Forum Dinozaury.com

Obecność siarczanu keratanu może ułatwiać odróżnianie rzeczywistej tkanki rdzeniowej (medullary bone) w kościach samic od różnych możliwych patologii upodobniających się do niej na szlifach histologicznych.

Keratan sulfate as a marker for medullary bone in fossil vertebrates
https://doi.org/10.1111/joa.13388

Chociaż

the presence of keratan sulfate is not exclusive evidence for MB, but rather must be used as one in a suite of criteria available for identifying medullary bone (and thus gravid females) in non‐avian dinosaur specimens

Kolejna praca o kończynach przednich tyranozaurydów. W Nowym Meksyku odkryto ślady, które być może dokumentują proces wstawania tyranozaura z pozycji spoczynkowej. Są tam również odciski przednich łap. Mogły one służyć do utrzymywania równowagi podczas wstawania i zapobiegały upadkowi do przodu.

Caneer, T., Molkestad, T. & Spencer, G.L. (2021). "Tracks in the Upper Cretaceous of the Raton Basin possibly show tyrannosaurid rising from a prone position." W: Lucas, S.G., Hunt, A.P. & Lichtig, A.J. (2021), Fossil Record 7. New Mexico Museum of Natural History and Science Bulletin 82. https://www.researchgate.net/publicatio ... E_POSITION

https://www.sciencedirect.com/science/a ... 712100001X

Nowy gigantyczny tytanozaur z Argentyny

"In comparison to giant titanosaurs, however, the recovered appendicular bones of MOZ-Pv 1221 are larger than any known titanosaur described to date. The maximum dorsoventral height at the proximal section of the scapula (130 cm) is 17% higher than in Patagotitan (Otero et al., 2020), 26% higher than in Dreadnoughtus (Ullmann and Lacovara, 2016), 130% higher than in Mendozasaurus (González Riga et al., 2018), and 94% higher than in Drusilasaura (Navarrete et al., 2011). The maximum proximodistal length of the pubis of MOZ-Pv 1221 is 166 cm, which is 10% longer than in Patagotitan, 18% longer than in Dreadnoughtus, and 21% longer than in Futalognkosaurus"

Kloaka psittakozaura

Jakob Vinther, Robert Nicholls & Diane A. Kelly (2021)
A cloacal opening in a non-avian dinosaur.
https://doi.org/10.1016/j.cub.2020.12.039

Na czasie w nawiązaniu do powyższego postu - nowa praca o dymorfizmie płciowym u dinozaurów i nie tylko:

Motani R. 2021. Sex estimation from morphology in living animals and dinosaurs. Zoological Journal of the Linnean Society. https://doi.org/10.1093/zoolinnean/zlaa181

A jednak dwa spinozaurydy w Kem Kem?
Bradley McFeeters (2021)
New mid-cervical vertebral morphotype of Spinosauridae from the Kem Kem Group of Morocco.
Vertebrate Anatomy Morphology Palaeontology 8(1): 182-193
DOI: https://doi.org/10.18435/vamp29370

Fajna prezentacja. Jest wiele dużych jaj przypisywanych owiraptorozaurom, może niektóre błędnie.

Evaluating the ecology of Spinosaurus: Shoreline generalist or aquatic pursuit specialist?
https://palaeo-electronica.org/content/ ... pinosaurus

Przyjemny podcast: https://www.youtube.com/watch?v=3FNmBLNWNuI

Fajny podcast. Którą pracę miał Hone na myśli opisując sposób działania szyi spinozaurydów?

Wyszła praca opisująca umięśnienie kończyny tylnej notronycha:

Smith, D. K. 2021. Hind limb muscle reconstruction in the incipiently opisthopubic large therizinosaur Nothronychus (Theropoda; Maniraptora). Journal of Anatomy.
https://onlinelibrary.wiley.com/doi/abs ... /joa.13382

Przeglądówka na temat południowoamerykańskich prozauropodów:

Pol, D., Otero, A., Apaldetti, C. A., Martínez, R. J. 2021. Triassic sauropodomorph dinosaurs from South America: The origin and diversification of dinosaur dominated herbivorous faunas. Journal of South American Earth Sciences, 103145.
https://www.sciencedirect.com/science/a ... 1120306878

Three-dimensional geometric morphometric analysis of the skull of Protoceratops andrewsi supports a socio-sexual signalling role for the ceratopsian frill

https://doi.org/10.1098/rspb.2020.2938
https://royalsocietypublishing.org/doi/ ... .2020.2938

Adminie, prawda li to?

kryty_niekrytyczny pisze: ↑

3 lutego 2021, o 15:51

Adminie, prawda li to?

