Forum Dinozaury.com

dinek pisze:Lambeosaurus

Długość: 9-16,5 m
Wysokość: 4,4 m
Waga: 4-9 t
Czas: 83-71 Ma, kampan (późna kreda)
Miejsce: Alberta (Kanada), Montana (USA) i Kalifornia Dolna (Meksyk)
Klasyfikacja:
Ornithischia
Cerapoda
Ornithopoda
Hadrosauroidea
Hadrosauridae
Lambeosaurinae
Corythosaurini

Wstęp:
Lambeozaur to przedstawiciel rodziny Hadrosauridae czyli dinozaurĂłw kaczodziobych. Nazwa Lambeosaurus oznacza „jaszczur Lambego” od nazwiska pierwszego odkrywcy, paleontologa, Lawrence Lambe'a, ktĂłry na początku nadał mu nazwę Trachodon marginatus (SGR 419). Pierwszą osobą, ktĂłra dokładnie opisała lambeozaura był Dr. William Parks w 1923 roku. Odkryto wiele skamieniałości tego hadrozaura. Są wśrĂłd nich takĹźe skamieniałe odciski stĂłp i skĂłry.

PoĹźywienie:
Lambeosaurus żywił się głównie szyszkami, owocami, paprociami, miłorzębami, skrzypami oraz magnoliami. Zrywał je dziobem, a następnie przesuwał do licznych zębów policzkowych, które miażdżyły pokarm na łatwą do strawienia papkę. Lambeozaur miał ok. 100 zębów, które były stale zmieniane przez nowe. W postawie dwunożnej mógł sięgać po roślinność na wysokość 4 m.

Opis wyglądu i zachowania:
Lambeozaur był jednym z najdłuższych dinozaurów ptasiomiedniczych. Dorosły osobnik osiągał rozmiary od 9 m (Lambeosaurus paucidens) do nawet 16,5 m ( Lambeosaurus laticaudus). Lambeozaur był zwierzęciem czworonożnym, mógł przyjmować również postawę dwunożną. Na głowie posiadał grzebień przypominający siekierę. Prawdopodobnie służył on do nawoływania innych osobników w stadzie. Mógł być jaskrawo ubarwiony szczególnie u samca do popisów godowych lub ostrzegania przed wrogiem. Badania wykazały, że część mózgu lambeozaurów odpowiedzialna za węch była dość mała i słabo rozwinięta. Oznacza to, że czub nie wyewoluował po to, żeby wzmocnić zmysł węchu. Potwierdziły to badania porównawcze innych, spokrewnionych gatunków dinozaurów. Inne prace, prowadzone przez zespół naukowców, sugerują, że czuby lambeozaurów mogły służyć jako rezonatory, do wydawania niskich, wibrujących dźwięków. Analiza budowy kości ucha dowodzi, że odbierały one dźwięki o niskich częstotliwościach. Kończyny przednie były o wiele krótsze od tylnych. Każda kończyna miała po 5 palców. Raczej niepopierana jest dziś hipoteza mówiąca o wodnym trybie życia dinozaurów kaczodziobych. Argumenty za nią przemawiające to dość opływowy kształt ciała i wspomniane już skostniałe ścięgna, wyglądające na zbyt ciężkie i podatne na uszkodzenia na lądzie. Z drugiej jednak strony taka budowa, usztywniająca znacznie tułów, nie wyklucza lądowego trybu życia zwierzęcia, które spędza większość czasu na czterech kończynach.

Środowisko:
Lambeozaur żył podczas kredy około 83-71 milionów lat temu obok innych roślinożernych dinozaurów takich jak: ceratopsy (Chasmosaurus , Centrosaurus, Styracosaurus i Triceratops), ankylozaury (Euoplocephalus), nodozaury (Edmontonia), pachycefalozaury (Pachycephalosaurus). Na lambeozaura polowały m.in. teropody z rodzajów Albertosaurus, Nanotyrannus, Daspletosaurus i Gorgosaurus. Lambeosaurus żył w wielkich stadach razem z innymi dinozaurami kaczodziobymi takimi jak Corythosaurus, Gryposaurus, Prosaurolophus, Parasaurolophus. Ulubionym środowiskiem tego dinozaura były tereny przyrzeczne i podmokłe. Klimat był cieplejszy niż w dzisiejszej Albercie, występowały pory suche.

