[opis] Varanosaurus (waranozaur)
: 24 sierpnia 2010, o 13:19
Varanosaurus (waranozaur):
Długość: 1,5 m
Wysokość: ok. 0,3 m
Masa: ok. 40-80 kg
Czas: perm (artinsk – kungur; 284-271,5 Ma)
Miejsce: USA (Teksas), formacje Arroyo i Belle Plains
Klasyfikacja:
Synapsida
Pelycosauria
Ophiacodontidae
Varanosaurus
Materiał kopalny:
V. acutirostris:
Holotyp (BSPHM 1901 XV 20) obejmuje przestrzenny szkielet zwierzęcia (kości zostały wyizolowane od skały macierzystej).
V. wichitaensis:
Holotyp (MCZ 1353) obejmuje: częściowy szkielet pozaczaszkowy z niekompletną miednicą.
Lokalizacja odkryć:
V. acutirostris:
Hrabstwo Baylor, Teksas (33,7° N; 99,3° W).
Formacja Arroyo (kungur; 279,5 – 271,5 Ma); czerwone iłowce, piaskowce i zlepieńce.
V. wichitaensis:
Hrabstwo Archer, Teksas (33,7° N; 98,9° W).
Formacja Belle Plains (artinsk; 284,0-279,5 Ma); czerwone iłowce i wapienie.
Paleoekologia:
Ten przedstawiciel pelykozaurów był średnim jak na swoje czasy mięsożercą. Uważa się, że zamieszkiwał mokradła, a jego ofiarą padały zapewne ryby i kopalne płazy. Prawdopodobnie polował na zwierzęta mniejsze od siebie, podczas gdy niszę szczytowego drapieżnika w ówczesnych ekosystemach bagiennych zajmował inny synapsyd, znacznie większy i potężniejszy Ophiacodon, który nawet w pojedynkę był w stanie upolować duże zwierzę.
Anatomia:
Ciało wydłużone, niskie, z długim ogonem (ok. 50 % długości całego ciała), na pierwszy rzut oka przypominające ciało dużej jaszczurki, np. warana. Brak żagla na grzbiecie, tak charakterystycznego dla wielu pelykozaurów, jak np. Dimetrodon, Edaphosaurus. Czaszka lekka, dosyć delikatna z powiększonymi otworami skroniowymi (jak u każdego synapsyda po jednym dolnym otworze po obu stronach czaszki, bez otworów skroniowych górnych). Kończyny dość wiotkie. Zęby zakrzywione, spłaszczone z przednimi i tylnymi krawędziami tnącymi. Tak jak czaszka, cały szkielet waranozaura jest lekko zbudowany.
Opis ogólny:
Varanosaurus to rodzaj permskiego synapsyda (gada ssakokształtnego) należącego do rodziny Ophiacodontidae. Był to drapieżnik długi na około 1,5 metra żyjący we wczesnym permie przez około 13 milionów lat. Uważa się, że waranozaurydy były najlepiej przystosowanymi drapieżnikami swych czasów: Varanosaurus dzięki swej lekkiej budowie był zwinnym i szybkim drapieżnikiem, będącym w stanie szybko i sprawnie upolować swą ofiarę. Jego szczątki odnaleziono na północy stanu Teksas, niedaleko granicy z Oklahomą. Rodzaj wraz z gatunkiem typowym, V. acutirostris, opisał w 1904 roku Broili. W 1940 roku, autor opisu drugiego gatunku, Romer, wraz z Pricem zsynonimizował gatunek typowy Poecilospondylus, mianowicie P. francisi z gatunkiem typowym waranozaura, V. acutirostris.
Etymologia:
Swą nazwę rodzajową waranozaur zawdzięcza podobieństwu do współczesnych waranów. Podobieństwo to ma charakter ogólny, gdyż zwierzęta te nie są ze sobą blisko spokrewnione – warany, jak inne jaszczurki należą do gromady zauropsydów (potocznie nazywanej gadami), natomiast waranozaur do gromady synapsydów, która niegdyś była traktowana jako jej podgromada. Obecnie sądzi się jednak, że synapsydy mają więcej wspólnego z ssakami (które z nich ewoluowały), niż z "gadami" – ich linie ewolucyjne oddzieliły się prawdopodobnie już u wczesnych owodniowców, z których pochodzą.