Swego czasu z Andrewem Knappem na ten temat trochę rozmawialiśmy - na to wygląda Sama kwestia pokazowej funkcji kryzy protoceratopsów jest rozwinięciem rozważań Dave'a Hone'a i in. z 2016.

Wciąż ciekawi mnie jednak dosyć duże zróżnicowanie w obrębie rzeźby kości nosowej u bliskich krewniaków protoceratopsa - bagaceratopsa i niebawem-publikowanego protoceratopsyda z Ukhaa Tolgod. Czy takie ziarniste polimorfizmy u tych taksonów to artefakty wynikające z niższej liczby okazów, czy może mamy tu jakieś socio-sexual cechy?

Spektroskopia Ramana nie nadaje się do wykrywania biomolekuł w skamieniałościach, a wynikami są artefakty aparatury?

Alleon, J., Montagnac, G., Reynard, B., Brulé, T., Thoury, M., & Gueriau, P. Pushing Raman spectroscopy over the edge: purported signatures of organic molecules in fossil animals are instrumental artefacts. BioEssays: news and reviews in molecular, cellular and developmental biology, e2000295.
https://doi.org/10.1002/bies.202000295

Z drugiej strony - polemizujący preprint:
Wiemann, Briggs. Validation of biosignatures confirms the informative nature of fossil organic Raman spectra
https://doi.org/10.1101/2021.02.07.430162

Camarillasaurus cirugedae z dolnej kredy Hiszpanii zinterpretowany jako spinozauryd.

A spinosaurid from Thailand (Sao Khua Formation, Early Cretaceous) and a reassessment of Camarillasaurus cirugedae from the Early Cretaceous of Spain
https://www.tandfonline.com/doi/full/10 ... 21.1874372

Ukazał się artykuł o rozwoju kości czaszki anchizaura i znaczeniu tego procesu w ewolucji zauropodomorfów:

Fabbri, M., Navalón, G., Koch, N.M., Hanson, M., Petermann, H. and Bhullar, B.‐A. 2021. A shift in ontogenetic timing produced the unique sauropod skull. Evolution, w druku. https://doi.org/10.1111/evo.14190

Prozauropody takie jak plateozaur dotarły do północnej Pangei dopiero 214 milionów lat temu jak wynika z badań Kenta i Clemmensena. Badacze podejrzewają, że zmiana klimatu zmniejszyła ówczesne pustynie, umożliwiając roślinożernym dinozaurom ekspansję na północ:

Kent, D.V., Clemmensen, L.B. 2021. Northward dispersal of dinosaurs from Gondwana to Greenland at the mid-Norian (215–212 Ma, Late Triassic) dip in atmospheric pCO2. Proceedings of the National Academy of Sciences, 118(8) e2020778118.
https://doi.org/10.1073/pnas.2020778118

I praca o ogonach dinozaurów. Można się, między innymi, dowiedzieć, że długość ogona nie zależy od długości odcinka przedkrzyżowego kręgosłupa:

Hone, D.W.E., Persons, W.S., Le Comber, S.C. 2021. New data on tail lengths and variation along the caudal series in the non-avialan dinosaurs. PeerJ 9:e10721.
https://doi.org/10.7717/peerj.10721

Polsko-kanadyjsko-włoski zespół publikuje pracę na temat odmiennych zespołów dinozaurów z Gobi. Ich zdaniem czynniki środowiskowe dominowały nad różnicami czasowymi:

Jerzykiewicz, T., Currie, P. J., Fanti, F., Lefeld, J. 2021. Lithobiotopes of the Nemegt Gobi Basin. Canadian Journal of Earth Sciences, w druku.
https://doi.org/10.1139/cjes-2020-0148

Sposób gryzienia pokarmu przez jinyunpeltę:

Kubo, T., Zheng, W., Kubo., M.O., Jin, X. 2021. Dental microwear of a basal ankylosaurine dinosaur, Jinyunpelta and its implication on evolution of chewing mechanism in ankylosaurs. PLoS ONE 16(3): e0247969. https://doi.org/10.1371/journal.pone.0247969

Ornamentacja czaszki hungarozaura:

Ősi, A., Magyar, J., Rosta, K., Vickaryous, M. 2021. Cranial ornamentation in the Late Cretaceous nodosaurid ankylosaur Hungarosaurus. PeerJ, 9, e11010.
https://doi.org/10.7717/peerj.11010


Umięśnienie miednicy maniraptorów w kontekście ich lokomocji:

Rhodes, M. M., Henderson, D. M., & Currie, P. J. (2021). Maniraptoran pelvic musculature highlights evolutionary patterns in theropod locomotion on the line to birds. PeerJ, 9, e10855.
https://doi.org/10.7717/peerj.10855

Szczątki sporego dinozaura z jednej z najstarszych warstw z dinozaurami okazały się należeć do herrerazauryda:

Garcia, M. S., Müller, R. T., Pretto, F. A., Da-Rosa, Á. A., & Dias-Da-Silva, S. (2021). Taxonomic and phylogenetic reassessment of a large-bodied dinosaur from the earliest dinosaur-bearing beds (Carnian, Upper Triassic) from southern Brazil. Journal of Systematic Palaeontology, 1-36.
https://doi.org/10.1080/14772019.2021.1873433

Potwierdzenie dla grzebania w ziemi u ankylozaurów?