Gniazda:
Lambeosaurus podobnie jak inne hadrozaury pokrywał jaja roślinnością tworząc naturalny inkubator, który zatrzymywał ciepło w gnieździe. W jednym z takich gniazd znajdowało się ponad 20 jaj.

Gatunki:
Niegdyś wyróżniano bardzo wiele gatunków lambeozaura, z których później dużą część uznano za będące w różnych stadiach rozwoju osobniki należące do tego samego gatunku. Jednym z przykładów to skamieniała górna szczęka (GSC 1092) młodego lambeozaura, którego na początku zaliczano do gatunku Didanodon altidens.

Lambeosaurus lambei Parks, 1923
Lambeosaurus laticaudus Morris, 1981
Lambeosaurus magnicristatus Sternberg, 1935
Lambeosaurus paucidens Marsh, 1889 (nomen dubium)

Głównym argumentem różniącym te cztery gatunki jest wielkość i kierunek grzebienia.

Literatura:
Angielska wikipedia
Pierwotny opis
Douglas Palmer ”Atlas Prehistorii”

Tomasz pisze:

dinek pisze:Lambeosaurus

Długość: 9-9,5 m
Wysokość: 4,4 m
Waga: 4 t
Czas: 76-74,5 Ma, późny kampan (późna kreda)
Miejsce: Kanada - Alberta (formacja Dinosaur Park)
Klasyfikacja:
Ornithischia
Cerapoda
Ornithopoda
Hadrosauroidea
Hadrosauridae
Lambeosaurinae
Corythosaurini

Wstęp:
Lambeozaur to przedstawiciel rodziny Hadrosauridae, czyli dinozaurów kaczodziobych. Nazwa Lambeosaurus oznacza „jaszczur Lambego”; od nazwiska pierwszego odkrywcy, paleontologa Lawrence Lambe'a, który na początku nadał mu nazwę Trachodon marginatus (okaz oznaczony SGR 419). Pierwszą osobą, która dokładnie opisała lambeozaura był Dr. William Parks w 1923 roku. Odkryto wiele skamieniałości tego hadrozaura. Są wśród nich także skamieniałe odciski stóp i skóry.

Pożywienie:
Lambeosaurus żywił się głównie szyszkami, owocami, paprociami, miłorzębami, skrzypami oraz magnoliami. Zrywał je dziobem, a następnie przesuwał do licznych zębów policzkowych, które miażdżyły pokarm na łatwą do strawienia papkę. Lambeozaur miał ponad 100 zębów w każdej z kilku baterii. Zęby były stale zmieniane przez nowe. W postawie dwunożnej mógł sięgać po roślinność na wysokość 4 m.

Opis wyglądu i zachowania:
Lambeozaur był jednym z większych dinozaurów ptasiomiedniczych. Dorosły osobnik osiągał rozmiary od 9 m. Był zwierzęciem czworonożnym, mógł przyjmować również postawę dwunożną. Na głowie posiadał grzebień przypominający siekierę (u L. lambei) lub grzebień podobny nieco do tego, jaki miał Corythosaurus, lecz większy i zwrócony bardziej do przodu (L. magnicristatus). Prawdopodobnie służył on do nawoływania innych osobników w stadzie. Mógł być jaskrawo ubarwiony, szczególnie u samców do popisów godowych lub ostrzegania przed wrogiem. Badania wykazały, że część mózgu lambeozaurów odpowiedzialna za węch była dość mała i słabo rozwinięta. Oznacza to, że czub nie wyewoluował po to, żeby wzmocnić zmysł węchu. Potwierdziły to badania porównawcze innych, spokrewnionych gatunków dinozaurów. Inne prace, prowadzone przez zespół naukowców, sugerują, że czuby lambeozaurów mogły służyć jako rezonatory, do wydawania niskich, wibrujących dźwięków. Analiza budowy kości ucha dowodzi, że odbierały one dźwięki o niskich częstotliwościach. Kończyny przednie były o wiele krótsze od tylnych. Każda kończyna przednia miała po 4 palce - trzy z nich tworzyły coś na podobieństwo kopyta, a mały palec był wolny. Kończyny tylne były zakończone trzema palcami. Raczej niepopierana jest dziś hipoteza mówiąca o głównie wodnym trybie życia dinozaurów kaczodziobych. Argumenty za nią przemawiające to dość opływowy kształt ciała i wspomniane już skostniałe ścięgna, wyglądające na zbyt ciężkie i podatne na uszkodzenia na lądzie. Z drugiej jednak strony taka budowa, usztywniająca znacznie tułów, nie wyklucza lądowego trybu życia zwierzęcia, które spędza większość czasu na czterech kończynach.

