Forum Dinozaury.com

"Europejska jaszczurka Hogler'a''

Europasaurus holgeri

szczątki Europazaura

myślano że

Niemczech.,

miejsce: Niemcy

Autorzy: szerman, Dakosaurus; Korekta: Tomasz, Sebastian, KrzysiekLichota pisze: Europasaurus (europazaur):
Długość: 5,7-6,2 m
Wysokość: ok. 2,2 m
Masa: 0,75 t
Czas: późna jura (późny kimeryd – wczesny tyton; 153-147,2 Ma)
Miejsce: północne Niemcy (niedaleko miasta Gosler, Dolna Saksonia)

Klasyfikacja:
Dinosauria
Saurischia
Sauropodomorpha
Massopoda
Sauropoda
Eusauropoda
Neosauropoda
Macronaria
Europasaurus

Materiał kopalny:
Holotyp DFMMh/FV 291: prawie kompletna czaszka (dysartykułowana lewa k. przedszczękowa, prawa k. szczękowa, prawa k. kwadratowo-jarzmowa, potylica, kompleks bocznosfenoidalno-oczodołowosfenoidalny, prawa k. kątowa górna, prawa k. kątowa, lewa k. zębowa, zęby); kręgi szyjne i krzyżowe; żebra szyjne i grzbietowe.
Materiał przypisany: Elementy czaszkowe i pozaczaszkowe co najmniej dziesięciu osobników, zachowane jako izolowane kości i częściowe artykułowane szkielety, w tym młode osobniki (1,7 m długości) i dorosłe (6,2 m długości).

Paleoekologia:
Europasaurus żył w późnej jurze na terenie dzisiejszej Europy. W tym czasie większość Starego Kontynentu była przykryta płytkimi morzami, a ponad wodę wystawały licznie małe wyspy. W takim środowisku duże dinozaury roślinożerne (a także mięsożerne) nie były w stanie przetrwać, gdyż pochłaniałyby zbyt duże ilości pokarmu roślinnego na tych izolowanych obszarach. Jedynym wyjściem odciętych od stałego lądu dużych dinozaurów było ich skarłowacenie – tak, jak w przypadku europazaura.

Rozmiary:
Z początku sądzono, iż szczątki Europasaurus należą do młodych okazów innych zauropodów. Dopiero po dokładniejszych badaniach okazało się, że są to dorosłe osobniki całkiem nowego rodzaju. Dorosłe europazaury miały zaledwie 5,7-6,2 m długości i ok. 2,2 m wysokości, przez co były jednymi z najmniejszymi zauropodami znanymi nauce.

Systematyka:
Europasaurus to bazalny przedstawiciel kladu Macronaria, do którego przynależność wykazała analiza filogenetyczna. Okazało się również, że Europasaurus jest bliżej spokrewniony z makronariami niż z Camarasaurus i powinien zostać uznany za takson siostrzany do Brachiosauridae i innych zaawansowanych makronariów.

Etymologia:
Nazwa rodzajowa Europasaurus znaczy "europejski jaszczur". Natomiast epitet gatunkowy holgeri honoruje Holgera Lüdtke, który znalazł pierwsze kości europazaura.

Spis gatunków:
Europasaurus Sander, Mateus, Laven i Knötschke, 2006
Europasaurus holgeri Sander, Mateus, Laven i Knötschke, 2006

Źródła:
Paul G. S., (2010) – “The Princeton Field Guide To Dinosaurs”

http://en.wikipedia.org/wiki/Europasaurus

http://www.paleodb.org/cgi-bin/bridge.p ... eal_user=1

http://www.dinodata.org/index.php?optio ... &Itemid=67

Rekonstrukcja:

szerman i współpracownicy pisze:Europasaurus to bazalny przedstawiciel kladu Macronaria, do którego przynależność wykazała analiza filogenetyczna. Okazało się również, że Europasaurus jest bliżej spokrewniony z makronariami niż z Camarasaurus i powinien zostać uznany za takson siostrzany do Brachiosauridae i innych zaawansowanych makronariów.

Dawid Mika pisze:2. Camarasaurus to też Macronaria.

Dawid Mika pisze:3. "i innych zaawansowanych makronariów". Jakich?

