[OPIS] Lurdusaurus (lurduzaur)
: 24 maja 2008, o 14:09
zamieszczę też we wikipedii
Lurdusaurus (lurduzaur)
Długość: 9 m
Masa: ok. 6 ton
Miejsce występowania: Niger: formacja Echkar - górna część formacji Elrhaz, Gadoufaoua
Czas występowania: 115-112 Ma
Klasyfikacja:
Dinosauria
Ornithischia
Ornithopoda
Iguanodontia
Ankylopollexia
Styracosterna
? Hadrosauriformes
? Hadrosauroidea
Materiał kopalny: Szczątki dwóch osobników. Holotyp (MNHN GDF 1700) to niemal kompletny szkielet, brakuje tylko części czaszki.
Lurdusaurus to iguanodont żyjący we wczesnokredowej Afryce - jego szczątki znaleziono w Nigrze. Był jednym z najciężej zbudowanych iguanodontów, do czego odnosi się nazwa - Lurdusaurus znaczy bowiem "ciężki (ważny) jaszczur" (z łac. lurdus - "ciężki, ważny, znaczący" + gr. saurus - jaszczurka). Masę tego zwierzęcia szacuje się na 6 ton. Jego tors był nisko zawieszony, około 70 cm powyżej poziomu gruntu, a jego szyja była dość długa - mierzyła 1,6 m długości. Jego ogon w porównaniu do innych ornitopodów był krótszy, a kończyny górne długie i mocne (ich długość stanowi 60% długości kończyn tylnych), podobnie jak u Iguanodon bernissartensis. Kości śródstopia były krótkie i masywne oraz były słabo połączone ze sobą. Przez ciężką i wyraźnie niezgrabną budowę, Lurdusaurus jest uważany za powolnego dinozaura, który prawdopodobnie nie był w stanie uciec przed drapieżnikami. Jednakże, jego nisko położony tułów, który uniemożliwiał mu osiąganie wysokich prędkości, sprawiał, że środek ciężkości zwierzęcia był położony niżej, niż u podobnie zbudowanych dinozaurów, co pozwalało mu na szybkie zwrócenie się twarzą do atakującego drapieżnika. I wtedy lurduzaur mógł uczynić użytek z palców znajdujących się po wewnętrznej stronie dłoni przekształconych w stożkowate pazury, które mogły spowodować fatalne w skutkach rany na ciele agresora. A miał się przed kim bronić - obok lurduzaura znaleziono kilka wielkich drapieżników (Eocarcharia, Kryptops i Suchomimus). Inne znalezione w tej formacji dinozaury to krewniak lurduzaura - grzebieniasty Ouranosaurus, iguanodont Elrhazosaurus i rebbachizauryd Nigersaurus. Lurdusaurus nie był zaawansowanym iguanodontem i został uznany za bliskiego krewnego innego masywnego iguanodonta - Lanzhousaurus, z wczesnokredowych Chin. Nazwa gatunkowa (łac. arenatus - piaszczysty) odnosi się do miejsca znalezienia - pustyni Ténéré, która jest piaszczysta.
Lurdusaurus arenatus Taquet i Russell, 1999
="Gravisaurus tenerensis" Chabli, 1988
="Gravisaurus tenerensis" Norman, 1989
Rekonstrukcja szkieletu lurduzaura. Autor: Pete Buchholz. Elementy zilustrowane przez Taqueta i Russella (1999) na biało, ukośnymi liniami zaznaczono elementy niezilustrowane a pionowymi liniami - nieznane. Rysunek pochodzi z tej strony: http://scienceblogs.com/tetrapodzoology ... ontian.php
Lurdusaurus (lurduzaur)
Długość: 9 m
Masa: ok. 6 ton
Miejsce występowania: Niger: formacja Echkar - górna część formacji Elrhaz, Gadoufaoua
Czas występowania: 115-112 Ma
Klasyfikacja:
Dinosauria
Ornithischia
Ornithopoda
Iguanodontia
Ankylopollexia
Styracosterna
? Hadrosauriformes
? Hadrosauroidea
Materiał kopalny: Szczątki dwóch osobników. Holotyp (MNHN GDF 1700) to niemal kompletny szkielet, brakuje tylko części czaszki.
Lurdusaurus to iguanodont żyjący we wczesnokredowej Afryce - jego szczątki znaleziono w Nigrze. Był jednym z najciężej zbudowanych iguanodontów, do czego odnosi się nazwa - Lurdusaurus znaczy bowiem "ciężki (ważny) jaszczur" (z łac. lurdus - "ciężki, ważny, znaczący" + gr. saurus - jaszczurka). Masę tego zwierzęcia szacuje się na 6 ton. Jego tors był nisko zawieszony, około 70 cm powyżej poziomu gruntu, a jego szyja była dość długa - mierzyła 1,6 m długości. Jego ogon w porównaniu do innych ornitopodów był krótszy, a kończyny górne długie i mocne (ich długość stanowi 60% długości kończyn tylnych), podobnie jak u Iguanodon bernissartensis. Kości śródstopia były krótkie i masywne oraz były słabo połączone ze sobą. Przez ciężką i wyraźnie niezgrabną budowę, Lurdusaurus jest uważany za powolnego dinozaura, który prawdopodobnie nie był w stanie uciec przed drapieżnikami. Jednakże, jego nisko położony tułów, który uniemożliwiał mu osiąganie wysokich prędkości, sprawiał, że środek ciężkości zwierzęcia był położony niżej, niż u podobnie zbudowanych dinozaurów, co pozwalało mu na szybkie zwrócenie się twarzą do atakującego drapieżnika. I wtedy lurduzaur mógł uczynić użytek z palców znajdujących się po wewnętrznej stronie dłoni przekształconych w stożkowate pazury, które mogły spowodować fatalne w skutkach rany na ciele agresora. A miał się przed kim bronić - obok lurduzaura znaleziono kilka wielkich drapieżników (Eocarcharia, Kryptops i Suchomimus). Inne znalezione w tej formacji dinozaury to krewniak lurduzaura - grzebieniasty Ouranosaurus, iguanodont Elrhazosaurus i rebbachizauryd Nigersaurus. Lurdusaurus nie był zaawansowanym iguanodontem i został uznany za bliskiego krewnego innego masywnego iguanodonta - Lanzhousaurus, z wczesnokredowych Chin. Nazwa gatunkowa (łac. arenatus - piaszczysty) odnosi się do miejsca znalezienia - pustyni Ténéré, która jest piaszczysta.
Lurdusaurus arenatus Taquet i Russell, 1999
="Gravisaurus tenerensis" Chabli, 1988
="Gravisaurus tenerensis" Norman, 1989
Rekonstrukcja szkieletu lurduzaura. Autor: Pete Buchholz. Elementy zilustrowane przez Taqueta i Russella (1999) na biało, ukośnymi liniami zaznaczono elementy niezilustrowane a pionowymi liniami - nieznane. Rysunek pochodzi z tej strony: http://scienceblogs.com/tetrapodzoology ... ontian.php