powstanie i ewolucja celurozaurów
: 23 lutego 2014, o 01:14
Finałem każdej analizy filogenetycznej powinien być scenariusz ewolucyjny uwzględniający wiek geologiczny znanych form i prezentujący możliwie logiczne drogi przemian morfologicznych. Pozwoliłem sobie na zbudowanie czegoś takiego, oczywiście skandalicznie gwałcąc zasady nomenklatury i subiektywnie wybierając z różnych kladogramów pewne wyniki, a pomijając inne. Nie brałem pod uwagę rodzajów znanych dopiero z kredy.
We wczesnej jurze z celofyzów wyewoluowały grzebieniaste dilofozaury (Dilophosaurus, Sinosaurus, Dracovenator i Cryolophosaurus). Ich potomkami w jurze środkowej są batońskie-kelowejskie monolofozaury (Monolophosaurus i Chuandongocoelurus) i proceratozaury (batońskie Kileskus i Proceratosaurus, oksfordzki Guanlong). Ten ostatni był przodkiem tytońskich Juratyrant i Stokeosaurus, a więc zapoczątkował linię wielkich tyranozaurów.
Gdzieś w jurze środkowej, być może z prymitywnych proceratozaurów, powstał poprzez miniaturyzację grad kompsognatów. Z pogranicza jury środkowej i późnej znani są Aorun i Zuolong. Oksfordzki Haplocheirus i kimerydzki Ornitholestes być może zapoczątkowały linie ornitomimozaurów, terizinozaurów i alwarezzaurów. Z późnej jury znamy więcej kompsognatów: z kimerydu Europy – Compsognathus, Sciurumimus i Juravenator, a z późnej jury USA – Coelurus i Tanycolagreus.
Również z pogranicza jury środkowej i późnej znamy nadrzewnych przedstawicieli gradu kompsognatów - skansoriopterygidy, które być może dały początek praptakom, z których najstarszym jest oksfordzki Anchiornis. Grad praptaków dał później początek wtórnie nielotnym dinoptakom (owiraptorozaurom, troodontom i dromeozaurom) oraz ptakom właściwym. Cała ta linia nosi nazwę Chuniaoae = Aviremigia.
Szczególnie doskwiera nieliczność form z keloweju i oksfordu, czasu powstawania i radiacji: kompsognatów, skansoriopterygidów i praptaków. Nie wiemy więc prawie nic o etapie miniaturyzacji, wejścia na drzewa i genezie lotu.
Zapraszam do totalnej krytyki.
We wczesnej jurze z celofyzów wyewoluowały grzebieniaste dilofozaury (Dilophosaurus, Sinosaurus, Dracovenator i Cryolophosaurus). Ich potomkami w jurze środkowej są batońskie-kelowejskie monolofozaury (Monolophosaurus i Chuandongocoelurus) i proceratozaury (batońskie Kileskus i Proceratosaurus, oksfordzki Guanlong). Ten ostatni był przodkiem tytońskich Juratyrant i Stokeosaurus, a więc zapoczątkował linię wielkich tyranozaurów.
Gdzieś w jurze środkowej, być może z prymitywnych proceratozaurów, powstał poprzez miniaturyzację grad kompsognatów. Z pogranicza jury środkowej i późnej znani są Aorun i Zuolong. Oksfordzki Haplocheirus i kimerydzki Ornitholestes być może zapoczątkowały linie ornitomimozaurów, terizinozaurów i alwarezzaurów. Z późnej jury znamy więcej kompsognatów: z kimerydu Europy – Compsognathus, Sciurumimus i Juravenator, a z późnej jury USA – Coelurus i Tanycolagreus.
Również z pogranicza jury środkowej i późnej znamy nadrzewnych przedstawicieli gradu kompsognatów - skansoriopterygidy, które być może dały początek praptakom, z których najstarszym jest oksfordzki Anchiornis. Grad praptaków dał później początek wtórnie nielotnym dinoptakom (owiraptorozaurom, troodontom i dromeozaurom) oraz ptakom właściwym. Cała ta linia nosi nazwę Chuniaoae = Aviremigia.
Szczególnie doskwiera nieliczność form z keloweju i oksfordu, czasu powstawania i radiacji: kompsognatów, skansoriopterygidów i praptaków. Nie wiemy więc prawie nic o etapie miniaturyzacji, wejścia na drzewa i genezie lotu.
Zapraszam do totalnej krytyki.