Środowisko:
Lambeozaur żył podczas kredy, około 75,5-74,5 milionów lat temu, obok innych roślinożernych dinozaurów takich jak: ceratopsy (Chasmosaurus, Centrosaurus, Styracosaurus), ankylozaurydy (Euoplocephalus), nodozaurydy (Edmontonia), pachycefalozaury (Prenocephale brevis ). Na lambeozaura polowały teropody z rodzajów Daspletosaurus i Gorgosaurus. Lambeosaurus żył w wielkich stadach razem z innymi dinozaurami kaczodziobymi takimi jak Corythosaurus, Gryposaurus, Prosaurolophus. Ulubionym środowiskiem tego dinozaura były tereny przyrzeczne i podmokłe. Klimat był cieplejszy niż w dzisiejszej Albercie, występowały pory suche.

Gniazda:
Lambeosaurus, podobnie jak inne hadrozaury pokrywał jaja roślinnością tworząc naturalny inkubator, który zatrzymywał ciepło w gnieździe. W jednym z takich gniazd znajdowało się ponad 20 jaj.

Gatunki:
Lambeosaurus lambei
Jest to gatunek typowy. Żył nieco wcześniej niż L. magnicristatus (75,5-75 Ma). Jego grzebień składał się z dwóch części - przedniej pustej w środku oraz mocnego szpikulca z tyłu. Znaleziono ponad 20 osobników, w tym ponad 15 czaszek osobników w różnych stadiach rozwoju.



Lambeosaurus magnicristatus
Żył 75-74,5 Ma. Miał grzebień w charakterystycznym kształcie - podobny do tego, który miał korytozaur lub hypakrozaur, lecz ukierunkowany wyraźnie do przodu. Pewny materiał kopalny to jedynie dwa szkielety.



Lambeosaurus clavinitialis
Najwcześniejszy z gatunków lambeozaura - żył ok. 76 Ma. Nie ma pewności co do jego ważności - być może to samice dwóch powyższych gatunków.
dwa osobniki można zobaczyć tu

?Lambeosaurus laticaudus
Tak nazwano szkielety olbrzymiego lambeozauryna (ok. 15-16,5 m długości; 16-22 t masy). Jednak prawdopodobnie nie należały one do zwierząt z rodzaju Lambeosaurus. W 2007 roku autorzy pracy opisującej Velafrons nazwali go "lambeozaurynem z Baja" i uznali za nomen dubium (gatunek wątpliwy). Przypuszczają, że może być to wyrośnięty Hypacrosaurus, ponieważ on także posiada wydłużone wyrostki na kręgach, tworzące coś w rodzaju żagla.

Niegdyś wyróżniano bardzo wiele gatunków lambeozaura, z których później dużą część uznano za będące w różnych stadiach rozwoju osobniki należące do tego samego gatunku. Jednym z przykładów to skamieniała górna szczęka (GSC 1092) młodego lambeozaura, którego na początku zaliczano do gatunku Didanodon altidens.

Spis gatunków:
Lambeosaurus Parks, 1923
= Didanodon Osborn, 1902
L. lambei Parks, 1923
L. magnicristatus Sternberg, 1935
L. clavinitialis Sternberg, 1935 (nomen dubium?)
"L." laticaudus Morris, 1981 (nomen dubium)
L. paucidens (Marsh, 1889) (nomen dubium) =Hadrosaurus paucidens

Źródła:
Angielska wikipedia
Pierwotny opis
Douglas Palmer ”Atlas Prehistorii”

Poprawiłem opis pod względem technicznym ;)

Żył nieco wczesniej niż L. magnicristatus (76-75 Ma).

Znaleziono ponad 20 osobnikĂłw, w tym ponad 15 czaszek osobnikĂłw w rĂłznych stadiach rozwoju.

Miał grzebień w charakterystycznym ksztacie

który miał korytozaur lun hypakrozaur

Nie ma pewności do do jego ważności

Dzięki. Dlatego koniecznie trzeba pisać w Wordzie

Każda kończyna przednia miała po 5 palców

Poprawione