Jest coś, co zainteresuje Ag.Enta. Jaszczurki z rodzaju
Timon występują dziś wokół morza śródziemnego. Skamieniałości z Sardynii pokazują, że te jaszczurki jeszcze niedawno zamieszkiwały także tę wyspę. Wymarły prawdopodobnie na skutek pojawienia się nowych drapieżników i zmian klimatycznych:
Tschopp, E., Villa, A., Camaiti, M., Ferro, L., Tuveri, C., Rook, L., Arca, M., Delfino, M. 2018.
The first fossils of Timon (Squamata: Lacertinae) from Sardinia (Italy) and potential causes for its local extinction in the Pleistocene. Zoological Journal of the Linnean Society, w druku.
https://doi.org/10.1093/zoolinnean/zly003
Ag.Ent pisze:Faktycznie, nieskostniała okolica czołowo-ciemieniowa sugeruje juwenilność, chociaż trzeba pamiętać, że na tempo kostnienia w tym miejscu mają wpływ różne czynniki, np. jajo- lub żyworodność (nie sądzę, by Colobops był żyworodny, ale pewności póki co mieć nie możemy). Z kolei kość łzowa u wielu jaszczurek jest jedną z kości pojawiających się na samym końcu rozwoju (np. u jaszczurki żyworodnej niektóre osobniki ją mają, inne - nie), więc jej obecność mogłaby sugerować bardziej zaawansowane stadium rozwoju. Problem w tym, że praktycznie nic nie wiemy o sekwencjach kostnienia u bazalnych archozauromorfów, a współczesne grupy są bardzo zmodyfikowane.
Autorzy piszą, że kość łzowa jest u
Colobops. Z ogólnego wyglądu i wieku skamieniałości przynależność do rynchozaurów nie pasuje. Z drugiej strony, jeśli to młodociany osobnik, to na hatterię jest on trochę za duży.
Ag.Ent pisze:Wreszcie ukazał się kolejny tom rozpraw Society of Vertebrate Paleontology - tym razem opisujący triasową faunę ze złóż Manda w Tanzanii oraz kilku formacji w Zambii. Sporo artykułów o prokolofonach, cynodontach, dicynodontach i oczywiście wczesnych archozaurach, w tym formalny opis Mandasuchus tanyauchen (gatunku, który opisał jeszcze Charig w 1967 roku w swoim doktoracie, który jednak nigdy nie został opublikowany), oraz szczegółowa anatomia teleokratera.
Bardzo czekałem na ten tom. Dużo gorzkich niespodzianek. W 2010 roku zespół Nesbitta ogłosił światu, że linia dinozaurowa była już zróżnicowana w anizyku, bo w tej samej okolicy (nie w tej samej warstwie) znaleziono asilizaura i cynodonta
Cynognathus. Potem ten sam zespół ogłasza, że owszem asilizaur nie występował z tym cynodontem, jest młodszy, ale teleokrater już tak i jest z anizyku. Dwa razy ogłosili więc, że mają najstarszych przedstawicieli linii dinozaurowej na bardzo wątłych przesłankach. Recenzentom to nie przeszkadzało, że artykuły nie miały rozbudowanej części stratygraficznej, która potwierdzałaby te rewelacje. To tak, gdyby opisać Lisowice jako karnik, bo w kajprze Śląska występuje
Paleorhinus i dicynodonty. Teraz autorzy piszą dalej wszędzie, że teleokrater jest z anizyku, z wyjątkiem jednego zdania (podkreślenie moje):
Nesbitt et al., 2018 pisze:On the basis of comparisons with the tetrapod fauna from subzone B of the Cynognathus Assemblage Zone of South Africa, the base of the Lifua Member is considered to be Anisian in age (Lucas, 1998; Hancox, 2000; Abdala et al., 2005; Rubidge, 2005; Hancox et al., 2013; Nesbitt et al., 2017), although it might possibly be as young as earliest Carnian (Marsicano et al., 2016).
Sprawa korelacji tych warstw jest dokładnie omówiona przez zespół Wanga w tym samym tomie. Jeżeli jakimś cudem kilka zwierzaków nie przetrwało na niektórych obszarach jako żywe skamieniaości, to wynik korelacji jest bardzo wymowny:
Wang et al., 2018 pisze:Additional radiometric dates are necessary to confirm the Late Triassic age, but it can be said that there is no positive biostratigraphic evidence to place the CAZ subzone B and correlated faunas in the Early-Middle Triassic
Zatem zarówno formacja Ntawere jak i dolne ogniwo Lifua są z karniku
Pamiętacie jak pisałem swoje wątpliwości na temat datowania tego pierwszego w opisie
Lutungutali? Teraz żałuję, że nie zaproponowałem synonimiki silezaura z
Lutungutali
Z innych niespodzianek, nie ma w tym tomie dokładnej osteologii asilizaura, ani reszty materiału
Lutungutali, która jeszcze w 2013 roku była niewypreparowana. Wielka szkoda.