: 59 mm
DĹugoĹÄ pyska: 55 mm
ZewnÄtrzna Ĺrednia pyska: 17 mm
DĹugoĹÄ otworu zaoczodoĹowego: 26 mm
DĹugoĹÄ tylnego krÄgu szyjnego: 45 mm
DĹugoĹÄ tylnego krÄgu grzbietowego: 26 mm
DĹugoĹÄ tylnego krÄgu ogonowego: 27 mm
DĹugoĹÄ Ĺrodkowego krÄgu ogonowego: 26 mm
DĹugoĹÄ lewej Ĺopatki: 95 mm
DĹugoĹÄ prawej koĹci ramiennej: 80 mm
DĹugoĹÄ prawej koĹci promieniowej: 40 mm
DĹugoĹÄ koĹci ĹrĂłdrÄcza II: 12 mm
DĹugoĹÄ koĹci ĹrĂłdrÄcza III: 13 mm
DĹugoĹÄ lewej koĹci biodrowej: 140 mm
DĹugoĹÄ koĹci kulszowej: 133 mm
DĹugoĹÄ koĹci koĹci udowej: 208 mm
DĹugoĹÄ koĹci goleniowej: 249 mm
DĹugoĹÄ koĹci ĹrĂłdstopia III: 155 mm
DĹugoĹÄ lewej falangi stopy III-1: 36 mm
DĹugoĹÄ lewej falangi stopy III-2L 26 mm
DĹugoĹÄ lewej falangi stopy III-3: 20 mm
DĹugoĹÄ lewej falangi stopy III-4: 21 mm
Miejsce wystÄpowania: gĂłrne warstwy formacji Shishugou, obszar Wucaiwan, basen Junggar, Xingjiang, Chiny (Azja)
Czas wystÄpowania: oksford (161-155 milionĂłw lat temu), późna jura
Klasyfikacja:
Dinosauria
Saurischia
Eusaurischia
Theropoda
Neotheropoda
Averostra
Ceratosauria
Wymiary poszczegĂłlnych koĹci dotyczÄ holotypu.
Limusaurus to prymitywny nietypowy ceratozaur w późnej jurze na erenach Chin. jego odkrycie pozwoliĹo obaliÄ waĹźniejsze zastrzeĹźenia co do dinozaurowego pochodzenia ptakĂłw. Znany byĹ juĹź doĹÄ powszechnie przed wydaniem swojego opisu jako "bezzÄbny ceratozaur".
Etymologia
Nazwa rodzajowa Limusaurus pochodzi od ĹaciĹskiego sĹowa limus - bĹoto, bagno oraz greckiego sauros - jaszczur, natomiast epitet gatunkowy tego dinozaura - inextricabilis oznacza "niemoĹźliwe do wybrniÄcia". OgĂłlnie nazwÄ Limusaurus inextricabilis moĹźna tĹumaczyÄ jako "jaszczura z bagna. z ktĂłrego nie moĹźna wybrnÄ Ä". Odnosi siÄ ona do prawdopodobnej okolicznoĹci Ĺmierci tego teropoda- zatopienia w bagnie.
MateriaĹ kopalny
Holotyp limuzaura jest oznaczony jako IVPP V 15924 i zawiera pĂłĹartykuĹowany niemal kompletny szkielet o dĹugoĹci. NaleĹźaĹ on zwierzÄcia mierzÄ cego 1,5-1,7 m dĹugoĹci. Do limuzaura przypisano teĹź drugi pĂłĹartykuĹowany szkielet z czaszkÄ o 15% (a wiÄc majÄ cy ok. 2 m dĹugoĹci)
wiÄkszy od holotypu oznaczony jako IVPP V 15924 oraz trzeci IVPP V16134 . Jako ciekawostkÄ moĹźna podaÄ fakt, Ĺźe pod holotypem tego dinozaura znaleziono dobrze zachowany caĹkowicie artykuĹowany szkielet krokodylomorfa.
Budowa
Limuzaur jest na ceratozaura byĹ nietypowy. Wykazuje on wiele cech wspĂłlnych z ornitomimozaurami i szuwuzaurydami jak Effigia. MiaĹ on maĹÄ gĹowÄ z duĹźymi oczodoĹami, nieuzÄbiony dziĂłb, dĹugÄ szyjÄ i wydĹuĹźone koĹczyny tylne, czym przypominaĹ ornitomimozaury. Z szuwuzaurydami ĹÄ czyĹy go natomiast wydĹuĹźone okienko Ĺźuchwowe i zredukowane koĹczyny przednie. Cechy te oczywiĹcie nie ĹwiadczÄ o
bliskim pokrewieĹstwie, lecz sÄ doskonaĹym przykĹadem konwergencji - upodobniania siÄ do siebie niespokrewnionych zwierzÄ t ĹźyjÄ cych w podobnych warunkach. Inne jej przykĹady to podobny ksztaĹt ciaĹa ichtiozaura i delfina oraz ptakopodobne czaszki awicefali. Ponadto teropod ten posiada cechy celofyzoidĂłw, tetanurĂłw i noazaurydĂłw, a pod niektĂłrymi wzglÄdami ogĂłlnej morfologii nawet wyspecjalizowanych roĹlinoĹźernych dinozaurĂłw jak ceratopsy
i ankylozaury ! Stosunek stopy i dolnej czÄĹci nogi wynosi 1,8 i jest wiÄkszy niĹź u deinonycha (0,45), strutiomima (0,88) i strusia (0,95). Jak wykazaĹy badania przeprowadzone przez Johna Ostroma jest on waĹźniejszy niĹź dĹugoĹÄ koĹci piszczelowej i udowej. Tak wiÄc najprawdopodobniej limuzaur potrafiĹ bardzo szybko biegaÄ. Stanowi on dowĂłd, Ĺźe wyraĹşne adaptacje do szybkiego biegu pojawiĹy niezaleĹźnie u wielu grup teropodĂłw.
Paleobiologia
Dieta limuzaura jest niepewna. Autorzy jego opisu sugerujÄ jego roĹlinoĹźernoĹÄ na podstawie wydĹuĹźonej szyi i bezzÄbnej gĹowy. Ich zdaniem jest on najwczeĹniejszym i najbardziej bazalnym znanym roĹlinoĹźernym teropodem. Gastrolity znalezione w pobliĹźu szkieletu limuzaura wbrew
temu co podajÄ badacze go opisujÄ cy nie sÄ mocnym dowodem na roĹlinoĹźernoĹÄ. WĹrĂłd teropodĂłw znaleziono je miÄdzy innymi u miÄsoĹźernego tetanura (karnozaura?) lourinianozaura i kaudipteryksa oraz sinornitomima - teropodĂłw o niepewnej diecie. WspĂłĹczeĹnie poĹykajÄ je
krokodyle, a ich waĹźnÄ przy trawieniu strawy roĹlinnej rolÄ zanegowaĹ w swojej pracy z 2007 r. Oliver Wings. Analogie czaszek ornitomimozaurĂłw i limuzaura ĹwiadczÄ o podobnej diecie. U tych pierwszych rozwaĹźa siÄ wszystkoĹźernoĹÄ. Na niektĂłrych rekonstrukcjach limuzaur jest przedstawiany jako pokryty piĂłrami. Nie ma na to bezpoĹrednich dowodĂłw, choÄ jeĹli piĂłra sÄ cechÄ homologicznÄ teropodĂłw lub ogĂłlnie dinozaurĂłw to nie jest wykluczone aby je posiadaĹ. Obecnie odciski skĂłry znane sÄ tylko u jednego ceratozaura - karnotaura. Nie widaÄ na niej ĹladĂłw piĂłr, jednak "miÄsoĹźerny byk" z racji swoich duĹźych rozmiarĂłw raczej ich nie potrzebowaĹ, w przeciwieĹstwie do mniejszych teropodĂłw.