Spis gatunków:
Varanosaurus Broili, 1904
V. acutirostris Broili, 1904
= Poecilospondylus francisi Case, 1910
Varanosaurus brevirostris Wellington (1911) = Varanops brevirostris Watson, 1914
V. wichitaensis Romer, 1937
Bibliografia:
1. http://www.paleodb.org/cgi-bin/bridge.p ... eal_user=1
2. http://www.kheper.net/evolution/pelycos ... eidae.html
3. http://www.infohub.com/forums/showthread.php?t=11011
4. http://en.wikipedia.org/wiki/Varanosaurus
Rekonstrukcje Varanosaurus:
Długość: 1,5 m
Wysokość: ok. 0,3 m
Masa: ok. 40-80 kg
Czas: perm (artinsk – kungur; 284-271,5 Ma)
Miejsce: USA (Teksas), formacje Arroyo i Belle Plains
Klasyfikacja:
Synapsida
Pelycosauria
Ophiacodontidae
Varanosaurus
Materiał kopalny:
V. acutirostris:
Holotyp (BSPHM 1901 XV 20) obejmuje przestrzenny szkielet zwierzęcia (kości zostały wyizolowane od skały macierzystej).
V. wichitaensis:
Holotyp (MCZ 1353) obejmuje: częściowy szkielet pozaczaszkowy z niekompletną miednicą.
Lokalizacja odkryć:
V. acutirostris:
Hrabstwo Baylor, Teksas (33,7° N; 99,3° W).
Formacja Arroyo (kungur; 279,5 – 271,5 Ma); czerwone iłowce, piaskowce i zlepieńce.
V. wichitaensis:
Hrabstwo Archer, Teksas (33,7° N; 98,9° W).
Formacja Belle Plains (artinsk; 284,0-279,5 Ma); czerwone iłowce i wapienie.
Paleoekologia:
Ten przedstawiciel pelykozaurów był średnim jak na swoje czasy mięsożercą. Uważa się, że zamieszkiwał mokradła, a jego ofiarą padały zapewne ryby i kopalne płazy. Prawdopodobnie polował na zwierzęta mniejsze od siebie, podczas gdy niszę szczytowego drapieżnika w ówczesnych ekosystemach bagiennych zajmował inny synapsyd, znacznie większy i potężniejszy Ophiacodon, który nawet w pojedynkę był w stanie upolować duże zwierzę.
Anatomia:
Ciało wydłużone, niskie, z długim ogonem (ok. 50 % długości całego ciała), na pierwszy rzut oka przypominające ciało dużej jaszczurki, np. warana. Brak żagla na grzbiecie, tak charakterystycznego dla wielu pelykozaurów, jak np. Dimetrodon, Edaphosaurus. Czaszka lekka, dosyć delikatna z powiększonymi otworami skroniowymi (jak u każdego synapsyda po jednym dolnym otworze po obu stronach czaszki, bez otworów skroniowych górnych). Kończyny dość wiotkie. Zęby zakrzywione, spłaszczone z przednimi i tylnymi krawędziami tnącymi. Tak jak czaszka, cały szkielet waranozaura jest lekko zbudowany.
Opis ogólny:
Varanosaurus to rodzaj permskiego synapsyda (gada ssakokształtnego) należącego do rodziny Ophiacodontidae. Był to drapieżnik długi na około 1,5 metra żyjący we wczesnym permie przez około 13 milionów lat. Uważa się, że waranozaurydy były najlepiej przystosowanymi drapieżnikami swych czasów: Varanosaurus dzięki swej lekkiej budowie był zwinnym i szybkim drapieżnikiem, będącym w stanie szybko i sprawnie upolować swą ofiarę. Jego szczątki odnaleziono na północy stanu Teksas, niedaleko granicy z Oklahomą. Rodzaj wraz z gatunkiem typowym, V. acutirostris, opisał w 1904 roku Broili. W 1940 roku, autor opisu drugiego gatunku, Romer, wraz z Pricem zsynonimizował gatunek typowy Poecilospondylus, mianowicie P. francisi z gatunkiem typowym waranozaura, V. acutirostris.
Etymologia:
Swą nazwę rodzajową waranozaur zawdzięcza podobieństwu do współczesnych waranów. Podobieństwo to ma charakter ogólny, gdyż zwierzęta te nie są ze sobą blisko spokrewnione – warany, jak inne jaszczurki należą do gromady zauropsydów (potocznie nazywanej gadami), natomiast waranozaur do gromady synapsydów, która niegdyś była traktowana jako jej podgromada. Obecnie sądzi się jednak, że synapsydy mają więcej wspólnego z ssakami (które z nich ewoluowały), niż z "gadami" – ich linie ewolucyjne oddzieliły się prawdopodobnie już u wczesnych owodniowców, z których pochodzą.
Spis gatunków:
Varanosaurus Broili, 1904
V. acutirostris Broili, 1904
= Poecilospondylus francisi Case, 1910
Varanosaurus brevirostris Wellington (1911) = Varanops brevirostris Watson, 1914
V. wichitaensis Romer, 1937
Bibliografia:
1. http://www.paleodb.org/cgi-bin/bridge.p ... eal_user=1
2. http://www.kheper.net/evolution/pelycos ... eidae.html
3. http://www.infohub.com/forums/showthread.php?t=11011
4. http://en.wikipedia.org/wiki/Varanosaurus
Rekonstrukcje Varanosaurus: