[opis] Atsinganosaurus (atsinganozaur)
: 23 sierpnia 2010, o 07:32
Atsinganosaurus (atsinganozaur):
Długość: ? m
Wysokość: ? m
Masa: ? m
Czas: późna kreda (późny kampan; 74-70 Ma)
Miejsce: południowa Francja (Aix-en-Provence)
Klasyfikacja:
Dinosauria
Saurischia
Sauropodomorpha
Sauropoda
Eusaropoda
Neosauropoda
Macronaria
Titanosauriformes
Titanosauria
Lithostrotia
Atsinganosaurus
Materiał kopalny:
Holotyp atsinganozaura to cztery artykułowane bliższe kręgi grzbietowe (VBN.93.01.a, VBN.93.01.b, VBN.93.01.c, VBN.93.01.d). Znajdują się one obecnie w uniwersytecie w de Poitiers.
Materiał przypisany to 3 kręgi szyjne, kręg ogonowy, izolowany kręg grzbietowy, kość krzyżowa, kręgi ogonowe, łopatka, kość łopatkowo-krucza, 2 kości ramienne, piszczel, 2 kości śródstopia oraz 53 zęby.
Opis:
Atsinganosaurus to rodzaj późnokredowego zauropoda z terenów dzisiejszej południowej Francji. Jego szczątki są datowane na późny kampan, tj. na około 74-70 milionów lat. Odkryty został w osadach lokalizacji Velaux-La Bastide Neuve w Aix-en-Provence. Jak na przedstawiciela tytanozaurów jest smukły. Wyróżnia się od innych europejskich, późnokredowych przedstawicieli tej grupy zauropodów, takich jak Ampelosaurus, Lirainosaurus i Magyarosaurus niespotykaną kombinacją cech diagnostycznych. Jest od nich smuklejszy i mniej zaawansowany. Być może był blisko spokrewniony z Malawisaurus. Rodzaj wraz z jedynym, typowym gatunkiem Atsinganosaurus velauciensis został opisany w 2010 r. przez Géraldine Garcię i jej zespół.
Etymologia:
Nazwa rodzajowa Atsinganosaurus wzięła się od bizantyjskiego greckiego ατσινγανος, Cygana, w odniesieniu do późnokredowej migracji pomiędzy zachodnią a wschodnią Europą. Epitet gatunkowy velauciensis pochodzi z Velaucio – łacińskiej nazwy miasta Velaux, gdzie zostały odnalezione szczątki atsinganozaura.
Spis gatunków:
Atsinganosaurus Garcia, Amico, Fournier, Thouand i Valentin, 2010
Atsinganosaurus velauciensis Garcia, Amico, Fournier, Thouand i Valentin, 2010
Bibliografia:
Garcia, G., Amico, S., Fournier, F., Thouand, E. and Valentin, X. (2010). A new Titanosaur genus (Dinosauria, Sauropoda) from the Late Cretaceous of southern France and its paleobiogeographic implications. Bulletin de la Societe Geologique de France, 181(3): 269-277.
Długość: ? m
Wysokość: ? m
Masa: ? m
Czas: późna kreda (późny kampan; 74-70 Ma)
Miejsce: południowa Francja (Aix-en-Provence)
Klasyfikacja:
Dinosauria
Saurischia
Sauropodomorpha
Sauropoda
Eusaropoda
Neosauropoda
Macronaria
Titanosauriformes
Titanosauria
Lithostrotia
Atsinganosaurus
Materiał kopalny:
Holotyp atsinganozaura to cztery artykułowane bliższe kręgi grzbietowe (VBN.93.01.a, VBN.93.01.b, VBN.93.01.c, VBN.93.01.d). Znajdują się one obecnie w uniwersytecie w de Poitiers.
Materiał przypisany to 3 kręgi szyjne, kręg ogonowy, izolowany kręg grzbietowy, kość krzyżowa, kręgi ogonowe, łopatka, kość łopatkowo-krucza, 2 kości ramienne, piszczel, 2 kości śródstopia oraz 53 zęby.
Opis:
Atsinganosaurus to rodzaj późnokredowego zauropoda z terenów dzisiejszej południowej Francji. Jego szczątki są datowane na późny kampan, tj. na około 74-70 milionów lat. Odkryty został w osadach lokalizacji Velaux-La Bastide Neuve w Aix-en-Provence. Jak na przedstawiciela tytanozaurów jest smukły. Wyróżnia się od innych europejskich, późnokredowych przedstawicieli tej grupy zauropodów, takich jak Ampelosaurus, Lirainosaurus i Magyarosaurus niespotykaną kombinacją cech diagnostycznych. Jest od nich smuklejszy i mniej zaawansowany. Być może był blisko spokrewniony z Malawisaurus. Rodzaj wraz z jedynym, typowym gatunkiem Atsinganosaurus velauciensis został opisany w 2010 r. przez Géraldine Garcię i jej zespół.
Etymologia:
Nazwa rodzajowa Atsinganosaurus wzięła się od bizantyjskiego greckiego ατσινγανος, Cygana, w odniesieniu do późnokredowej migracji pomiędzy zachodnią a wschodnią Europą. Epitet gatunkowy velauciensis pochodzi z Velaucio – łacińskiej nazwy miasta Velaux, gdzie zostały odnalezione szczątki atsinganozaura.
Spis gatunków:
Atsinganosaurus Garcia, Amico, Fournier, Thouand i Valentin, 2010
Atsinganosaurus velauciensis Garcia, Amico, Fournier, Thouand i Valentin, 2010
Bibliografia:
Garcia, G., Amico, S., Fournier, F., Thouand, E. and Valentin, X. (2010). A new Titanosaur genus (Dinosauria, Sauropoda) from the Late Cretaceous of southern France and its paleobiogeographic implications. Bulletin de la Societe Geologique de France, 181(3): 269-277.