Ontogenetyka
OglÄdziny koĹci wskazujÄ , Ĺźe wszystkie trzy okazy naleĹźÄ do osobnikĂłw dorosĹych. Pod wzglÄdem ontogenetycznym przebadano koĹÄ strzaĹkowÄ okazu oznaczonego jako IVPP V 15924. Mikrostruktura jest zniszczona w wyniku przedostania siÄ do koĹci grzyba, ale pozwala na okreĹlenie dĹugoĹci i historii Ĺźycia. WewnÄtrzna czÄĹÄ kory skĹada siÄ przede wszystkim z gÄstej osteonowej koĹci. Wiele warstw ĹrĂłdkostnych wyĹcielonych jamami szpikowymi w poĹÄ czeniu z wymienionÄ wyĹźej cechÄ ĹwiadczÄ , Ĺźe ten osobnik byĹ osobnikiem dorosĹym, a nie mĹodym. Mikrostruktura Ĺwiadczy, Ĺźe osobnik po Ĺmierci oznaczony jako IVPP V 15924 zginÄ Ĺ w wieku szeĹciu lat. Wszystko wskazuje, Ĺźe byĹ to mĹody osobnik dorosĹy.
Limuzaur, a pochodzenie ptakĂłw
DĹugo uwaĹźano, Ĺźe w czasie ewolucji teropodĂłw w budowie ich "rÄ k" dochodziĹo do procesu zwanego LDR (od angielskich sĹĂłw Lateral Digit Reduction czyli redukcji bocznych palcĂłw od strony Ĺokciowej (?)), a palce tetanurĂłw numerowano jako I,II,III. Tymczasem embriolodzy na podstawie rozwoju wewnÄ trz jaja interpretowali palce ptakĂłw (kryjÄ ce siÄ pod
skrzydĹami i silnie zredukowane, z wyjÄ tkiem pisklÄ t hoacyna) jako III, IV i V. Proces redukcji palcĂłw od obu stron rÄki okreĹla siÄ jako BDR (Bilateral Digit Reduction czyli redukcjÄ palcĂłw z obu stron). Jak uwazanowystÄpowaĹa
ona u wszystkich czworonogĂłw (Tetrapoda) z wyjÄ tkiem teropodĂłw. CzÄsto przedstawiano te fakty jako dowĂłd przeciwko pochodzeniu ptakĂłw od dinozaurach. Jednak odkrycie limuzaura pozwoliĹo je obaliÄ. Nie znaleziono
dotÄ d kompletnej "dĹoni" tego teropoda, jednak na podstawie jej odkrytych fragmentĂłw ustalano, Ĺźe palec I byĹ silnie zredukowany. Ĺwiadczy to, Ĺźe o sensacyjnym fakcie - u ceratozaurĂłw nastÄ piĹo BDR ! Zmienia to teĹź numeracje palcĂłw tetanurĂłw (kladu siostrzanego ceratozaurĂłw) - dotÄ d
numerowane jako I,III,III naprawdÄ powinny byÄ oznaczone jako II-IV. NajdĹuĹźszym palcem dĹoni limuzaura jest drugi. Nieco krĂłtsze sÄ trzeci i czwarty, tymczasem pierwszy jak juĹź wczeĹniej zostaĹo napisane jest silnie zredukowany i nie posiada paliczkĂłw. KoĹÄ ĹrĂłdreÄza IV jest bardzo
wysmukĹa. Cau na swoim blogu podchodzi do rewelacji w numeracji palcĂłw teropodĂłw zwiÄ zanej z odkryciem limuzaura doĹÄ sceptycznie.
WiÄcej informacji na temat ewolucji palcĂłw oraz "dĹoniach" limuzaura znajdzie siÄ w nowym artykule, bÄdÄ cym obecnie w przygotowaniu (bardziej pasujÄ one do niego niĹź opisu limuzaura). Dlatego aby uniknÄ Ä duplikatĂłw proszÄ o niedopisywanie tych informacji.
Klasyfikacja
Limuzaur jest jednym z najstarszych ceratozaurĂłw i bazalnym zedstawicielem tej grupy. Z wyjÄ tkiem wÄ tpliwego lokuozaura jest on jedynym wschodnioazjatyckim ceratozaurem. Jego znaleziska oraz inne niedawne odkrycia sugerujÄ istnienie poĹÄ czeniu miÄdzy AzjÄ i innymi kontynentami i Ĺwiadczy o tym, Ĺźe jej fauna w Ĺrodkowej i późnej jurze byĹa mniej endemiczna niĹź wczeĹniej twierdzono. Analiza kladystyczna Xu i innych (2009) wskazuje, Ĺźe limuzaur jest taksonem siostrzanym elafrozaura. Natomiast Andrea Cau na swoim blogu zaklasyfikowaĹ limuzaura jako noazauryda, bÄdÄ cego taksonem siostrzanym dla olbrzymiego deltadroma. Nie musi to jednak ĹwiadczyÄ, Ĺźe elafrozuar/deltadrom byĹy rĂłĹlinoĹźerne/wszystkoĹźerne (ich czaszki sÄ nieznane) - byÄ moĹźe limuzaur jest po prostu ewenementem, ktĂłrego niezwykĹe cechy nie wystÄpujÄ u Ĺźadnych innych przedstawicieli Ceratosauria.
Ĺrodowisko
SzczÄ tki limuzaura odkryto w datowanych na okford skaĹach formacji Shishugou. ĹťyĹ on w towarzystwie bazalnego ceratopsa Yinlong, stegozaurĂłw jak prymitywny Jiangjunosaurus i innego nieopisanego stegozaura, nienazwanego ankylozaura i ornitopoda "eugongbuzaura". Na
tych terenach mĂłgĹ natknÄ Ä siÄ takĹźe na zauropody jak dĹugoszyi Mamenchisaurus, Bellusaurus, Tienszanosaurus czy Klamelisaurus. RĂłwnoczeĹnie Limusaurus musiaĹ unikaÄ drapieĹźnikĂłw jak Guanlong - najstarszy znany tyranozauroid, allozauroid Sinraptor, Monolophosaurus o niepewnej pozycji systematycznej czy oczekujÄ cy opisu tetanur. ByÄ moĹźe wspĂłĹdzieliĹ on nisze ekologicznÄ z nieopisanym ornitomimozaurem.
