Forum Dinozaury.com

Ledumahadi mafubeis - nowy zauropodomorf z Republiki Południowej Afryki. Jest to już kolejny członek nietypowej rodziny Lessemsauridae, której przedstawiciele wykazywali tendencje do gigantyzmu na długo przed pojawieniem się zauropodów o podobnych rozmiarach. Ludumahadi plasuje się jako takson siostrzany do Antetonitrus. Autorzy sugerują, iż lesemzaurydy prawdopodobnie oddzieliły się od głównej linii ewolucyjnej prowadzącej do właściwych zauropodów w okresie wczesnego noryku. O ile członkowie Sauropoda posiadali wszystkie kończyny ustawione kolumnowo, u Ledumahadi nadal obecne są zgięte kończyny przednie, mimo swojej pełnej czworonożności uwarunkowanej pokaźną masą zwierzęcia szacowaną nawet na 12 t.

Blair W. McPhee, Roger B.J. Benson, Jennifer Botha-Brink, Emese M. Bordy & Jonah N. Choiniere (2018)
A Giant Dinosaur from the Earliest Jurassic of South Africa and the Transition to Quadrupedality in Early Sauropodomorphs
Current Biology (advance online publication)
DOI: https://doi.org/10.1016/j.cub.2018.07.063
https://www.cell.com/action/showPdf?pii ... %2930993-X

McDonald AT, Wolfe DG, Dooley AC Jr. (2018) A new tyrannosaurid (Dinosauria: Theropoda) from the Upper Cretaceous Menefee Formation of New Mexico. PeerJ 6:e5749 https://doi.org/10.7717/peerj.5749 https://peerj.com/articles/5749/

Dynamoterror dynastes to chyba najfajniejsza nowa nazwa dinozaura opublikowana w tym roku. :)

Ze smutniejszych rzeczy - zmarł Lü Junchang, znany chiński paleontolog zaangażowany w badanie wielu różnych grup kręgowców, m.in. pterozaurów, teropodów i zauropodów.

Amphicoelias fragillimus wcale nie był tak duży, jak się powszechnie uważa? Możliwe, że nie - zwłaszcza jeśli był rebbachizaurydem, co sugeruje Kenneth Carpenter. W związku z tym Carpenter proponuje dla tego gatunku nową nazwę rodzajową - Maraapunisaurus. Zrewidowana ocena długości zwierzęcia (siłą rzeczy baaardzo orientacyjna) wynosi ok. 30-32 m. Ponadto amficelias (tzn. maraapunizaur) odbiera ksenoposejdonowi tytuł najstarszego znanego rebbachizauryda.

Carpenter K. 2018. Maraapunisaurus fragillimus, n.g. (formerly Amphicoelias fragillimus), a basal rebbachisaurid from the Morrison Formation (Upper Jurassic) of Colorado. Geology of the Intermountain West 5: 227–244. https://www.utahgeology.org/wp-content/ ... screen.pdf

https://svpow.com/2018/10/21/what-if-am ... chisaurid/

Już od jakiegoś czasu powątpiewano w przynależność A. fragillimus do rodzaju Amphicoelias w ogóle. Carpenter "siedzi w temacie" tego gatunku już od kilkunastu lat i aż dziw bierze, że dopiero teraz udało mu się wywnioskować jego odrębność rodzajową, a nawet kompletnie inną systematykę niż ta do tej pory zakładana. Choć jak już wspomniałem, pojawiały się już wcześniejsze przesłanki i sugestie na ten temat i to już w roku 2014. Co by nie mówić, mamy do czynienia z dinozaurem którego szczątki przepadły bezpowrotnie. Cieszy natomiast rewizja statusu oraz sprostowanie przynależności A. fragillimus.



Okazuje się też, że mamy już pierwszą grafikę porównującą rozmiar Maraapunisaurus z Argentinosaurus (klasyk). Co ciekawe kilku paleoartystów wypowiada się nieprzychylnie nt. szacowanego rozmiaru zwierzęcia i sugerują, iż maraapunizaur osiągał mimo wszystko nieco więcej niż szacowane przez Carpenter'a 30-32 m. Ten oparł swoje szacunki bazując jedynie na Limaysaurus. Jeśli wziąć pod uwagę inne rodzaje, w tym te bazalne (Maraapunisaurus figuruje jako bazalny członek rodziny) to jego długość mogła oscylować gdzieś w granicach 33-35 m. Tak więc zauropod ten najprawdopodobniej mierzył jakieś 32-33 m (połączenie górnej granicy szacunków Carpenter'a z dolną granicą szacunków opartych o rozmiary innych rebbachizaurydów)...

