[Poprawa opisu] Chilantaisaurus (czilantajzaur)
: 29 czerwca 2007, o 11:57
Poprawiona przez nazuula wersja niżej
Chilantaisaurus (czilantajzaur)
Długość: 11 m?
Wysokość: 4 m?
Masa: 2 t?
Czas: ok. 115 Ma
Miejsce: Chiny, Rosja
Klasyfikacja:
Dinosauria
Saurischia
Theropoda
Neotheropoda
Averostra
Tetanurae
Torvosauroidea?
Chilantaisaurus tashuikouensis znany jest z kości ramiennej, kości nadgarstka, szponu przedniej kończyny (ze względu na jego charakterystyczny zakrzywiony kształt, teropod ten jest nie raz powiązywany z Megaraptor o podobnych co on rozmiarach), fragmentu kości biodrowej, kości udowej, kości strzałkowej i kości stopy. Początkowo klasyfikowano je jako kości należące do allozauryda, segnozauryda lub tyranozaura. Sereno zaklasyfikował czilntajzaura do torwozauroidów, wskazując jednocześnie na bliższe pokrewieństwo ze spinozaurydami (1994). Cztery lata później w roku 1998 zasugerował nawet, iż mamy do czynienia z prymitywnym przedstawicielem rodziny Spinosauridae. W 2000 roku Sereno przebadał kość ramienną C. tashuikouensis. Zauważył dwie cechy typowe dla: pierwsza- torwozaurydów (megalozaurydów), druga- spinozaurydów. Tym samym uznał go ostatecznie za coś w rodzaju formy pośredniej między dwiema rodzinami. Tezę Paula Sereno poparł m.in Rauhut (2001) i Chure (2002). Chociaż ten ostatni nie wyklucza, że dawniejsze klasyfikowanie czilantajzaura do bazalnych tetanurów może być słuszne.
C. sibiricus odnaleziony w Rosji, jest czasem identyfikowany jako synonim C. tashuikouensis. Został poznany na podstawie kości stopy. Jak dotąd nie jest pewne do jakiej grupy teropodów należały szczątki opisane w 1964 roku jako Chilantaisaurus. Według niektórych badaczy jest on prawdopodobnie bazalnym tetanurem- podobnie jak m.in. Cryolophosaurus i nieopisany jeszcze „Saltriosaurus”. Jeśli chodzi natomiast o samo opisanie tego teropoda, to na początku Riabinin zaklasyfikował go jako nowy gatunek alozaura Allosaurus sibiricus. Później Steel w 1970 roku opisał go jednak jako Antrodemus sibiricus. Dopiero dwadzieścia lat później w 1990 roku Molnar, Kurzanov i Dong zaklasyfikowali go jako Chilantaisaurus.
Według najnowszych badań przeprowadzonych przez Chure’ego "Chilantaisaurus" maortuensis jest najprawdopodobniej przedstawicielem maniraptorów (choć nie jest to do końca pewne). Paleontolog miał do dyspozycji materiał kostny składający się z czaszki, kręgu obrotowego (drugi kręg szyjny) oraz sześciu innych kręgów. Cechy zauważone przez Chure’a (1998) to m.in. długa i pneumatyczna jama nosowa, duża przestrzeń między zębami oraz brak śladów naczyń między zębami. Swoistości związane z zębami są szczególnie typowe dla dromeozaurydów, do których "C." maortuensis prawdopodobnie należał. Chure zauważył także kilka synapomorfii typowych nie tylko dla Dromaeosauridae, ale również Troodontidae i Tyrannosauridae. Fakt ten jest przez niektórych brany pod uwagę, dlatego zalicza się go niekiedy jako krewnego Labocania i Bagaraatan- tyranozauroidów o niektórych cechach budowy typowej dla deinonychozaurów. Obecnie nosi on nieformalną nazwę "Alashanosaurus".
Szczątki innego gatunku "Chilantaisaurus" zheziangensis należały tak naprawdę do segnozaura (terizinozaura) o nazwie Nanshiungosaurus.
Spis gatunków:
Chilantaisaurus- Hu, 1964
Chilantaisaurus tashuikouensis- Hu, 1964
?Chilantaisaurus sibiricus- (Riabinin, 1914) Molnar, Kurzanov i Dong, 1990
= Allosaurus sibiricus- Riabinin, 1914
= Antrodemus sibiricus- (Riabinin, 1914) Steel, 1970
Pozostałe gatunki:
„Chilantaisaurus” maortuensis- Hu 1964= "Alashanosaurus maortuensis"- Chure, 2000/Glut, 2003
„Chilantaisaurus” zheziangensis= Nanshiungosaurus
Chilantaisaurus (czilantajzaur)
Długość: 11 m?
