Forum Dinozaury.com

Ag.Ent pisze:Geodiversitas

Mój błąd - artykuł jest w "Comptes Rendus Palevol".

nazuul pisze:Dahalokely jest wczesny ale zaawansowany.

Pamiętam, że początkowo podejrzewano go o bycie przodkiem mażungazaura, a jednak w tej analizie wylądował w innej części abelizaurowego drzewa filogenetycznego.

nazuul pisze: Na pierwszy rzut oka czaszka wygląda tyranozaurydowo.

W widoku z prawej strony (fig. 1A) może trochę, ale z lewej (fig. 1C) - moim zdaniem zdecydowanie abelizauroidowo.

Później się przyjrzałem dokładnie. Rzeczywiście Allosaurus nie jest w obrębie Ceratosauria. Zmyliła mnie pozycja Spinostropheus, który zawsze był uważany za ceratozaura.
Upierają się z tym, Eoabelisaurus to najstarszy przedstawiciel Abelisauridae, choć może być (to bardziej prawdopodobne) przedstawicielem Ceratosauridae.
Szkoda, że nie zachowały się kończyny przednie z kośćmi łopatkowokruczymi, bo tu są zrekonstruowane jak u noazaurydów. Mógł on być właśnie dziwnym przedstawicielem rodziny Noasauridae. Nie podany jest wiek osobniczy tego okazu, bo jak na dorosłego abelizauryda to mały około 2 m długości.

Ag.Ent pisze: ↑

12 października 2020, o 21:32

nazuul pisze:Dahalokely jest wczesny ale zaawansowany.

Pamiętam, że początkowo podejrzewano go o bycie przodkiem mażungazaura, a jednak w tej analizie wylądował w innej części abelizaurowego drzewa filogenetycznego.

W artykule go opisującym był w Noasauridae.

Ag.Ent pisze: ↑

12 października 2020, o 21:32

nazuul pisze: Na pierwszy rzut oka czaszka wygląda tyranozaurydowo.

W widoku z prawej strony (fig. 1A) może trochę, ale z lewej (fig. 1C) - moim zdaniem zdecydowanie abelizauroidowo.

rzecz jasna takie skojarzenia na pierwszy rzut oka są niewiele warte: rys. z APP:
Ratsimbaholison, N.O., Felice, R.N., and O’Connor, P.M. 2016. Ontogenetic changes in the craniomandibular skeleton of the abelisaurid dinosaur Majungasaurus crenatissimus from the Late Cretaceous of Madagascar. Acta Palaeontologica Polonica 61 (2): 281–292. http://www.app.pan.pl/archive/published ... 322014.pdf

Hurum, J.H. and Sabath, K. 2003. Giant theropod dinosaurs from Asia and North America: Skulls of Tarbosaurus bataar and Tyrannosaurus rex compared. Acta Palaeontologica Polonica 48 (2): 161–190. http://app.pan.pl/archive/published/app48/app48-161.pdf

Tomasz Singer pisze: ↑

13 października 2020, o 07:17

(...) Mógł on być właśnie dziwnym przedstawicielem rodziny Noasauridae. Nie podany jest wiek osobniczy tego okazu, bo jak na dorosłego abelizauryda to mały około 2 m długości.

Opis jest pobieżny i kto wie co się okaże przy dokładniejszych badaniach, ale póki co pozycja w Abelisauridae ma niezłe wsparcie (Eoabelisaurus też, w tej konkretnej analizie oczywiście) (jest w suplemencie) no i nie wygląda na ewidentnie młodego czegoś większego.

nazuul pisze: ↑

13 października 2020, o 21:32

Ag.Ent pisze: ↑

12 października 2020, o 21:32

nazuul pisze:Dahalokely jest wczesny ale zaawansowany.

Pamiętam, że początkowo podejrzewano go o bycie przodkiem mażungazaura, a jednak w tej analizie wylądował w innej części abelizaurowego drzewa filogenetycznego.

W artykule go opisującym był w Noasauridae.

Taka była wstępna hipoteza autorów (pisali o niej w literaturze nienaukowej), którą analiza filogenetyczna im trochę popsuła - chociaż drzewo dłuższe tylko o jeden krok w porównaniu do najbardziej parsymonicznego umiejscawiało Dahalokely w kladzie indomadagaskarskim, z radżazaurem i mażungazaurem właśnie.