Gatunki
Limusaurus Xu, Clark, Mo, Choiniere, Forster, Erickson, Hone, Sullivan, Eberth, Nesbitt, Zhao, Hernandez, Jia, Han, Guo, 2009
Limusaurus inextricabilis Xu, Clark, Mo, Choiniere, Forster, Erickson, Hone, Sullivan, Eberth, Nesbitt, Zhao, Hernandez, Jia, Han, Guo, 2009
Bibliografia
GĹĂłwnie:
Xu, X., Clark, J.M., Mo, J., Choiniere, J., Forster, C.A., Erickson, G.M., Hone, D.W.E., Sullivan, C., Eberth, D.A., Nesbitt, S., Zhao, Q., Hernandez, R., Jia, C.-K., Han, F.-L., and Guo, Y. (2009). "A Jurassic ceratosaur from China helps clarify avian digital homologies." ]Nature, 459(18) doi:10.1038/nature08124 + suplement
http://en.wikipedia.org/wiki/Shishugou_Formation
Pojedyncze informacje ("strzÄpki"):
http://theropoda.blogspot.com/2009/06/l ... -2009.html
http://theropoda.blogspot.com/2009/06/l ... 09_19.html
Rekonstrukcja limuzaura z piĂłrami (patrz uwagi w paleobiologii)
WiÄksza rozdzielczoĹÄ:
http://chinleana.blogspot.com/2009/06/l ... zarre.html
Inny rysunek:
http://ntamura.deviantart.com/art/Limusaurus-126449519
Re: [OPIS]Limusaurus
Aktualna wersja opisu (poprawa nazuula) niżej
kilka poprawek, nie chciało mi sie pisać o wszystkim z osobna :D
zaktualizowałem klasykację i poprawiłem falangi na paliczki. MZ
kilka poprawek, nie chciało mi sie pisać o wszystkim z osobna :D
Dawid Mika pisze: Łączna długość ciała: 1,5-2 m
Wysokość: ok. 50 kg ?
Waga: ok. 1 m ?
Długość żuchwy: 105 mm
Długość kości zębowej: 59 mm
Długość pyska: 55 mm
Zewnętrzna średnia pyska: 17 mm
Długość otworu zaoczodołowego: 26 mm
Długość tylnego kręgu szyjnego: 45 mm
Długość tylnego kręgu grzbietowego: 26 mm
Długość tylnego kręgu ogonowego: 27 mm
Długość środkowego kręgu ogonowego: 26 mm
Długość lewej łopatki: 95 mm
Długość prawej kości ramiennej: 80 mm
Długość prawej kości promieniowej: 40 mm
Długość kości śródręcza II: 12 mm
Długość kości śródręcza III: 13 mm
Długość lewej kości biodrowej: 140 mm
Długość kości kulszowej: 133 mm
Długość kości udowej: 208 mm
Długość kości goleniowej: 249 mm
Długość kości śródstopia III: 155 mm
Długość lewgo paliczka stopy III-1: 36 mm
Długość lewgo paliczka stopy III-2: 26 mm
Długość lewgo paliczka stopy III-3: 20 mm
Długość llewgo paliczka stopy III-4: 21 mm
Miejsce występowania: górne warstwy formacji Shishugou, obszar Wucaiwan, basen Junggar, Sinkiang, Chiny (Azja)
Czas występowania: oksford (161-155 milionów lat temu), późna jura
Klasyfikacja:
Dinosauria
Saurischia
Eusaurischia
Theropoda
Neotheropoda
Averostra
Ceratosauria
?? Neoceratosauria
?? Abelisauroidea
Wymiary poszczególnych kości dotyczą holotypu.
Limusaurus to prymitywny nietypowy ceratozaur żyjący w późnej jurze na terenach Chin. Jego odkrycie pozwoliło obalić ważniejsze zastrzeżenia co do dinozaurowego pochodzenia ptaków. Znany był już dość powszechnie przed ukazaniem się opisu jako "bezzębny ceratozaur".
Etymologia
Nazwa rodzajowa Limusaurus pochodzi od łacińskiego słowa limus - błoto, bagno oraz greckiego sauros - jaszczur, natomiast epitet gatunkowy tego dinozaura - inextricabilis oznacza "niemożliwe do wybrnięcia". Ogólnie nazwę Limusaurus inextricabilis można tłumaczyć jako "jaszczura z bagna, z którego nie można wybrnąć". Odnosi się ona do prawdopodobnej okoliczności śmierci tego teropoda- zatopienia w bagnie.
Materiał kopalny
Holotyp limuzaura jest oznaczony jako IVPP V 15924 i zawiera półartykułowany niemal kompletny szkielet o długości 1,5-1,7 m. Do limuzaura przypisano też drugi półartykułowany szkielet z czaszką o 15% (a więc mający ok. 2 m długości) większą od holotypu, oznaczony jako IVPP V 15924 oraz trzeci IVPP V16134 . Jako ciekawostkę można podać fakt, że pod holotypem tego dinozaura znaleziono dobrze zachowany całkowicie artykułowany szkielet krokodylomorfa.
Budowa
Limuzaur był nietypowy jak na ceratozaura. Wykazuje on wiele cech wspólnych z ornitomimozaurami i szuwuzaurydami jak Effigia. Miał on małą głowę z dużymi oczodołami, nieuzębiony dziób, długą szyją i wydłużone kończyny tylne, czym przypominał ornitomimozaury. Z szuwuzaurydami łączyły go natomiast wydłużone okienko żuchwowe i zredukowane kończyny przednie. Cechy te oczywiście nie świadczą o
bliskim pokrewieństwie, lecz są doskonałym przykładem konwergencji - upodobniania się do siebie niespokrewnionych zwierząt żyjących w podobnych warunkach. Inne jej przykłady to podobny kształt ciała ichtiozaura i delfina oraz ptakopodobne czaszki awicefali. Ponadto teropod ten posiada cechy celofyzoidów, tetanurów i noazaurydów, a pod niektórymi względami ogólnej morfologii nawet wyspecjalizowanych roślinożernych dinozaurów jak ceratopsy i ankylozaury! Stosunek stopy do dolnej części nogi wynosi 1,8 i jest większy niż u deinonycha (0,45), strutiomima (0,88 i strusia (0,95). Jak wykazały badania przeprowadzone przez Johna Ostroma jest on ważniejszy niż długość kości piszczelowej i udowej. Tak więc najprawdopodobniej limuzaur potrafił bardzo szybko biegać. Stanowi on dowód, że wyraźne adaptacje do szybkiego biegu pojawiły się niezależnie u wielu grup teropodów.
