[UZUPEŁNIONY OPIS] Elopteryx
: 18 grudnia 2008, o 12:31
Nie obraź się Sabestian, ale znalazłem nieco więcej informacji w internecie i postanowiłem uzupełnić Twój opis. Zachowałem parę oryginalnych zdań.
Elopteryx - elopteryks
Długość: 1 m ?
Wysokość: ok. 50 cm ?
Ciężar: ok. 5 kg
Czas występowanie: wczesny i środkowy mastrycht 71-68 mln lat temu
Miejsce występowania: Hateg Basin, Rumunia (Europa)
Klasyfikacja:
Dinosauria
Saurischia
Eusaurischia
Theropoda
Neotheropoda
Averostra
Tetanurae
Coelurosauria
Maniraptoriformes
Maniraptora
Paraves
Eumaniraptora incertae sedis
Elopteryx to rodzaj teropoda, który występował na terenach Rumunii w późnej kredzie ok. 71 – 68 milionów lat temu. Nazwa rodzajowa składa się z greckich słów elos – bagno i pteryx – pióro/skrzydło i oznacza ''bagienne skrzydło/pióro''. Tymczasem epitet naukowy honoruje Franza Nopsca von Felső-Szilvása – węgierskiego paleontologa. Holotyp oznaczony jako BMNH A4359 (początkowo BMNH A1234) składa się z pojedynczej kości udowej. Zwierzę to początkowo zostało uznane za ptaka i utworzono dla niego nową rodzinę Elopterygidae, która obejmowała oprócz niego kenozoiczne rodzaje Argillornis i Eostega. Rodzina ta była umieszczona w rzędzie pełnopłetwych - Pelecaniformes i podrzędzie Sulae. Późniejsze badania podały tą teorię w wątpliwość. W ciągu lat do tego gatunku dinozaura przypisywano różne skamieniałości. Początkowo uznane za należące do tego rodzaju kość udowa ( BMNH 1235) i części kości piszczelowej (BMNH A1528 i BMNH A1588) później uznano za należące do gigantycznych sów nazwanych Bradycneme draculae i Heptasteornis andrewsi, ale dzisiaj oba te rodzaje uważa się za nieptasie dinozaury. Brodkorb – pierwszy badacz, który zanegował ptasią tożsamość elopteryksa, uznał BMNH A4359, BMNH A1235, BMNH 1528 oraz BMNH A1588 za szczątki trzech różnych gatunków należących do rodzaju Elopteryx. Przez jakiś czas uważano, że do tego rodzaju należy też domniemana kość udowa oznaczona jako FGGUB R.351, ale obecnie uważa się ją za bliższą kość śródstopia niezidentyfikowanego hadrozauryda. Podobnie czaszka (FGGUB 1007) początkowo uznana za należąca do elopteryksa, w rzeczywistości należała do zauropoda. W 1922 zaproponowano zsynonimizowanie rodzajów Bradycneme i Heptaspeornis z Elopteryx. Zasugerowano również, że znalezione w Francji kość udowa (MDE-D 203), przedni kręg grzbietowy (MDE-D 01), dalszy krąg krzyżowy (nie oznaczony) i fragmenty żeber mogą należeć do bliżej nieokreślonego gatunku Elopteryx. Inni z kolei uznali je za należące do dromeozauryda należącego do podrodziny Elopteryginae. Ostatecznie jednak odrzucono te teorie i na podstawie francuskich skamieniałości opisano nowy gatunek dinozaura – Variraptor mechinorum (nomen dubium). Kość udowa oznaczona jako BMNH 1235 nie wydaje się należeć do elopteryksa. W ostatnich latach fragment kości udowej (FGGUB R.1957) został uznany za należący do elopteryksa. Bradycneme i Heptasteornis często były uważane synonimy. W ciągu lat na temat klasyfikacji elopteryksa powstało mnóstwo teorii. Był uważany za eumaniraptora o statusie incertae sedis (czyli o klasyfikacji trudnej lub niemożliwej do ustalenia, Mortimer, 2004), troodonta (Paul, 1988, Weishampel i inni, 1991, Naish, 2004), ptasiego eumaniraptora, ale nie będącego najbliższym krewnym współczesnych ptaków, ptaka należącego do grupy zwanej Pygostylia, ale nie należącego do Ornithurae. 1998 roku Csiki i Grigorescu zaklasyfikowali elopteryksa jako bazalnego maniraptora, zaś inne dwa niepewne rodzaje (uważane wcześniej za synonim tego teropoda) jako neotetanury. Z ich zdaniem nie zgadza się jednak Naish , który w 2004 stwierdził, iż wszystkie trzy rodzaje są alwarezaurami. Z powodu fragmentaryczności materiału kopalnego trudno dokładnie ustalić pozycję systematyczną tego dinozaura. Tak więc do czasu znalezienia lepiej zachowanych szczątków, pozycja systematyczna jest dalej mocno niepewna.