Więcej w linku poniżej:
https://www.deviantart.com/franoys/jour ... -769330666

Nazwano teraz, ale odrębność już dawno sugerowano - by trzeba sprawdzić, kto pierwszy. Na pewno w ED od wrzucenia hasła w 2011 r. wskazywano na wątpliwość.


https://theropoda.blogspot.com/2012/01/ ... -e-un.html

Ajajaj - jeden z moich ulubionych dinków dostał takie brzydkie imię :P

Jeżeli nazwa się przyjmie, to będzie trzeba wyodrębnić nowy rodzaj i dokonać również nie tylko korekt merytorycznych - stylistyczne również, nie podoba mi się zbytnio ten tekst, którego napisałem kilka lat temu.

Jeżeli się przyjmie?

A więc już w roku 2012. W każdym razie mamy już oficjalne potwierdzenie tej teorii, z czego można się jedynie cieszyć :wink:

Martin Kundrat, John Nudds, Benjamin P. Kear, Junchang Lu & Per Ahlberg (2018)
The first specimen of Archaeopteryx from the Upper Jurassic Mörnsheim Formation of Germany.
Historical Biology 31(1): 3-63Â
doi: https://doi.org/10.1080/08912963.2018.1518443
web: https://www.tandfonline.com/doi/full/10 ... 18.1518443
pdf: https://www.tandfonline.com/doi/pdf/10. ... ccess=true

Archaeopteryx albersdoerferi to nowy gatunek archeopteryksa z późnojurajskiej formacji Mörnsheim (późny tyton). Jest to jak dotąd najmłodszy, jak i jeden z najmniejszych spośród poznanych okazów/gatunków tego rodzaju. Cechy takie jak lepsza pneumatyzacja czaszki, mocniej unaczynione obręcze barkowe i skrzydła oraz mocniejsze kości nadgarstków i kości śródręczy (względem A. lithographica) sugerują iż nowoopisany gatunek był lepiej przystosowany do lotu niż jego poprzednik. Autorzy, podobnie jak większość badaczy, uznają rodzinę Archaeopterygidae za bazalne praptaki (Avialae). Co ciekawe Wellnhoferia nie jest synonimizowana z archeopteryksem i figuruje jako takson do niego siostrzany. Sama ilość gatunków Archaeopteryx nie jest precyzowana, choć w analizie filogenetycznej pojawia się jedynie gatunek typowy (A. lithographica) i nowoopisany (A. albersdoerferi).

To troszkę bardziej skomplikowane, bo autorzy dodali A. albersdoerferi do trzech różnych macierzy filogenetycznych - w dwóch z nich (Turner i in. 2012, Godefroit i in. 2013) faktycznie był tylko A. lithographica, ale w trzeciej (Xu i in. 2011) uwzględniona była też Wellnhoferia.

Swoją drogą praca wygląda na bardzo dobrą (choć oczywiście nie przeczytałem jeszcze dokładnie całości).

No to nie czekajmy, tylko przerzućmy info o nim do odrębnego opisu ;) Teraz tkwi on w haśle Amphicoelias.

Lavocatisaurus agrioensis - nowy rebbachizauryd z aptu-albu Argentyny, opisany na podstawie skamieniałości trzech osobników: dorosłego (holotyp) i dwóch niedojrzałych (paratypy), obejmujących m.in. kości czaszki. Ostatnimi czasy sporo dzieje się w badaniach nad rebbachizaurami.