Wysokość: 4 m?
Masa: 2 t?
Czas: ok. 115 Ma
Miejsce: Chiny, Rosja
Klasyfikacja:
Dinosauria
Saurischia
Theropoda
Neotheropoda
Averostra
Tetanurae
Torvosauroidea?
Chilantaisaurus tashuikouensis znany jest z kości ramiennej, kości nadgarstka, szponu przedniej kończyny (ze względu na jego charakterystyczny zakrzywiony kształt, teropod ten jest nie raz powiązywany z Megaraptor o podobnych co on rozmiarach), fragmentu kości biodrowej, kości udowej, kości strzałkowej i kości stopy. Początkowo klasyfikowano je jako kości należące do allozauryda, segnozauryda lub tyranozaura. Sereno zaklasyfikował czilntajzaura do torwozauroidów, wskazując jednocześnie na bliższe pokrewieństwo ze spinozaurydami (1994). Cztery lata później w roku 1998 zasugerował nawet, iż mamy do czynienia z prymitywnym przedstawicielem rodziny Spinosauridae. W 2000 roku Sereno przebadał kość ramienną C. tashuikouensis. Zauważył dwie cechy typowe dla: pierwsza- torwozaurydów (megalozaurydów), druga- spinozaurydów. Tym samym uznał go ostatecznie za coś w rodzaju formy pośredniej między dwiema rodzinami. Tezę Paula Sereno poparł m.in Rauhut (2001) i Chure (2002). Chociaż ten ostatni nie wyklucza, że dawniejsze klasyfikowanie czilantajzaura do bazalnych tetanurów może być słuszne.
C. sibiricus odnaleziony w Rosji, jest czasem identyfikowany jako synonim C. tashuikouensis. Został poznany na podstawie kości stopy. Jak dotąd nie jest pewne do jakiej grupy teropodów należały szczątki opisane w 1964 roku jako Chilantaisaurus. Według niektórych badaczy jest on prawdopodobnie bazalnym tetanurem- podobnie jak m.in. Cryolophosaurus i nieopisany jeszcze „Saltriosaurus”. Jeśli chodzi natomiast o samo opisanie tego teropoda, to na początku Riabinin zaklasyfikował go jako nowy gatunek alozaura Allosaurus sibiricus. Później Steel w 1970 roku opisał go jednak jako Antrodemus sibiricus. Dopiero dwadzieścia lat później w 1990 roku Molnar, Kurzanov i Dong zaklasyfikowali go jako Chilantaisaurus.
Według najnowszych badań przeprowadzonych przez Chure’ego "Chilantaisaurus" maortuensis jest najprawdopodobniej przedstawicielem maniraptorów (choć nie jest to do końca pewne). Paleontolog miał do dyspozycji materiał kostny składający się z czaszki, kręgu obrotowego (drugi kręg szyjny) oraz sześciu innych kręgów. Cechy zauważone przez Chure’a (1998) to m.in. długa i pneumatyczna jama nosowa, duża przestrzeń między zębami oraz brak śladów naczyń między zębami. Swoistości związane z zębami są szczególnie typowe dla dromeozaurydów, do których "C." maortuensis prawdopodobnie należał. Chure zauważył także kilka synapomorfii typowych nie tylko dla Dromaeosauridae, ale również Troodontidae i Tyrannosauridae. Fakt ten jest przez niektórych brany pod uwagę, dlatego zalicza się go niekiedy jako krewnego Labocania i Bagaraatan- tyranozauroidów o niektórych cechach budowy typowej dla deinonychozaurów. Obecnie nosi on nieformalną nazwę "Alashanosaurus".
Szczątki innego gatunku "Chilantaisaurus" zheziangensis należały tak naprawdę do segnozaura (terizinozaura) o nazwie Nanshiungosaurus.
Spis gatunków:
Chilantaisaurus- Hu, 1964
Chilantaisaurus tashuikouensis- Hu, 1964
?Chilantaisaurus sibiricus- (Riabinin, 1914) Molnar, Kurzanov i Dong, 1990
= Allosaurus sibiricus- Riabinin, 1914
= Antrodemus sibiricus- (Riabinin, 1914) Steel, 1970
Pozostałe gatunki:
„Chilantaisaurus” maortuensis- Hu 1964= "Alashanosaurus maortuensis"- Chure, 2000/Glut, 2003
„Chilantaisaurus” zheziangensis= Nanshiungosaurus