[Opis] Ruyangosaurus (rujangozaur)
: 20 lipca 2009, o 16:34
W końcu udało mi się coś napisać po dłuuugiej przerwie ;)
Ruyangosaurus (rujangozaur)
Wielkość:
- długość: ?30 m
- masa: ?80 t
Występowanie:
- czas: począ tek późnej kredy (ok. 100-83 Ma)
- miejsce: formacja Mangchuan, okręg Ruyang, prowincja Henan (Chiny)
Klasyfikacja:
Saurischia
Sauropodomorpha
Sauropoda
Titanosauriformes
?Somphospondyli
?Titanosauria
?Andesauroidea
Etymologia:
Nazwa rodzajowa Ruyangosaurus oznacza "jaszczura z Ruyang", nawią zują c do miejsca odkrycia. Epitet gatunkowy pochodzą cy z greki wskazuje na wielkość tego zauropoda.
Opis:
Ruyangosaurus to rodzaj dużego tytanozaura, który żył na począ tku późnej kredy na terenach obecnych środkowo-wschodnich Chin. Gad ten wielkością dorównywał południowoamerykańskiemu Argentinosaurus. Holotyp odkryty w osadach formacji Mangchuan oznaczony numerem 41HIII-0002 to między innymi: prawie kompletne dalsze kręgi szyjne, prawie kompletny dalszy kręg grzbietowy, bliższe "żebro" szyjne, dalsze żebro grzbietowe, bliższy fragment prawej kości udowej oraz kompletna prawa kości piszczelowa. Choć nieopodal od rujangozaura odkryto inne kości wielkiego zauropoda (opisane pod nazwą Huanghetitan ruyangensis), to struktury kręgów obu zwierzą t są znaczą co odmienne. W dodatku kręgi Ruyangosaurus są stosunkowo większe, co dowodzi, że gad ten był większy od Huanghetitan. Odkrycie to wskazuje na większą różnorodność zauropodów występują cych we wczesnej górnej kredzie, niż pierwotnie są dzono.
Diagnoza:
Takson ten charakteryzuje: stosunkowo niewielki kanał neuralny, niskie wyrostki kolczyste; duży, nieregularnie trójką tny, głęboki rów na bocznej powierzchni łuku nerwowego; brak blaszki centroprezygoapofyzjalnej; dwie blaszki spinodiapofyzjalne i diapofyzjalna głęboka wklęsłość na bocznej powierzchni podstawy wyrostka kolczystego; dalsza blaszka centrodiapofyzjalna najmocniejsza pomiędzy blaszkami; wą tła blaszka centropofyzjalna; blaszka postzygodiapofyzjalna i dwie dalsze blaszki centrodiapofyzjalne tworzą ce trójką tną wklęsłość.
Ruyangosaurus Lu, Xu, Jia, Zhang, Zhang, Yang, You i Ji, 2009
Ruyangosaurus giganteus Lu, Xu, Jia, Zhang, Zhang, Yang, You i Ji, 2009
być może tak wyglą dał rujangozaur, rekonstrukcja przedstawia argentynozaura autorstwa Alaina Bénéteau (http://www.paleospot.com)
Ruyangosaurus (rujangozaur)
Wielkość:
- długość: ?30 m
- masa: ?80 t
Występowanie:
- czas: począ tek późnej kredy (ok. 100-83 Ma)
- miejsce: formacja Mangchuan, okręg Ruyang, prowincja Henan (Chiny)
Klasyfikacja:
Saurischia
Sauropodomorpha
Sauropoda
Titanosauriformes
?Somphospondyli
?Titanosauria
?Andesauroidea
Etymologia:
Nazwa rodzajowa Ruyangosaurus oznacza "jaszczura z Ruyang", nawią zują c do miejsca odkrycia. Epitet gatunkowy pochodzą cy z greki wskazuje na wielkość tego zauropoda.
Opis:
Ruyangosaurus to rodzaj dużego tytanozaura, który żył na począ tku późnej kredy na terenach obecnych środkowo-wschodnich Chin. Gad ten wielkością dorównywał południowoamerykańskiemu Argentinosaurus. Holotyp odkryty w osadach formacji Mangchuan oznaczony numerem 41HIII-0002 to między innymi: prawie kompletne dalsze kręgi szyjne, prawie kompletny dalszy kręg grzbietowy, bliższe "żebro" szyjne, dalsze żebro grzbietowe, bliższy fragment prawej kości udowej oraz kompletna prawa kości piszczelowa. Choć nieopodal od rujangozaura odkryto inne kości wielkiego zauropoda (opisane pod nazwą Huanghetitan ruyangensis), to struktury kręgów obu zwierzą t są znaczą co odmienne. W dodatku kręgi Ruyangosaurus są stosunkowo większe, co dowodzi, że gad ten był większy od Huanghetitan. Odkrycie to wskazuje na większą różnorodność zauropodów występują cych we wczesnej górnej kredzie, niż pierwotnie są dzono.
Diagnoza:
Takson ten charakteryzuje: stosunkowo niewielki kanał neuralny, niskie wyrostki kolczyste; duży, nieregularnie trójką tny, głęboki rów na bocznej powierzchni łuku nerwowego; brak blaszki centroprezygoapofyzjalnej; dwie blaszki spinodiapofyzjalne i diapofyzjalna głęboka wklęsłość na bocznej powierzchni podstawy wyrostka kolczystego; dalsza blaszka centrodiapofyzjalna najmocniejsza pomiędzy blaszkami; wą tła blaszka centropofyzjalna; blaszka postzygodiapofyzjalna i dwie dalsze blaszki centrodiapofyzjalne tworzą ce trójką tną wklęsłość.
Ruyangosaurus Lu, Xu, Jia, Zhang, Zhang, Yang, You i Ji, 2009
Ruyangosaurus giganteus Lu, Xu, Jia, Zhang, Zhang, Yang, You i Ji, 2009
być może tak wyglą dał rujangozaur, rekonstrukcja przedstawia argentynozaura autorstwa Alaina Bénéteau (http://www.paleospot.com)