Canudo J.I., Carballido J.L., Garrido A., Salgado L. 2018. A new rebbachisaurid sauropod from the Aptian–Albian, Lower Cretaceous Rayoso Formation, Neuquén, Argentina. Acta Palaeontologica Polonica. https://doi.org/10.4202/app.00524.2018

Crittendenceratops krzyzanowskii nowy nasutoceratopsyn z późnej kredy Arizony

https://www.researchgate.net/profile/Jo ... RIZONA.pdf

Thanos simonattoi - nowy abelizauryd z późnej kredy Brazylii

Rafael Delcourt & Fabiano Vidoi Iori (2018): A new Abelisauridae (Dinosauria:
Theropoda) from São José do Rio Preto Formation, Upper Cretaceous of Brazil and comments on the Bauru Group fauna, Historical Biology
https://doi.org/10.1080/08912963.2018.1546700

Wyprzedziłeś mnie Kamilu. ;)
Ten nowy przedstawiciel abelizaurydów znany jest z kręgów.
Ten link powinien działać :
https://www.tandfonline.com/doi/full/10 ... gFAU8Y805Y

Ciekawa rekonstrukcja, która swoją kolorystyką definitywnie nawiązujące do "szalonego tytana". Niestety abelizaurydowy Thanos miałby niemały problem z użyciem jakiejkolwiek rękawicy :P

Nie wiesz jak wypromować swój nowy, słaby takson? Daj nazwę nawiązującą do popkultury!

Jak (chyba) niemal każdy abelizauryd bezręki.

PS Dlaczego słaby?

Bo jest znany z jednego elementu. Wprawdzie autorzy dopatrzyli się 3 cech diagnostycznych, lecz 2 są pneumatyczne. Z takimi taksonami z reguły są problemy.

Rzeczywiście. Na szczęście obecnie takie taksony stanowią znakomitą mniejszość, zazwyczaj nowe gatunki znane są z lepszego materiału kostnego

Dobry przykład tego, o czym pisał szerman w poście powyżej, mamy właśnie w "Biology Letters". Na podstawie niemal kompletnego szkieletu (i dwóch niemal kompletnych paratypów) opisano tam nowy gatunek dinozaura - Macrocollum itaquii, należący do nowo nazwanej grupy Unaysauridae, obejmującej taksony bliżej spokrewnione z unajzaurem niż z plateozaurem lub saltazaurem. Macrocollum jest najstarszym (środkowy noryk) znanym zauropodomorfem o długiej szyi.

Müller R.T., Langer M.C., Dias-da-Silva S. 2018. An exceptionally preserved association of complete dinosaur skeletons reveals the oldest long-necked sauropodomorphs. Biology Letters 14: 20180633. https://doi.org/10.1098/rsbl.2018.0633

Dodam jeszcze tylko, że miałem na myśli nie tyle częstsze kompletne znaleziska niż kiedyś, a większą higienę przy opisywaniu nowych taksonów. W takim XIX wieku paleontolodzy nazywali nowe gatunki jak leci, przez co mnożyły się taksony-worki. Teraz to nie do pomyślenia.

Weewarrasaurus pobeni - nowy gatunek niewielkiego, bazalnego ornitopoda z dolnokredowych osadów australijskiej formacji Griman Creek, opisany na podstawie dwóch kości zębowych wraz z zębami.

Bell PR, Herne MC, Brougham T, Smith ET. 2018. Ornithopod diversity in the Griman Creek Formation (Cenomanian), New South Wales, Australia. PeerJ 6:e6008 https://doi.org/10.7717/peerj.6008

O tych dwóch dinkach chyba jeszcze nie było tu mowy:

Adynomosaurus arcanus, nowy lambeozauryn z późnej kredy Hiszpanii

Albert Prieto-MÃrquez, VÃctor Fondevilla, Albert G. SellÃs, Jonathan R. Wagner & Ãngel Galobart (2018)
Adynomosaurus arcanus, a new lambeosaurine dinosaur from the Late Cretaceous Ibero-Armorican Island of the European Archipelago.
Cretaceous Research (advance online publication)Â
doi: https://doi.org/10.1016/j.cretres.2018.12.002Â
https://www.sciencedirect.com/science/a ... 7118303227

Volgatitan simbirskiensis, nowy tytanozaur z wczesnej kredy Rosji
Alexander Averianov & Vladimir Efimov (2018)
The oldest titanosaurian sauropod of the Northern Hemisphere.
Biological Communications 63(3): 145â162
DOI: https://doi.org/10.21638/spbu03.2018.301
https://biocomm.spbu.ru/article/view/1077