Paleobiologia
Dieta limuzaura jest niepewna. Autorzy opisu sugerują jego roślinożerność na podstawie wydłużonej szyi i bezzębnej głowy. Ich zdaniem jest on najwcześniejszym i najbardziej bazalnym znanym roślinożernym teropodem. Gastrolity znalezione w pobliżu szkieletu limuzaura wbrew
temu co podają badacze go opisujący nie są mocnym dowodem na roślinożerność. Wśród teropodów znaleziono je między innymi u mięsożernego tetanura (karnozaura?) lourinianozaura i kaudipteryksa oraz sinornitomima - teropodów o niepewnej diecie. Współcześnie połykają je
krokodyle, a ich ważną przy trawieniu strawy roślinnej rolę zanegował w swojej pracy z 2007 r. Oliver Wings. Analogie czaszek ornitomimozaurów i limuzaura świadczą o podobnej diecie. U tych pierwszych rozważa się wszystkożerność. Na niektórych rekonstrukcjach limuzaur jest przedstawiany jako pokryty piórami. Nie ma na to bezpośrednich dowodów, choć jeśli pióra są cechą homologiczną teropodów lub ogólnie dinozaurów to nie jest wykluczone, że je posiadał. Obecnie odciski skóry znane są tylko u jednego ceratozaura - karnotaura. Nie widać na niej śladów piór, jednak "mięsożerny byk" z racji swoich dużych rozmiarów raczej ich nie potrzebował, w przeciwieństwie do mniejszych teropodów.
Ontogeneza
Oględziny kości wskazują, że wszystkie trzy okazy należą do osobników dorosłych. Pod względem ontogenetycznym przebadano kość strzałkową okazu oznaczonego jako IVPP V 15924. Mikrostruktura jest zniszczona w wyniku przedostania się do kości grzyba, ale pozwala na określenie długości i historii życia. Wewnętrzna część kory składa się przede wszystkim z gęstej osteonowej kości. Wiele warstw śródkostnych wyścielonych jamami szpikowymi w połączeniu z wymienioną wyżej cechą świadczą, że ten osobnik był osobnikiem dorosłym, a nie młodym. Mikrostruktura świadczy, że osobnik po śmierci oznaczony jako IVPP V 15924 zginął w wieku sześciu lat. Wszystko wskazuje, że był to młody osobnik dorosły.
Limuzaur, a pochodzenie ptaków
Długo uważano, że w czasie ewolucji teropodów w budowie ich "rąk" dochodziło do procesu zwanego LDR (od angielskich słów Lateral Digit Reduction czyli redukcji bocznych palców od strony kości łokciowej), a palce tetanurów numerowano jako I,II,III. Tymczasem embriolodzy na podstawie rozwoju wewnątrz jaja interpretowali palce ptaków (kryjące się pod
skrzydłami i silnie zredukowane, z wyjątkiem piskląt hoacyna) jako III, IV i V. Proces redukcji palców od obu stron ręki określa się jako BDR (Bilateral Digit Reduction czyli redukcję palców z obu stron). Jak uważano występowała
ona u wszystkich czworonogów (Tetrapoda) z wyjątkiem teropodów. Często przedstawiano te fakty jako dowód przeciwko pochodzeniu ptaków od dinozaurach. Jednak odkrycie limuzaura pozwoliło je obalić. Nie znaleziono
dotąd kompletnej "dłoni" tego teropoda, jednak na podstawie jej odkrytych fragmentów ustalano, że palec I był silnie zredukowany. Świadczy to, że o sensacyjnym fakcie - u ceratozaurów nastąpiło BDR! Zmienia to też numeracje palców tetanurów (kladu siostrzanego ceratozaurów) - dotąd
numerowane jako I,III,III naprawdę powinny być oznaczone jako II-IV. Najdłuższym palcem dłoni limuzaura jest drugi. Nieco krótsze są trzeci i czwarty, tymczasem pierwszy jak już wcześniej zostało napisane jest silnie zredukowany i nie posiada paliczków. Kość śródręcza IV jest bardzo
wysmukła. Cau na swoim blogu podchodzi do rewelacji w numeracji palców teropodów związanej z odkryciem limuzaura dość sceptycznie.
Więcej informacji na temat ewolucji palców oraz "dłoniach" limuzaura znajdzie się w nowym artykule, będącym obecnie w przygotowaniu (bardziej pasują one do niego niż opisu limuzaura). Dlatego aby uniknąć duplikatów proszę o niedopisywanie tych informacji.
Klasyfikacja
Limuzaur jest jednym z najstarszych ceratozaurów i bazalnym przedstawicielem tej grupy. Z wyjątkiem wątpliwego lokuozaura jest on jedynym wschodnioazjatyckim ceratozaurem. Jego znaleziska oraz inne niedawne odkrycia sugerują istnienie połączeniu między Azją i innymi kontynentami i świadczą o tym, że jej fauna w środkowej i późnej jurze była mniej endemiczna niż wcześniej twierdzono. Analiza kladystyczna Xu i innych (2009) wskazuje, że limuzaur jest taksonem siostrzanym elafrozaura. Natomiast Andrea Cau na swoim blogu zaklasyfikował limuzaura jako noazauryda, będącego taksonem siostrzanym dla olbrzymiego deltadroma. Nie musi to jednak świadczyć, że elafrozuar/deltadrom były róślinożerne/wszystkożerne (ich czaszki są nieznane) - być może limuzaur jest po prostu ewenementem, którego niezwykłe cechy nie występują u żadnych innych przedstawicieli Ceratosauria. Wg analizy Ezrurry i in. (2010) jest abelizauroidem.
Środowisko
Szczątki limuzaura odkryto w datowanych na okford skałach formacji Shishugou. Żył on w towarzystwie bazalnego ceratopsa Yinlong, stegozaurów jak prymitywny Jiangjunosaurus i innego nieopisanego stegozaura, nienazwanego ankylozaura i ornitopoda "eugongbuzaura". Na
tych terenach mógł natknąć się także na zauropody jak długoszyi Mamenchisaurus, Bellusaurus, Tienszanosaurus czy Klamelisaurus. Równocześnie Limusaurus musiał unikać drapieżników jak Guanlong - najstarszy znany tyranozauroid, allozauroid Sinraptor, Monolophosaurus o niepewnej pozycji systematycznej czy oczekujący opisu tetanur. Być może współdzielił on nisze ekologiczną z nieopisanym ornitomimozaurem.
Gatunki
Limusaurus Xu, Clark, Mo, Choiniere, Forster, Erickson, Hone, Sullivan, Eberth, Nesbitt, Zhao, Hernandez, Jia, Han, Guo, 2009
Limusaurus inextricabilis Xu, Clark, Mo, Choiniere, Forster, Erickson, Hone, Sullivan, Eberth, Nesbitt, Zhao, Hernandez, Jia, Han, Guo, 2009
zaktualizowałem klasykację i poprawiłem falangi na paliczki. MZ
- Dino
- Administrator
- Posty: 4006
- Rejestracja: 13 marca 2006, o 20:45
- Imię i nazwisko: Łukasz Czepiński
- Lokalizacja: Warszawa
- Kontakt:
Re: [OPIS]Limusaurus
W skrĂłconej formie wstawiÄ do aktualnoĹci, ale zanim, to szybka korekta:
Dawid Mika pisze: Paleobiologia
(...) WĹrĂłd teropodĂłw znaleziono je miÄdzy innymi u miÄsoĹźernego tetanura (karnozaura?) lourinianozaura [<- chyba moĹźna pominÄ Ä "i", skoro mamy l(o)urinazaura, a nie l(o)uruniazaura] i kaudipteryksa oraz sinornitomima - teropodĂłw o niepewnej diecie.