Niebla antiqua - kolejny średniej wielkości abelizauryd, z późnej kredy Argentyny

Mauro Aranciaga Rolando, Mauricio A. Cerroni, Jordi A. Garcia Marsà, Federico l. Agnolín, Matías J. Motta, Sebastián Rozadilla, Federico Brisson Eglí & Fernando E. Novas (2020)
A new medium-sized abelisaurid (Theropoda, Dinosauria) from the Late Cretaceous (Maastrichtian) Allen Formation of Northern Patagonia, Argentina.
Journal of South American Earth Sciences 102915 (advance online publication)
doi: https://doi.org/10.1016/j.jsames.2020.102915

Punatitan i Bravasaurus dwa nowe tytanozaury z Argentyny.

E. Martin Hechenleitner, Lea Leuzinger, Agustin G. Martinelli, Sebastian Rocher, Lucas E. Fiorelli, Jeremias R. A. Taborda & Leonardo Salgado (2020). "Two Late Cretaceous sauropods reveal titanosaurian dispersal across South America". Communications Biology 3, Article number: 622 doi: https://doi.org/10.1038/s42003-020-01338-w.

Jak na pracę o tytanozaurach to ciekawa, aspekty paleobiogeograficzne i jajca. Trzytonowy kolossozaur kompromituje swój klad. Materiał obu prawie wcale nie pokrywa się. Punatytan mógł być kolejnym gatunkiem aeolozaura.

Od jakiegoś czasu też Aeolosaurini jest w Rincosauria. Ale pytanie mam czy Eutitanosauria jest w Lithostrotia a nie odwrotnie? W Carballido i inni (2020) The appendicular skeleton of the dwarf macronarian sauropod Europasaurus holgeri from the Late Jurassic of Germany and a re-evaluation of its systematic affinities jest odwrotnie i zastanawiam się czy to tylko błąd czy tak powinno być?

Ja bym powiedział, że od dawna Aeolosaurini bywa w Rincosauria, np. http://www.zanzara.fondazionemcr.it/Upl ... s_2011.pdf

Lithostrotia ma sensowną definicję ale Eutitanosauria to potworek, zob. http://taxonsearch.uchicago.edu/?tax_id ... lay&ke=key
W macierzy wg Canudo i in. (2018) Eutitanosauria w pierwszym rozumieniu ciężko odnaleźć (jak to z reguły z tym kladem tak definiowanym bywa), będzie to mniej więcej ta politomia, gdzie jest Saltasaurus. W drugim rozumieniu to będzie klad szczebel niżej niż zaznaczono.

Filogeneza i taksonomia tytanozaurów ciężka jest do ogarnięcia.

To jest ogólnie wielki problem dla mnie podczas aktualizacji bazy, bo praktycznie co nowa praca to zmiany i często obawiam się że coś przegapie. Nieraz jest tak że przenoszę dane dinozaury do innego kladu a zachwile w drugą stronę. Są też taksony dla mnie problematyczne jak np Anchiornis... generalnie celem jest aby baza zawierała wszystke nieptasie dinozaury ale stwierdzenie które są nieptasie a które nie jest skomplikowane. Tak samo jeśli Anchiornis czy Aurornis (a ostatnio często wypadają już w Avialae) są to powinienem dodać też być może archeopteryksa i nie wiem w dalszym ciągu jakie rozwiązanie stosować. Balaur np tu https://bioone.org/journals/bulletin-of ... -5fVG_J-xw jest znów w Velociraptorinae

Duże zaskoczenie!!!
The first duckbill dinosaur (Hadrosauridae: Lambeosaurinae) from Africa and the role of oceanic dispersal in dinosaur biogeography
Author links open overlay panelNicholas R.Longricha
Xabier PeredaSuberbiolabR. AlexanderPyroncNour-EddineJalilde

Ajnabia odysseus mastrycht Maroko

https://doi.org/10.1016/j.cretres.2020.104678

Tomasz Singer pisze: ↑

2 listopada 2020, o 23:04

Duże zaskoczenie!!!
The first duckbill dinosaur (Hadrosauridae: Lambeosaurinae) from Africa and the role of oceanic dispersal in dinosaur biogeography
Author links open overlay panelNicholas R.Longricha
Xabier PeredaSuberbiolabR. AlexanderPyroncNour-EddineJalilde

Ajnabia odysseus mastrycht Maroko

https://doi.org/10.1016/j.cretres.2020.104678

Ma ktoś wersję z "figurami" ? Bo mam tylko sam tekst

Na dwóch Grupach na Facebooku, w tym linku były widoczne chociaż miniatury ilustracji.
Ten link, który wstawiłem wczoraj chyba nawet nie działa.