Jin-Young Park, Yuong-Nam Lee, Philip J. Currie, Michael J. Ryan, Phil Bell, Robin Sissons, Eva B. Koppelhus, Rinchen Barsbold, Sungjin Lee & Su-Hwan Kim (2021)
A new ankylosaurid skeleton from the Upper Cretaceous Baruungoyot Formation of Mongolia: its implications for ankylosaurid postcranial evolution
Scientific Reports 11, Article number: 4101
doi: https://doi.org/10.1038/s41598-021-83568-4
https://www.nature.com/articles/s41598-021-83568-4

Nie chciało mi się czytać całości. To jest sugestia grzebania w ziemi (jama w której mógłby schronić brzuszek, poszukiwanie bulw), czy tworzenia prawdziwych nor? — Widziałem, że już takie rekonstrukcje się w necie pojawiły.

Grzebanko.

Park et al., 2021 pisze:Although mylodontids were capable of dwelling in underground spaces, it is doubtful that ankylosaurids could have done the same. To date, no paleoburrows attributable to ankylosaurs have been reported from ankylosaurid-bearing strata. Moreover, the stiffened elongated tail of ankylosaurids would not be suitable for dwelling in underground spaces.

Nie jest nowością, że zwierzęta migrują na znaczne odległości. Malone i in. zastosowali bardzo ciekawy sposób, by to udowodnić dla wymarłych dinozaurów. Zbadali oni gastrolity, czyli połknięte kamienie. Okazuje się, że takich nie powinno być na badanym przez nich terenie. Pochodzą ze skał odsłaniających się 1000 km dalej i musiały przebyć tą odległość w brzuchach przemieszczających się dinozaurów:

Malone, J. R., Strasser, J. C., Malone, D. H., D’Emic, M. D., Brown, L., & Craddock, J. P. 2021. Jurassic dinosaurs on the move: Gastrolith provenance and long‐distance migration. Terra Nova, w druku.
https://doi.org/10.1111/ter.12522

Czy dieta młodych psittakozaurów różniła się od tych dorosłych?

Landi, D., King, L., Zhao, Q., Rayfield, E. J., Benton, M. J. 2021. Testing for a dietary shift in the Early Cretaceous ceratopsian dinosaur Psittacosaurus lujiatunensis. Palaeontology, w druku.
https://doi.org/10.1111/pala.12529

Budowa ogona u intrygujących alwarezzaurów oraz jego znaczenie funkcjonalne i behawioralne:

Meso, J. G., Qin, Z., Pittman, M., Canale, J. I., Salgado, L., Díez Díaz, V. 2021. Tail anatomy of the Alvarezsauria (Theropoda, Coelurosauria), and its functional and behavioural implications. Cretaceous Research, w druku. https://doi:10.1016/j.cretres.2021.104830

Publikacja w Science, w której autorzy szacują, że liczba wszystkich osobników tyranozaura w historii wynosiła ok. 2,5 miliona. Naturalnie, oszacowanie jest obarczone marginesem błędu, ale podejście nawet ciekawe.

Charles R. Marshall, Daniel V. Latorre, Connor J. Wilson, Tanner M. Frank, Katherine M. Magoulick, Joshua B. Zimmt & Ashley W. Poust (2021)
Absolute abundance and preservation rate of Tyrannosaurus rex.
Science 372(6539): 284-287
DOI: 10.1126/science.abc8300
https://science.sciencemag.org/content/372/6539/284

Dino pisze: ↑

15 kwietnia 2021, o 21:02

Publikacja w Science, w której autorzy szacują, że liczba wszystkich osobników tyranozaura w historii wynosiła ok. 2,5 miliona. Naturalnie, oszacowanie jest obarczone marginesem błędu, ale podejście nawet ciekawe.

2,5 miliarda. Oczywiście to oszacowanie zależy (między innymi) od tego, jak długi jest faktyczny zasięg stratygraficzny tyranozaura. Autorzy przyjęli 2,4 mln lat (wartość środkowa z zakresu 1,2-3,6), ale te dane mogą rzecz jasna ulec zmianie w wyniku nowych odkryć albo rewizji.