(...)
Klasyfikacja
(...)Z wyjÄ tkiem wÄ tpliwego lokuozaura [<- czy chodziĹo o lukouzaura?] jest on jedynym wschodnioazjatyckim ceratozaurem.
(...)
Nie musi to jednak ĹwiadczyÄ, Ĺźe elafrozaur/deltadrom byĹy roĹlinoĹźerne/wszystkoĹźerne (ich czaszki sÄ nieznane) - byÄ moĹźe limuzaur jest po prostu ewenementem, ktĂłrego niezwykĹe cechy nie wystÄpujÄ u Ĺźadnych innych przedstawicieli Ceratosauria.
(...)
Ĺrodowisko
SzczÄ tki limuzaura odkryto w datowanych na oksford skaĹach formacji Shishugou.
Re: [OPIS]Limusaurus
JeĹli juĹź to w korekcie; takie tam drobnostki to byĹy:)Dawid Mika pisze:DziÄkuje Maciejowi (skoro jesteĹmy po imieniu) za pomoc w pisaniu artykuĹu.
MyĹlÄ, Ĺźe ta pomoc zasĹuguje na odnotowanie w autorstwie/korekcie.
Poprawki do poprawy hanysa:
chwila. holotyp ma 1,7 m, wiÄkszy osobnik 2 m, to skÄ d te 1,5. Hmmm, jakie rozmiary piszemy w metryczne, chyba max?Dawid Mika pisze:ĹÄ czna dĹugoĹÄ ciaĹa: 1,5-2 m
Hmmm, nie przesadzasz?Jego odkrycie pozwoliĹo obaliÄ waĹźniejsze zastrzeĹźenia co do dinozaurowego pochodzenia ptakĂłw.
miÄdzy pĂłĹartykuĹowany a niemal przecinekHolotyp limuzaura jest oznaczony jako IVPP V 15924 i zawiera pĂłĹartykuĹowany niemal kompletny szkielet o dĹugoĹci 1,5-1,7 m.
dĹugoĹÄ 1,7 m, skad te 1,5?
tibiotarsus (jakaĹ nazwa polska?)Do limuzaura przypisano teĹź drugi pĂłĹartykuĹowany szkielet z czaszkÄ o 15% (a wiÄc majÄ cy ok. 2 m dĹugoĹci) wiÄkszÄ od holotypu, oznaczony jako IVPP V 15924 oraz trzeci IVPP V16134 .
,Jako ciekawostkÄ moĹźna podaÄ fakt, Ĺźe pod holotypem tego dinozaura znaleziono dobrze zachowany caĹkowicie artykuĹowany szkielet krokodylomorfa.
szyjÄdĹugÄ szyjÄ i wydĹuĹźone koĹczyny tylne, czym przypominaĹ ornitomimozaury.
czym -> w czym
Czyli?a pod niektĂłrymi wzglÄdami ogĂłlnej morfologii nawet wyspecjalizowanych roĹlinoĹźernych dinozaurĂłw jak ceratopsy i ankylozaury!
chodzi o stosunek dĹogoĹci koĹczyny tylnej (k. udowa + tibiotarsus + ĹrĂłdstopie) do tuĹowia (bo raczej nie traby )Stosunek stopy do dolnej czÄĹci nogi wynosi 1,8 i jest wiÄkszy niĹź u deinonycha (0,45), strutiomima (0,88 i strusia (0,95).
Tak wiÄc to jest nie na miejscu, choÄ szybko biegaÄ pewnie mĂłgĹ:Xu et al pisze:The elongate hind limbs have a femur+tibiotarsus+metatarsal
III/trunk length ratio of 1.80.
Jak wykazaĹy badania przeprowadzone przez Johna Ostroma jest on waĹźniejszy niĹź dĹugoĹÄ koĹci piszczelowej i udowej. Tak wiÄc najprawdopodobniej limuzaur potrafiĹ bardzo szybko biegaÄ. Stanowi on dowĂłd, Ĺźe wyraĹşne adaptacje do szybkiego biegu pojawiĹy siÄ niezaleĹźnie u wielu grup teropodĂłw.
Nie tylko "ich zdaniem". PoniewaĹź dieta limuzaura jak i ornitomimozaurĂłw, owiraptorĂłw, terizinozaurĂłw nie jest do koĹca pewna (nie jest pewne, czy byĹy roĹlinoĹźerne), to limuzaur (choÄ niekoniecznie roĹlinoĹźerny) jest "najwczeĹniejszym i najbardziej bazalnym znanym roĹlinoĹźernym teropodem", a przynajmniej majÄ cym przystosowania do roĹlinoĹźernoĹci, takie same jak ww. celurozauryIch zdaniem jest on najwczeĹniejszym i najbardziej bazalnym znanym roĹlinoĹźernym teropodem.
a czy przypadkiem gastrolity krokodyli sĹuĹźÄ jako balast?WspĂłĹczeĹnie poĹykajÄ je krokodyle, a ich waĹźnÄ przy trawieniu strawy roĹlinnej rolÄ zanegowaĹ w swojej pracy z 2007 r. Oliver Wings.
bez ","Limuzaur, a pochodzenie ptakĂłw
,(od angielskich sĹĂłw Lateral Digit Reduction czyli redukcji bocznych palcĂłw od strony koĹci Ĺokciowej)
,(Bilateral Digit Reduction czyli redukcjÄ palcĂłw z obu stron).
Co do I-II-III vs II-III-IV radze dokĹadnie przeczytaÄ to:
http://dml.cmnh.org/2009Jun/msg00276.html
i to:
http://theropoda.blogspot.com/2009/06/l ... 09_19.html
poĹÄ czeniaJego znaleziska oraz inne niedawne odkrycia sugerujÄ istnienie poĹÄ czeniu miÄdzy AzjÄ i innymi kontynentami i ĹwiadczÄ o tym, Ĺźe jej fauna w Ĺrodkowej i późnej jurze byĹa mniej endemiczna niĹź wczeĹniej twierdzono.
a ta trzecia ich analiza wykazaĹa, Ĺźe masiakazaur jest siostrzanym taksonem limuzaura (i ten pierwszy nie jest noazaurydem)Analiza kladystyczna Xu i innych (2009) wskazuje, Ĺźe limuzaur jest taksonem siostrzanym elafrozaura.
tutaj teĹź byĹa analiza kladystyczna, a nie bliĹźej nieokreĹlone "zaklasyfikowanie"Natomiast Andrea Cau na swoim blogu zaklasyfikowaĹ limuzaura jako noazauryda, bÄdÄ cego taksonem siostrzanym dla olbrzymiego deltadroma.