Nowy zauropod z wczesnej jury Argentyny
Bagualia alba.

Ktoś może dodać link, bo piszę z telefonu.

Tomasz Singer pisze: ↑

19 listopada 2020, o 10:43

Nowy zauropod z wczesnej jury Argentyny
Bagualia alba.

Ktoś może dodać link, bo piszę z telefonu.

Pol D., Ramezani J., Gomez K., Carballido J.L., Paulina Carabajal A., Rauhut O.W.M., Escapa I.H., Cúneo N.R. 2020. Extinction of herbivorous dinosaurs linked to Early Jurassic global warming event. Proceedings of the Royal Society B 287: 20202310. https://doi.org/10.1098/rspb.2020.2310

Nowy teropod z późnego triasu Brazylii - Erythrovenator jacuiensis

Rodrigo T. Muller (2020). A new theropod dinosaur from a peculiar Late Triassic assemblage of southern Brazil.
Journal of South American Earth Sciences 103026 (advance online publication) doi: https://doi.org/10.1016/j.jsames.2020.103026

Miałem okazję recenzować ten artykuł, ale autor nie dostał wszystkich moich poprawek przez nieuwagę redakcji. Szkoda, że materiał jest tak fragmentaryczny. Mam nadzieję, że stanowisko to dostarczy jeszcze jakichś nowych danych w przyszłości.

Ubirajara jubatus - kompsognatyd z grzywą na grzbiecie. Apt Brazylii (formacja Crato).
https://doi.org/10.1016/j.cretres.2020.104686

Z grzywą i "BMFI"-ami ("broad monofilamentous integuments"). Tylko nie widzę tutaj wykazania, że to w ogóle jest element pochodzący od Ubirajara.

Na DML i WIKIPALEO podważana też jest legalność wydobycia i przewiezienia okazu. Wiele okazów z Crato Fm ma problematyczny status prawny.

Czarne chmury zbierają się nad pracą Smytha i in. Zobaczymy, jak się to rozwinie.

A tymczasem mamy chyba ostatniego nowego dinozaura A.D. 2020 (chociaż finalnie artykuł ukaże się pewnie w 2022...). Jest to Garrigatitan meridionalis - niewielki tytanozaur (podrostki miały 4-6 m długości i ważyły 2-2,5 tony, dorosłe być może dorastały do 12 m) z górnego kampanu Francji.

Díez Díaz V., Garcia G., Pereda Suberbiola X., Jentgen-Ceschino B., Stein K., Godefroit P., Valentin X. 2020. A new titanosaur (Dinosauria: Sauropoda) from the Upper Cretaceous of Velaux-La-Bastide Neuve (southern France). Historical Biology. https://doi.org/10.1080/08912963.2020.1841184

Ag.Ent pisze:A tymczasem mamy chyba ostatniego nowego dinozaura A.D. 2020

A jednak nie ostatniego, bo dziś ukazał się artykuł opisujący Smitanosaurus agilis (choć to tylko nowa nazwa rodzajowa dla 'Morosaurus' agilis). Według autorów jest to bazalny przedstawiciel dikreozaurów, podobnie jak Kaatedocus, dotąd uznawany za bliskiego krewnego diplodoków.

Whitlock J.A., Wilson Mantilla J.A. 2020. The Late Jurassic sauropod dinosaur 'Morosaurus' agilis Marsh, 1889 reexamined and reinterpreted as a dicraeosaurid. Journal of Vertebrate Paleontology, e1780600. https://doi.org/10.1080/02724634.2020.1780600

Czyli w sumie tak jak w Molina Perez i Larramendi- Dinosaur Fact and Figures, oni też Morosaurus agilis zaliczyli do Dicraeosauridae.