Autorzy: Marcin Szermański, Dawid Mika, Maciej Ziegler; Korekta: Krzysztof Lichota pisze: Długość: 5,7-6,2 m
Wysokość: ok. 2,2 m
Masa: 0,75 t
Miejsce występowania: północne Niemcy (łożysko 93, kamieniołom Langenberg, basen Dolnej Saksonii, Oker niedaleko miasta Gosler, Dolna Saksonia)
Czas występowania: środkowy kimeryd (późna jura)
Klasyfikacja:
Dinosauria
Saurischia
Sauropodomorpha
Massopoda
Sauropoda
Eusauropoda
Neosauropoda
Macronaria
Camarasauromorpha
?Brachiosauridae

Wstęp
Europazaur (Europasaurus) to niewielki zauropod, żyjący w późnej jutrze na terenach dzisiejszych Niemiec.

Etymologia
Nazwa rodzajowa Europasaurus znaczy "europejski jaszczur". Natomiast epitet gatunkowy holgeri honoruje Holgera Lüdtke, który znalazł pierwsze kości europazaura.

Materiał kopalny
Holotyp DFMMh/FV 291: dysartykułowana lewa k. przedszczękowa (DFMMh/FV 291.18), prawa k. szczękowa (DFMMh/FV 291.17), prawa k. kwadratowo-jarzmowa (DFMMh/FV 291.25), cześć puszki mózgowej (DFMMh/FV291.15), kompleks bocznosfenoidalno-oczodołowosfenoidalny (DFMMh/FV 291.16), prawa k. kątowa górna (DFMMh/FV 291.10) , lewa k. zębowa (DFMMh/FV 291.11), lewa kość przedstawowa (DFMMh/FV 291.24), zęby (DFMMh/FV 291), kręgi szyjne i krzyżowe; żebra szyjne i grzbietowe.
Materiał przypisany: "Tysiące elementów" czaszkowych i pozaczaszkowych co najmniej dwunastu (prawdopodobnie więcej) osobników o różnych rozmiarach (długość największego jest szacowana na 5,7-6,2 m, ponadto zachowały się szczątki osobników młodych mierzących np. 1,75 m, 2 m, 3,75 m).

Dymorfizm w wielkości okazów
Znalezione szczątki osobników nawet w podobnym wieku, znacznie różnią się rozmiarami. Przykładowo kręgi, które mają zrośnięte szwy między trzonem a łukiem neuralnym, różnią się wymiarami nawet około trzykrotnie, zaś niektóre kręgi wyglądające na pochodzące od młodszych okazów są o 40% większe niż niektóre kręgi dorosłych. Można to tłumaczyć dymorfizmem płciowym, jednak dowody na jego występowanie u nieptasich dinozaurów są słabe. Niewykluczone, że mamy do czynieniami z dwoma gatunkami europazaura (współwystępującymi bądź oddzielonymi od siebie geograficznie czy czasowo). Wydaje się to możliwe, biorąc pod uwagę, że nie wiadomo jaka odległość czasowa oddzieliła akumulację szczątków w basenie bądź czy nie zostały one przetransportowane przez wody z jednej lub większej ilości otaczających wysp.

Paleoekologia
Europasaurus żył w późnej jurze na terenie dzisiejszej Europy. W tym czasie większość Starego Kontynentu była przykryta płytkimi morzami, a ponad wodę wystawały licznie małe wyspy (największa paleowyspa w okolicach Dolnej Saksonii za czasów europazaura miała powierzchnie mniejszą niż 200 000 kilometrów kwadratowych). W takim środowisku duże dinozaury roślinożerne (a także mięsożerne) nie były w stanie przetrwać, gdyż pochłaniałyby zbyt duże ilości pokarmu roślinnego na tych izolowanych obszarach. Jedynym wyjściem odciętych od stałego lądu dużych dinozaurów było ich skarłowacenie – tak, jak w przypadku europazaura. Badanie histologiczne kości ‘’europejskiego jaszczura” wskazuje na wolniejsze tempo wzrostu niż u mniej zaawansowanych neozauropodów jak Camarasaurus. Sander i współpracownicy (2006) uznali, że jego przodek skarłowaciał nagle po przybyciu na wyspę, bądź w odpowiedzi na zmniejszającą się ilość suchego lądu, związana z podnoszeniem się poziomu morza, co z kolei powodowało zmniejszenie ilości zasobów naturalnych.

