Strona 1 z 1

Ptychodus wielkim małżojadem

: 24 lutego 2010, o 17:57
autor: nazuul
Shimada, K., Everhart, M., Decker, R., & Decker, P. (2010). "A new skeletal remain of the durophagous shark, Ptychodus mortoni, from the Upper Cretaceous of North America: an indication of gigantic body size" Cretaceous Research, 31 (2), 249-254 doi: 10.1016/j.cretres.2009.11.005

Ptychodus mortoni Mantell is a Late Cretaceous shark that possessed pavement-like tooth plates that were used to feed on hard-shelled macroinvertebrates (durophagy). Here, we describe a new specimen of P. mortoni from the Fort Hays Limestone Member of the Niobrara Chalk in Kansas, USA, that consists of associated teeth, placoid scales, and a portion of the right upper jaw. Although the specimen is fragmentary, this fossil supports the previously proposed contention that P. mortoni was a gigantic animal that likely reached at least 10 m in total body length with an estimated jaw length of nearly 1 m.
Zob. teĹź:
http://scienceblogs.com/laelaps/2010/02 ... l-crus.php

rysunek:
http://dibgd.deviantart.com/art/Ptychod ... -155148347

: 24 lutego 2010, o 18:21
autor: d_m
W zeszłym roku też był artykuł o materiale czaszkowym Ptychodus, w JVP bodajże. Rekiny z tego rodzaju mają bardzo piękne zęby. Znalazłem takich wielu w związku z badaniami do mojej pracy magisterskiej.

Obrazek
Ptychodus polygyrus; turon Opola

: 24 lutego 2010, o 19:41
autor: KrzysiekLichota
Tłumaczenie:

Shimada, K., Everhart, M., Decker, R., & Decker, P. (2010). "A new skeletal remain of the durophagous shark, Ptychodus mortoni, from the Upper Cretaceous of North America: an indication of gigantic body size" Cretaceous Research, 31 (2), 249-254 doi: 10.1016/j.cretres.2009.11.005

Ptychodus mortoni jest późnokredowym rekinem, który posiadał podobne do kostek brukowych płytki zębowe, które były używane do żerowania na mocno opancerzonych dużych bezkręgowcach (tzw. durofagia, czyli 'małżożerność'). W pracy opisujemy nowy okaz Ptychodus mortoni z ogniwa Fort Hays Limestone w Niobrara Chalk w Kansas, w USA, składający się z powiązanych zębów, plakoidowych łusek oraz fragmentu prawej górnej szczęki. Chociaż okaz jest fragmentaryczny, to skamieniałość podpiera poprzednio proponowaną teorię o tym, że P. mortoni było gigantycznym zwierzęciem, które prawdopodobnie osiągało co najmniej 10 m długości z szacunkową długością szczęki prawie 1 m.