- Dawid Mika
- Jurajski allozaur
- Posty: 1016
- Rejestracja: 23 maja 2008, o 15:49
- Lokalizacja: Górny Śląsk
-
- Kredowy tyranozaur
- Posty: 2302
- Rejestracja: 19 marca 2009, o 20:55
- Imię i nazwisko: Tomasz Skawiński
- Lokalizacja: Wrocław
To ja juĹź zacznÄ siÄ czepiaÄ ;)Dawid Mika pisze:W najbliĹźszym czasie poprawiÄ opis.
Na razie tylko jedna rzecz, bo nie mam obecnie gĹowy do dokĹadnej analizy tekstu
Jak juĹź to "szuwozaurydami", ale niektĂłrzy uznajÄ Shuvosauridae za (a wĹaĹciwie Shuvosaurinae) za jednÄ z grup popozaurydĂłw, wiÄc "szuwozaurydy" albo "szuwozauryny" a moim zdaniem najlepiej "archozaury zbliĹźone do szuwozaura i effigii" czy coĹ w tym stylu.Wykazuje on wiele cech wspĂłlnych z ornitomimozaurami i szuwuzaurydami jak Effigia.
Re: [OPIS] Limusaurus
Poprawiłem błędy i dopisałem trochę:
(pytanie za 100 punktów: ilu autorów ma nazwa Spinophorosaurus tzn czy uwzględniać członków Project PALDES i Niger Project SNHM? Zob. koniec tego postu)
(pytanie za 100 punktów: ilu autorów ma nazwa Spinophorosaurus tzn czy uwzględniać członków Project PALDES i Niger Project SNHM? Zob. koniec tego postu)
Dawid Mika. Korekta: nazuul, hanys, Dino, szerman, Ag.Ent, Dawid Mazurek pisze:Limusaurus (limuzaur)
Długość: >2 m
Masa: >15 kg
Miejsce występowania: górne warstwy formacji Shishugou, obszar Wucaiwan, basen Dżungarski, Sinkiang, Chiny, Azja
Czas występowania: oksford (161-158 milionów lat temu), późna jura
Klasyfikacja:
Dinosauria
Saurischia
Eusaurischia
Theropoda
Neotheropoda
Averostra
Ceratosauria
?? Neoceratosauria
?? Abelisauroidea
??? Noasauridae
Wstęp
Limusaurus to zupełnie wyjątkowy, bezzębny ceratozaur, żyjący w późnej jurze na terenach obecnych Chin.
Odkrycie
Szczątki limuzaura odnaleziono po raz pierwszy w 2001 r. Wzmianki o nim pojawiły się w latach 2002 (kiedy uznano go za ornitomimozaura), 2006 i 2008 na konferencjach Society of Vertebrate Paleontology a także w 2008 r. na stronach internetowych National Geographic (zob. temat na forum), co spowodowało, że znany był jakiś czas przed nazwaniem jako "bezzębny ceratozaur". Opis tego teropoda, autorstwa rekordowej wśród nieptasich dinozaurów liczby 15 naukowców (choć Spinophorosaurus może mieć nawet 25 autorów) pod przewodnictwem Xu Xinga ukazał się w Nature w 2009 r.
Pułapki na limuzaury i etymologia
W Kotlinie Dżungarskiej odkryto wiele skamieniałości niewielkich kręgowców w trzech dziwnych strukturach. Okazały się one głębokimi na 1-2 m dołami powstałymi prawdopodobnie przez przejście po grząskim gruncie dużego zauropoda, takiego jak odnaleziony niedaleko, dwudziestotonowy Mamenchisaurus sinocanadorum. W zagłębienia te powpadały i zginęły: 2 krokodyloformy, żółw, 3 tritylodonty, 2 ssaki, mały dinozaur ptasiomiedniczny, 2 guanlongi i nieopisany teropod. Najwięcej było jednak limuzaurów - aż 15, z czego w jednym dole 9 a w innym 4.
Do prawdopodobnej okoliczności śmierci limuzaurów - zatopienia w bagnie
- odnosi się jego nazwa. Można ją tłumaczyć jako "jaszczura z bagna, z którego nie można wybrnąć". Nazwa rodzajowa Limusaurus pochodzi od łacińskiego słowa limus - błoto, bagno oraz greckiego sauros - jaszczur, natomiast epitet gatunkowy tego dinozaura - inextricabilis oznacza "niemożliwe do wybrnięcia".
Materiał kopalny
Łącznie znaleziono aż 15 osobników (Eberth i in., 2010), lecz w pierwszej publikacji doniesiono o jedynie trzech.
Holotyp limuzaura jest oznaczony jako IVPP V 15923 i zawiera półartykułowany, niemal kompletny szkielet o długości 1,7 m. Do limuzaura przypisano też m.in. półartykułowany szkielet z tibiotarsus o 15% większym od holotypu (a więc mający ok. 2 m długości), oznaczony jako IVPP V 15924. Jako ciekawostkę można podać fakt, że pod holotypem tego dinozaura znaleziono dobrze zachowany, całkowicie artykułowany szkielet krokodylomorfa.
Pozycja filogenetyczna i paleobiogeografia
Limuzaur jest jednym z najstarszych znanych ceratozaurów i dość bazalnym przedstawicielem tej grupy. Jest on właściwie jedynym wschodnioazjatyckim ceratozaurem (inny został opisany pod nazwą Chuandongocoelurus, lecz wymaga jeszcze badań - Rauhut i Lopez-Arbarello, 2009). Jego znaleziska oraz inne niedawne odkrycia sugerują istnienie połączenia między Azją i innymi kontynentami i świadczą o tym, że jej fauna w środkowej i późnej jurze była mniej endemiczna niż wcześniej twierdzono. Analiza kladystyczna Xu i innych (2009) wskazuje, że limuzaur jest taksonem siostrzanym elafrozaura. Wg analizy Ezrurry i in. (2010) jest abelizauroidem.
Natomiast nieopublikowana analiza Andrei Cau wykazała, że limuzaur jest noazaurydem i taksonem siostrzanym olbrzymiego deltadroma - wstępna wersja jego mega-matrycy opublikowana w Cau i in. (2011) potwierdza ten wynik. Nie musi to jednak świadczyć, że elafrozaur/deltadrom były roślinożerne/wszystkożerne (ich czaszki są nieznane) - być może limuzaur jest po prostu ewenementem, którego niezwykłe cechy nie występują u żadnych innych przedstawicieli Ceratosauria.