Spis gatunków
Europasaurus Mateus, Laven i Knotschke, 2006 vide Sander, Mateus, Laven i Knotschke, 2006
Europasaurus holgeri Mateus, Laven i Knotschke, 2006 vide Sander, Mateus, Laven i Knotschke, 2006

Źródła
Paul G. S., (2010) – “The Princeton Field Guide To Dinosaurs”
Sander, P. M., Mateus, O., Laven, T., Knötschke, N. 2006. Bone histology indicates insular dwarfism in a new Late Jurassic sauropod dinosaur. Nature 441: 739-741.
Carballido, J.L. & Sander, M.P. (2013) "Postcranial axial skeleton of Europasaurus holgeri (Dinosauria, Sauropoda) from the Upper Jurassic of Germany: implications for sauropod ontogeny and phylogenetic relationships of basal Macronaria" Journal of Systematic Palaeontology, doi: 10.1080/14772019.2013.764935
D'Emic, M. D. (2012) "The early evolution of titanosauriform sauropod dinosaurs" Zoological Journal of the Linnean Society 166: 624–671.


Rekonstrukcja:

Dawid Mika pisze:Camarosauromorpha

Dawid Mika pisze:Holotyp (...)

left prearticular (DFMMh/FV 291.24)

Dawid Mika pisze:zęby (DFMMh/FV 291) ,kręgi szyjne

Dawid Mika pisze:(długość największego jest szacowana na 6, 2 m,

Carballido, J.L. & Sander, M.P. (2013) pisze:Size dimorphism in Europasaurus vertebrae
Among the Europasaurus vertebrae, an unexpected size
difference was observed. The anterior cervical vertebra
identified as probably the third cervical (DFMMh/FV
991.1) is completely mature (no neurocentral suture was
observed on its surface). Nevertheless this element is
only around 30% the size of the probable fourth cervical
(DFMMh/FV 652.1), which is also mature. The difference
in size observed between these two elements must indicate
the presence of two animals well differentiated in size.
Another clear size difference is observed among the middle
cervical vertebrae. The mature element DFMMh/FV 710
(MOS 4) and the two late immature centra DFMMh/FV
554.8 and 785.1 (MOS 3) come from a similar position in
the neck. Nevertheless, the immature elements are around
140% the size of the mature vertebra (see Table 1), indicating
a suture closure for DFMMh/FV 710 at a much smaller
size than in the larger immature specimens. Although these
two examples represent the most obvious size dimorphism,
several other elements show a similar pattern, including
skull elements (Marpmann et al. 2011).
Several explanations can be hypothesized for the size
dimorphism seen in the vertebrae of Europasaurus. Below
we provide a brief discussion of some of these, but a longer
discussion of this matter will be provided in conjunction
with the size dimorphism observed in the skull elements
(Marpmann et al. 2011). While not as apparent as the
size dimorphism in the skull and postcranial axial skeleton,
a dimorphism may be reflected in the poor correlation
of histological ontogenetic stages versus femur length
because, unlike most other sauropods, Klein & Sander
(2008) failed to find a good correlation between these two
parameters in Europasaurus. The initial discovery of the
size difference at first prompted the idea of two species
being present. However, among the hundreds of sauropod
elements collected from the Langenberg Quarry, only
three elements were identified as non-Europasaurus. These
elements can be unequivocally assigned to Diplodocidae
and are therefore different from Europasaurus. Additionally,
and more importantly, all the remaining sauropod material
shows the same phylogenetic signal, including several
uncommon characters and autapomorphic characters of
Europasaurus (e.g. cervical vertebrae with a median notch,
and the same pleurocoel shape and internal morphology;
cervical neural spines with PRSL and POSL). Therefore,
all the material was assigned to the same morphospecies.
Nevertheless, a more biological differentiation of species
cannot be ruled out, as for many if not all morphotaxa. If
two species were present they could have been sympatric
or separated in time or space. This is because the bone
comes from a marine bed about 1 m thick, and we do not
know how much time is represented by this bed, or whether
the Europasaurus bones were transported into the basin
from one or more of the surrounding islands (Sander et al.
2006).
Sexual dimorphism in a single biological species would
be another explanation of extreme individual size variation,
although this is uncommon in dinosaurs (Klein & Sander
2008; Sander et al. 2011). Sexual dimorphism is poorly
known in sauropods, mainly due to the difficulty inherent
in its recognition in fossils (Ikejiri 2004; Ikejiri et al. 2005).

Dawid Mika pisze:związana z podnoszeniem się poziomu morza, co z kolei powodowała mniejszą liczbę zasobów naturalnych.

Dawid Mika pisze:Rekonstrukcja:

Dawid Mika pisze:Camarasauromorpha
Brachiosauridae