Gatunki
Elopteryx Andrews, 1913
Elopteryx nopcsai Andrews, 1913
Elopteryx - elopteryks
Długość: 1 m ?
Wysokość: ok. 50 cm ?
Ciężar: ok. 5 kg
Czas występowanie: wczesny i środkowy mastrycht 71-68 mln lat temu
Miejsce występowania: Hateg Basin, Rumunia (Europa)
Klasyfikacja:
Dinosauria
Saurischia
Eusaurischia
Theropoda
Neotheropoda
Averostra
Tetanurae
Coelurosauria
Maniraptoriformes
Maniraptora
Paraves
Eumaniraptora incertae sedis
Elopteryx to rodzaj teropoda, który występował na terenach Rumunii w późnej kredzie ok. 71 – 68 milionów lat temu. Nazwa rodzajowa składa się z greckich słów elos – bagno i pteryx – pióro/skrzydło i oznacza ''bagienne skrzydło/pióro''. Tymczasem epitet naukowy honoruje Franza Nopsca von Felső-Szilvása – węgierskiego paleontologa. Holotyp oznaczony jako BMNH A4359 (początkowo BMNH A1234) składa się z pojedynczej kości udowej. Zwierzę to początkowo zostało uznane za ptaka i utworzono dla niego nową rodzinę Elopterygidae, która obejmowała oprócz niego kenozoiczne rodzaje Argillornis i Eostega. Rodzina ta była umieszczona w rzędzie pełnopłetwych - Pelecaniformes i podrzędzie Sulae. Późniejsze badania podały tą teorię w wątpliwość. W ciągu lat do tego gatunku dinozaura przypisywano różne skamieniałości. Początkowo uznane za należące do tego rodzaju kość udowa ( BMNH 1235) i części kości piszczelowej (BMNH A1528 i BMNH A1588) później uznano za należące do gigantycznych sów nazwanych Bradycneme draculae i Heptasteornis andrewsi, ale dzisiaj oba te rodzaje uważa się za nieptasie dinozaury. Brodkorb – pierwszy badacz, który zanegował ptasią tożsamość elopteryksa, uznał BMNH A4359, BMNH A1235, BMNH 1528 oraz BMNH A1588 za szczątki trzech różnych gatunków należących do rodzaju Elopteryx. Przez jakiś czas uważano, że do tego rodzaju należy też domniemana kość udowa oznaczona jako FGGUB R.351, ale obecnie uważa się ją za bliższą kość śródstopia niezidentyfikowanego hadrozauryda. Podobnie czaszka (FGGUB 1007) początkowo uznana za należąca do elopteryksa, w rzeczywistości należała do zauropoda. W 1922 zaproponowano zsynonimizowanie rodzajów Bradycneme i Heptaspeornis z Elopteryx. Zasugerowano również, że znalezione w Francji kość udowa (MDE-D 203), przedni kręg grzbietowy (MDE-D 01), dalszy krąg krzyżowy (nie oznaczony) i fragmenty żeber mogą należeć do bliżej nieokreślonego gatunku Elopteryx. Inni z kolei uznali je za należące do dromeozauryda należącego do podrodziny Elopteryginae. Ostatecznie jednak odrzucono te teorie i na podstawie francuskich skamieniałości opisano nowy gatunek dinozaura – Variraptor mechinorum (nomen dubium). Kość udowa oznaczona jako BMNH 1235 nie wydaje się należeć do elopteryksa. W ostatnich latach fragment kości udowej (FGGUB R.1957) został uznany za należący do elopteryksa. Bradycneme i Heptasteornis często były uważane synonimy. W ciągu lat na temat klasyfikacji elopteryksa powstało mnóstwo teorii. Był uważany za eumaniraptora o statusie incertae sedis (czyli o klasyfikacji trudnej lub niemożliwej do ustalenia, Mortimer, 2004), troodonta (Paul, 1988, Weishampel i inni, 1991, Naish, 2004), ptasiego eumaniraptora, ale nie będącego najbliższym krewnym współczesnych ptaków, ptaka należącego do grupy zwanej Pygostylia, ale nie należącego do Ornithurae. 1998 roku Csiki i Grigorescu zaklasyfikowali elopteryksa jako bazalnego maniraptora, zaś inne dwa niepewne rodzaje (uważane wcześniej za synonim tego teropoda) jako neotetanury. Z ich zdaniem nie zgadza się jednak Naish , który w 2004 stwierdził, iż wszystkie trzy rodzaje są alwarezaurami. Z powodu fragmentaryczności materiału kopalnego trudno dokładnie ustalić pozycję systematyczną tego dinozaura. Tak więc do czasu znalezienia lepiej zachowanych szczątków, pozycja systematyczna jest dalej mocno niepewna.
Gatunki
Elopteryx Andrews, 1913
Elopteryx nopcsai Andrews, 1913