Budowa
Limuzaur był nietypowy jak teropoda o takiej pozycji w filogenezie a o jego niezwykłej budowie świadczy niemal 20 wyróżnionych autapomorfii. Wykazuje on wiele cech wspólnych z ornitomimozaurami i archozaurami zbliżonymi do Shuvosaurus i Effigia. Miał on małą głowę z dużymi oczodołami, bezzębny dziób, długą szyję i wydłużone kończyny tylne. Z szuwuzaurynami łączyły go wydłużone okno żuchwowe i zredukowane kończyny przednie. Cechy te oczywiście nie świadczą o bliskim pokrewieństwie, lecz są doskonałym przykładem konwergencji - upodobniania się do siebie bliżej niespokrewnionych zwierząt żyjących w podobnych warunkach. Inne jej przykłady to m.in. podobny kształt ciała ichtiozaura i delfina oraz ptakopodobne czaszki awicefali (Avicephala). Ponadto teropod ten posiada cechy celofyzoidów, tetanurów i noazaurydów. Stosunek długości kończyny tylnej do tułowia wynosi 1,8. Tak więc najprawdopodobniej limuzaur potrafił bardzo szybko biegać. Stanowi on dowód, że wyraźne adaptacje do szybkiego biegu pojawiły się niezależnie u wielu grup teropodów. Limuzaur miał jedną, zrośniętą płytkę mostkową, co było znane dotąd jedynie u najbliższych ptakom teropodów.
Paleobiologia
Dieta limuzaura jest niepewna, lecz w przeciwieństwie do innych ceratozaurów i ogólnie niecelurozaurowych neoteropodów nie był on typowym mięsożercą. Jest on właściwie najwcześniejszym i najbardziej bazalnym znanym teropodem, który ma wyraźne cechy wskazujące na odstępowanie od takiej diety (innym przykładem może być Eoraptor, który mógł odziedziczyć częściową roślinożerność po swoich nieteropodowych przodkach). Autorzy opisu sugerują roślinożerność limuzaura na podstawie wydłużonej szyi i bezzębnej głowy. Gastrolity znalezione w pobliżu szkieletu limuzaura, wbrew temu co podają badacze go opisujący nie są mocnym dowodem na roślinożerność. Wśród teropodów znaleziono je między innymi u mięsożernego tetanura (karnozaura?) lourinanozaura i kaudipteryksa oraz sinornitomima - teropodów o niepewnej diecie. Ich ważną przy trawieniu strawy roślinnej rolę zanegował w swojej pracy z 2007 r. Oliver Wings. Analogie czaszek ornitomimozaurów i limuzaura świadczą o podobnej diecie. U tych pierwszych rozważa się wszystkożerność.
Na niektórych rekonstrukcjach limuzaur jest przedstawiany jako pokryty piórami. Nie ma na to bezpośrednich dowodów, choć jeśli pióra są cechą homologiczną teropodów lub ogólnie dinozaurów to nie jest wykluczone, że je posiadał. Obecnie odciski skóry znane są u niektórych ceratozaurów, np. ceratozaura - karnotaura. Nie widać na niej śladów piór, jednak "mięsożerny byk" z racji swoich dużych rozmiarów raczej ich nie potrzebował, w przeciwieństwie do mniejszych teropodów. Duża liczba osobników znalezionych w dołach świadczy to tym, że limuzaury żyły w stadach albo były bardzo pospolite.
Ontogeneza
Oględziny kości wskazują, że trzy okazy z pierwszej publikacji nie należą do osobników młodych. Pod względem ontogenetycznym przebadano kość strzałkową okazu oznaczonego jako IVPP V 15924. Mikrostruktura jest zniszczona w wyniku przedostania się do kości grzyba, ale pozwala na określenie długości i historii życia. Wewnętrzna część kory składa się przede wszystkim z gęstej osteonowej kości. Wiele warstw śródkostnych wyścielonych jamami szpikowymi w połączeniu z wymienioną wyżej cechą świadczą, że ten osobnik był osobnikiem dorosłym, a nie młodym. Mikrostruktura świadczy, że osobnik po śmierci oznaczony jako IVPP V 15924 zginął w wieku pięciu lat. Wszystko wskazuje, że był to młody osobnik dorosły, który nie zakończył jeszcze wzrostu.
Limuzaur a pochodzenie ptaków
Długo uważano, że w czasie ewolucji teropodów w budowie ich "rąk" dochodziło do procesu zwanego LDR (od angielskich słów Lateral Digit Reduction, czyli redukcji bocznych palców od strony kości łokciowej), a palce tetanurów numerowano jako I,II,III. Tymczasem embriolodzy na podstawie rozwoju wewnątrz jaja interpretowali palce ptaków (kryjące się pod skrzydłami i silnie zredukowane, z wyjątkiem piskląt hoacyna) jako III, IV i V. Proces redukcji palców od obu stron ręki określa się jako BDR (Bilateral Digit Reduction, czyli redukcję palców z obu stron). Jak uważano, występowała ona u wszystkich czworonogów (Tetrapoda) z wyjątkiem teropodów. Często przedstawiano te fakty jako dowód przeciwko pochodzeniu ptaków od dinozaurach. Jednak odkrycie limuzaura pozwoliło je obalić. Nie znaleziono dotąd kompletnej "dłoni" tego teropoda, jednak na podstawie jej odkrytych fragmentów ustalano, że palec I był silnie zredukowany. Świadczy to, że u ceratozaurów nastąpiło BDR. Zmienia to też numeracje palców tetanurów (kladu siostrzanego ceratozaurów) - dotąd numerowane jako I,III,III, naprawdę powinny być oznaczone jako II-IV. Drugi palec dłoni limuzaura jest najdłuższy. Nieco krótsze są trzeci i czwarty, tymczasem pierwszy jest silnie zredukowany i nie posiada paliczków. Kość śródręcza IV jest bardzo wysmukła. Xu i in. (2009) nie wzięli jednak pod uwagę wszystkich danych...
Więcej informacji na temat ewolucji palców oraz "dłoniach" limuzaura znajdzie się w nowym artykule, będącym obecnie w przygotowaniu (bardziej pasują one do niego niż opisu limuzaura). Dlatego aby uniknąć duplikatów proszę o niedopisywanie tych informacji. Zob. też artykuł o tetanurach.
Środowisko
Szczątki limuzaura odkryto w datowanych na początek późnej jury skałach formacji Shishugou. Żył on w towarzystwie bazalnego ceratopsa Yinlong, stegozaurów, jak Jiangjunosaurus, nienazwanego ankylozaura, ornitopoda "eugongbuzaura" i prawdopodobnego bazalnego alwarezzauroida Haplocheirus. Na tych terenach mógł natknąć się także na zauropody jak długoszyi Mamenchisaurus, Bellusaurus czy Klamelisaurus. Równocześnie Limusaurus musiał unikać drapieżników jak tyranozauroid Guanlong, bazalny celurozaur Zuolong, allozauroid Sinraptor.
Wymiary holotypu
Łączna długość ciała: 1,7 m
Wysokość: ok. 1 m ?
