Warsztaty Biologii Ewolucyjnej: Paleontologia ewolucyjna

Czyli co piszczy w paleontologicznej "trawie" :)
Utahraptor
Moderator
Moderator
Posty: 2572
Rejestracja: 22 października 2007, o 18:29

Warsztaty Biologii Ewolucyjnej: Paleontologia ewolucyjna

Post autor: Utahraptor »

Polska Akademia Nauk, Komitet Biologii Ewolucyjnej i Teoretycznej
Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego
LI Warsztaty Biologii Ewolucyjnej
Paleontologia ewolucyjna
Warszawa, sobota 20 marca 2010
Organizator WarsztatĂłw: Jerzy Dzik
Program
10:30 Otwarcie
10:40 Jerzy Dzik (Instytut Paleobiologii PAN, Uniwersytet Warszawski) „MoĹźliwości i ograniczenia paleobiologii ewolucyjnej”
11:40-12:00 krĂłtka przerwa
12:00 Grzegorz Racki (Instytut Paleobiologii PAN) „Wielkie wymierania i ich przyczyny”
13:00 - 14:30 długa przerwa na posiłek
14:30 Tomasz Sulej i Grzegorz NiedĹşwiedzki (Uniwersytet Warszawski) „Burzliwe początki ery dinozaurĂłw”
15:00 Adam Nadachowski i Piotr Wojtal (Instytut Systematyki i Ewolucji Zwierząt PAN) „Dlaczego wyginely mamuty, krĂłtki wykład o wymieraniu ssakĂłw pod koniec plejstocenu”
15:30 – 15:40 krĂłtka przerwa

15:40 Piotr P. Bernatowicz (Uniwersytet Warszawski) „Filogeneza Pentastomida - konflikt molekuł ze skamieniałościami”

16:10 Grzegorz NiedĹşwiedzki (Uniwersytet Warszawski) „Tropy czworonogĂłw z osadĂłw środkowego dewonu i ich znaczenie dla interpretacji paleobiologicznych”

16:40 Podsumowanie
17:00 Zakończenie

Organizatorzy dziękują Wydziałowi Biologii Uniwersytetu Warszawskiego za gościnę i wszechstronną pomoc.
Więcej informacji:
http://www.eko.uj.edu.pl/index.php?opti ... &Itemid=75
Biologia, UW

Utahraptor
Moderator
Moderator
Posty: 2572
Rejestracja: 22 października 2007, o 18:29

Post autor: Utahraptor »

I już po warsztatach. Z forumowiczów spotkałem Bronka. W ramach małej relacji:
Pierwsze dwie części skupiły się wokół wymierań. Prof. Dzik argumentował, iż wymierania mogą być artefaktem. Podawał przykłady linii, które swobodnie przechodziły przez granicę P/T, powoływał się na obniżenie poziomu morza i wycofanie się wielu płytkich mórz, co wywołuje luki w zapisie kopalnym. Mówił również, że wynika to z niewielu profili z tą granicą, często słabo poznanych. W swoim wykładzie o ograniczeniach, wspominał również o niemożliwości określenia miejsca i czasu powstania gatunku w zapisie kopalnym, a także jego ekstynkcji. Stąd problem jak odróżnić ekstynkcja/migracja oraz nierealistyczność zasięgów czasowych gatunków. Oberwało się również kladystyce i grupom siostrzanym. Prof. Dzik postulował badanie przebiegu ewolucji, skupiając się na anagenezie i tworzenia hipotez w oparciu o retrodykcję.
Prof. Racki przedstawiał współczesne koncepcje wymierań. Wprawdzie krzywa Sepkowskiego jest obarczona błędem, ale zostały omówione nowe metody badania zmian bioróżnorodności. Zastanawiał się także nad przyczynami poszczególnych wymierań. Twierdził, że dowody na związek impaktu ciała kosmicznego z wymieraniem może ma tylko wymieranie K/Paleogen, brak wystarczających na to dowodów w przypadku innych, m. in. P/T. Obecnie tylko wymieranie ordowickie wiąże się z oziembieniem klimatu, pozostałym towarzyszyło raczej ocieplenie i związane z tym zaburzenia klimatyczno-ekologiczne.
W drugiej części Tomek Sulej i Grzegorz Niedźwiedzki omawiali zmiany faun lądowych kręgowców w triasie. Sugerowali brak wpływu wymierań P/T, karnik/noryk, T/J na gady, płazy i ssaki. Pokazywali przechodzenie wielu linii przez te granice oraz wygasanie innych jeszcze przed wymieraniami. Porównywali też zespoły kręgowców z Karoo i Rosji przed i po granicy P/T i wskazywali, iż różnice można wytłumaczyć czynnikami ewolucyjnymi i ekologicznymi, a nie katastroficznymi.
Panowie Nadachowski i Wojtal w sposób jasny wykazali, iż człowiek nie miał wielkiego wpływu na wymieranie dużych ssaków plejstoceńskich oraz że nie wymierały w sposób nagły i jednoczesny. Datowanie szczątków kostnych wykazało stopniowe zmniejszanie się zasięgu mamutów, wraz z ustępowaniem stepotundry, która obecnie nie występuje wcale, co wydaje się główną przyczyną ich wymarcia.
Trzecia część dotyczyła innych zagadnień. Piotr Bernatowicz przedstawił przykład Pentastomida, które było grupą o niepewnej pozycji filogenetycznej. Badania molekularne wykazały bliskie pokrewieństwo wrzęch do splewek, co kłóci się z budową chityny i danymi paleontologicznymi. Problem wymaga postanowienia nowych hipotez dotyczących pozycji filogenetycznej niektórych skamieniałości i pojawienia się odrębnych typów chityny u blisko spokrewnionych grup.
Na koniec Grzegorz Niedźwiedzki przedstawił znaczenie znalezisk z Polski dla hipotez dotyczących wyjścia kręgowców na ląd. Problem dotyczył zwierząt dużych, które w poszukiwaniu pokarmu i ucieczce przed drapieżnikami penetrowały tereny odsłonięte przez odpływ. Nie miały wtedy konkurencji ze strony ptaków, które obecnie żerują na tego typu terenach. Obecne badania skupiają się na określeniu sposobu z jakim się poruszali nasi pierwsi lądowi przodkowie.
Rozmowy i pytania po poszczególnych wystąpieniach były skromne. Dopiero na podsumowaniu wiele osób włączyło się z żarliwe dyskusje. Szczególnie dużo pytań i komentarzy dotyczyło wystąpień 1, 3 i 6.
Biologia, UW

ODPOWIEDZ