[opis] duriawenator (Duriavenator)
: 21 grudnia 2008, o 19:12
Duriawenator (Duriavenator) to środkowojurajski teropod z Wielkiej Brytanii. Jest jednym z najwcześniejszych znanych tetanurów.
Historia taksonomii
W 1883 roku Richard Owen opisał niekompletną czaszkę i zaliczył ją do gatunku Megalosaurus bucklandii Mantell, 1827 (błędnie zapisując jako Megalosaurus bucklandi). W 1964 Walker zauważył, że czaszka różni się od materiału typowego gatunku i w tym duchu Waldman w 1974 roku utworzył nowy gatunek - Megalosaurus hesperis. Megalozaur to jeden z najdawniej opisanych rodzajów dinozaurów i jak zawsze w takim wypadku, jest z nim związana skomplikowana historia taksonomii - większość brytyjskich teropodów klasyfikowano dawniej w obrębie tego rodzaju. Nowsze badania wykazały, że rzeczona czaszka zasługuje na własną nazwę rodzajową. Roger B. J. Benson ustanowił w 2008 roku rodzaj Duriavenator ("łowca z Dorset").
Lokalizacja i stratygrafia, materiał kostny
Jedyny znany okaz to NHM R332 (niekompletna czaszka). Naukowcy dysponują też odlewami: całego bloku skalnego sprzed preparacji (NHM R333) i obu kości zębowych (NHM R334 i NHM R335). Skamieniałość pochodzi z górnobajoskich (zona Parkinsonia parkinsonia, subzona Garantiana garantiana) osadów tak zwanego Górnego Niższego Oolitu, odsłoniętych w Greenhill koło Sherborne w Dorset.
Diagnoza
Duriawenator definiowany jest jako megalozauryd o następujących autapomorfiach kości szczękowej: głęboki rowek na grzbietowej stronie wyrostka kości jarzmowej zawierający wiele pneumatycznych otworów; siatka małych otworków na wewnętrznej części powierzchni stawowej.
Klasyfikacja
Theropoda
Tetanurae
Spinosauroidea
Megalosauridae
Duriavenator Benson, 2008
Duriavenator hesperis (Waldman, 1974)
= Megalosaurus hesperis Waldman, 1974
Grafiki z pracy Bensona (2008):
prawa kość zębowa
holotyp podczas preparacji przez Waldmana w 1976 roku
Historia taksonomii
W 1883 roku Richard Owen opisał niekompletną czaszkę i zaliczył ją do gatunku Megalosaurus bucklandii Mantell, 1827 (błędnie zapisując jako Megalosaurus bucklandi). W 1964 Walker zauważył, że czaszka różni się od materiału typowego gatunku i w tym duchu Waldman w 1974 roku utworzył nowy gatunek - Megalosaurus hesperis. Megalozaur to jeden z najdawniej opisanych rodzajów dinozaurów i jak zawsze w takim wypadku, jest z nim związana skomplikowana historia taksonomii - większość brytyjskich teropodów klasyfikowano dawniej w obrębie tego rodzaju. Nowsze badania wykazały, że rzeczona czaszka zasługuje na własną nazwę rodzajową. Roger B. J. Benson ustanowił w 2008 roku rodzaj Duriavenator ("łowca z Dorset").
Lokalizacja i stratygrafia, materiał kostny
Jedyny znany okaz to NHM R332 (niekompletna czaszka). Naukowcy dysponują też odlewami: całego bloku skalnego sprzed preparacji (NHM R333) i obu kości zębowych (NHM R334 i NHM R335). Skamieniałość pochodzi z górnobajoskich (zona Parkinsonia parkinsonia, subzona Garantiana garantiana) osadów tak zwanego Górnego Niższego Oolitu, odsłoniętych w Greenhill koło Sherborne w Dorset.
Diagnoza
Duriawenator definiowany jest jako megalozauryd o następujących autapomorfiach kości szczękowej: głęboki rowek na grzbietowej stronie wyrostka kości jarzmowej zawierający wiele pneumatycznych otworów; siatka małych otworków na wewnętrznej części powierzchni stawowej.
Klasyfikacja
Theropoda
Tetanurae
Spinosauroidea
Megalosauridae
Duriavenator Benson, 2008
Duriavenator hesperis (Waldman, 1974)
= Megalosaurus hesperis Waldman, 1974
Grafiki z pracy Bensona (2008):
prawa kość zębowa
holotyp podczas preparacji przez Waldmana w 1976 roku