Waga: ok. 10 kg (za Paul, online)
Długość żuchwy: 105 mm
Długość kości zębowej: 59 mm
Długość pyska: 55 mm
Zewnętrzna średnia pyska: 17 mm
Długość otworu zaoczodołowego: 26 mm
Długość tylnego kręgu szyjnego: 45 mm
Długość tylnego kręgu grzbietowego: 26 mm
Długość tylnego kręgu ogonowego: 27 mm
Długość środkowego kręgu ogonowego: 26 mm
Długość lewej łopatki: 95 mm
Długość prawej kości ramiennej: 80 mm
Długość prawej kości promieniowej: 40 mm
Długość kości śródręcza II: 12 mm
Długość kości śródręcza III: 13 mm
Długość lewej kości biodrowej: 140 mm
Długość kości kulszowej: 133 mm
Długość kości udowej: 208 mm
Długość kości goleniowej: 249 mm
Długość kości śródstopia III: 155 mm
Długość lewego paliczka stopy III-1: 36 mm
Długość lewego paliczka stopy III-2: 26 mm
Długość lewego paliczka stopy III-3: 20 mm
Długość lewego paliczka stopy III-4: 21 mm
Spis gatunków:
Limusaurus Xu, Clark, Mo, Choiniere, Forster, Erickson, Hone, Sullivan, Eberth, Nesbitt, Zhao, Hernandez, Jia, Han i Guo, 2009
L. inextricabilis Xu, Clark, Mo, Choiniere, Forster, Erickson, Hone, Sullivan, Eberth, Nesbitt, Zhao, Hernandez, Jia, Han i Guo, 2009
Bibliografia:
1) Publikacje naukowe:
Cau, A., Dalla Vecchia, F.M. & Fabbri, M. (2011) "Evidence of a new carcharodontosaurid from the Upper Cretaceous of Morocco" Acta Palaeontologica Polonica, doi:10.4202/app.2011.0043
Eberth, D.A., Xu, X & Clark, J.M. (2010) "Dinosaur death pits from the Jurassic of China" PALAIOS, 25(2), 112–125.
Ezcurra M.D., Agnolin F.L. & Novas F.E. (2010) "An abelisauroid dinosaur with a non-atrophied manus from the Late Cretaceous Pari Aike Formation of southern Patagonia" Zootaxa 2450, 1-25.
Han, F., Clark, J.M., Xu, X., Sullivan, C., Choiniere, J. & Hone, D.W.E. (2011) "Theropod teeth from the Middle-Upper Jurassic Shishugou Formation of northwest Xinjiang, China" Journal of Vertebrate Paleontology, 31(1), 111-126. DOI: 10.1080/02724634.2011.546291
Lee, M.S.Y. & Worthy, T.H. (2011) "Likelihood reinstates Archaeopteryx as a primitive bird" Biology Letters. doi: 10.1098/rsbl.2011.0884
Rauhut, O.W.M. & Lopez-Arbarello, A. (2009) "Considerations on the age of the Tiouaren Formation (Iullemmeden Basin, Niger, Africa): Implications for Gondwanan Mesozoic terrestrial vertebrate faunas" Palaeogeography, Palaeoclimatology, Palaeoecology. 271: 259–267.
Wings, O. (2007) "A review of gastrolith function with implications for fossil vertebrates and a revised classification" Acta Palaeontologica Polonica, 52(1), 1-16.
Xu, X., Clark, J.M., Mo J., Choiniere, J., Forster, C.A., Erickson, G.M., Hone, D.W.E., Sullivan, C., Eberth, D.A., Nesbitt, S., Zhao, Q., Hernandez, R., Jia, C., Han, F. & Guo, Y. (2009) "A Jurassic ceratosaur from China helps clarify avian digital homologies" Nature, 459, 940-944.
2) Inne:
Clark, J.M., Xu, X., Forster, C., Wang, y. & Andres, B. (2002) "New small dinosaurs from the Upper Jurassic Shishugou Formation at Wucaiwan, Xinjiang, China" Journal of Vertebrate Paleontology, 22(3), 44A.
Xu, X. & Clark, J.M. (2006) "New ceratosaurs from the Jurassic Shishugou Formation of Western China" Journal of Vertebrate Paleontology, 26(3), 142A.
Xu, X. & Clark, J.M. (2008) "Homologies in the hand of theropods" Journal of Vertebrate Paleontology, 28(3), 163A.
Cau, online 1: http://theropoda.blogspot.com/2009/06/l ... -2009.html
Cau, online 2: http://theropoda.blogspot.com/2009/06/l ... 09_19.html
Paul, online: http://www.gspauldino.com/data.html
http://en.wikipedia.org/wiki/Shishugou_Formation
Rekonstrukcja limuzaura z piórami (zob. uwagi w paleobiologii). Większa rozdzielczość:
http://chinleana.blogspot.com/2009/06/l ... zarre.html
Inny rysunek:
http://ntamura.deviantart.com/art/Limusaurus-126449519
Rekonstrukcje szkieletów:
http://qilong.deviantart.com/art/The-Ea ... -132681489
http://dinomaniac.deviantart.com/art/Li ... -131462546
[Stamp: Apsaravis] [Avatar: P. Weimer, CC BY-NC-SA 2.0]
- szerman
- Neogeński mastodont
- Posty: 4060
- Rejestracja: 23 czerwca 2009, o 10:40
- Imię i nazwisko: MSz
- Lokalizacja: B-B
Re: [OPIS]Limusaurus
nazuul pisze:Limuzaur był nietypowy jak teropoda o takiej pozycji w filogenezie a o jego niezwykłej budowie świadczy niemal 20 wyróźnionych autapomorfii.
wyróżnionych
długościnazuul pisze:Stosunek dłogości kończyny tylnej do tułowia wynosi 1,8.
Trochę dziwnie brzmi; Może jednak lepiej będzie wyglądać "(...) drugi palec." Choć z drugiej strony to powtórzenie.nazuul pisze:Najdłuższym palcem dłoni limuzaura jest drugi.
Czy to rekord ilości autorów wśród dinozaurów?nazuul pisze:Spis gatunków:
Limusaurus Xu, Clark, Mo, Choiniere, Forster, Erickson, Hone, Sullivan, Eberth, Nesbitt, Zhao, Hernandez, Jia, Han i Guo, 2009
L. inextricabilis Xu, Clark, Mo, Choiniere, Forster, Erickson, Hone, Sullivan, Eberth, Nesbitt, Zhao, Hernandez, Jia, Han i Guo, 2009
Chyba - napisałem o tym w opisie. MZ
Tak, wiem, ale nie rozumiem tak samo czemu jest taki problem z autorami (tzn. ile ich ma być ) Spinophorosaurus. MSz
"Mastodon sapiens"
-
- Moderator
- Posty: 2585
- Rejestracja: 22 października 2007, o 18:29
Re: [OPIS]Limusaurus
Widziałem artykuł, który miał koło setki autorów, ale nie dotyczył paleo. Obecnie coraz częściej pracuje się w zespołach.
Artykuł z 174 autorami: http://dx.doi.org/10.1126/science.1194442
MZ
Artykuł z 174 autorami: http://dx.doi.org/10.1126/science.1194442
MZ
Biologia, UW