[OPIS] Loricatosaurus (lorikatozaur)
: 18 lipca 2008, o 21:20
Dam też do wikipedii. Rozmiary na podstawie leksowizaura.
_____________________________________________________
Loricatosaurus (lorikatozaur)
Długość: 5-6 m (?)
Masa: 1-2 t (?)
Miejsce występowania: Europa - Anglia, Francja
Czas występowania: 165-161 Ma
Klasyfikacja:
Ornithischia
Thyreophora
Stegosauria
Stegosauridae
?? Stegosaurinae
Loricatosaurus był stegozaurydem żyją cym na terenach obecnej Europy w środkowej jurze. Prawdopodobnie był zbudowany podobnie jak inne stegozaurydy - miał małą głowę, średniej długości szyję i dość potężny korpus podparty czterema mocnymi nogami, z przednimi wyraźnie krótszymi od tylnych. Posiadał też długi ogon zakończony kolcami, które służyły zapewne do obrony przed drapieżnikami, takimi jak Dubreuillosaurus czy Eustreptospondylus. Poruszał się przeważnie na czterech kończynach, jednak niektóre cechy budowy i ślady pozostawione przez stegozaurydy sugerują , że od czasu do czasu poruszały się one na dwóch nogach. Loricatosaurus różnił się od pozostałych stegozaurów budową kręgów ogonowych.
Historia taksonomii
Począ tkowo holotyp lorikatozaura został uznany za szczą tki rodzaju Stegosaurus, jako gatunek S. priscus. Został on później uznany za należą cy do Lexovisaurus durobrivensis. W 2008 roku Maidment, Norman, Barrett i Upchurch uznali L. durobrivensis, którego holotyp okazał się niediagnostyczny, za nomen dubium i na podstawie części materiału wcześniej do niego zaliczonego utworzyli nowy takson - Loricatosaurus.
Pozycja systematyczna
Na podstawie badań i analiz kladystycznych z roku 2008 uznano lorikatozaura za stegozauryda, tworzą cego klad w skład którego wchodzą także Tuojiangosaurus i Paranthodon. Są one blisko spokrewnione z rodzajem Stegosaurus (sensu Maidment i in., 2008 - zob. opis Hesperosaurus) i nieco dalej z Kentrosaurus. Wszystkie te dinozaury należą do podrodziny Stegosaurinae.
Jednak z nowszego badania (Mateus i in, 2009, na podstawie Maidment i in., 2008 z dodatkowymi czterema cechami i dodaniem Miragaia) wynika inna pozycja systematyczna - Loricatosaurus jest taksonem siostrzanym kladu zaawansowanych stegozaurydów (Stegosaurinae + Dacentrurinae).
Materiał kopalny wraz z miejscem znalezienia:
- Holotyp (BMNHR3167) to niekompletny szkielet zawierają cy: dwa kręgi szyjne, sześć grzbietowych, szesnaście ogonowych, prawą kość ramienną i kość łokciową , kości nadgarstka, dwie kości śródręcza (jedna niekompletna), części kości biodrowej, kulszowej i łonowej, lewą kość udową , część kości strzałkowej i piszczelowej z przyrośniętymi kośćmi stępu oraz elementów pancerza. Kolec, wcześniej uważany za znajdują cy się za łopatką , ma zupełnie inną budowę niż odpowiadają ce mu kolce u innych stegozaurów. Prawdopodobnie jest to fragment kolca ogonowego.
Okaz pochodzi z iłów oksfordzkich (Oxford Clay) datowanych na kelowej z Fletton, Peterborough.
- Przypisany okaz (MHBR 001) to niekompletny szkielet składają cy się z: kręgów szyjnych, grzbietowych i ogonowych, lewej kości ramiennej, prawej kości udowej, kości strzałkowej i piszczelowej oraz elementów pancerza.
Szczą tki znaleziono w osadach datowanych na wczesny kelowej w Le Fresne d’Argences, Calvados w Normandii (północna Francja).
Etymologia
Loricatosaurus znaczy "opancerzony jaszczur". Nazwa powstała z połą czenia słów: łac. loricatus (opancerzony) i gr. saurus (jaszczurka).
Loricatosaurus Maidment, Norman, Barrett i Upchurch. 2008
L. priscus (Nopcsa, 1911b) Maidment, Norman, Barrett i Upchurch. 2008
= Stegosaurus priscus Nopcsa, 1911
= Lexovisaurus priscus (Nopcsa, 1911) Kuhn, 1964
A i B to kręg środkowoogonowy Loricatosaurus priscus (BMNH R3167) w widokach: z prawego boku (A) i z przodu (B).
Rekonstrukcja przedstawia Lexovisaurus, nie wiemy jednak czy lorikatozaur posiadał szpikulce wyrastają ce z barków. Wg niektórych kolec ten jest cechą wszystkich stegozaurów, którą utraciły bardziej zaawanosawane formy, jak Stegosaurus, Wuerhosaurus i Hesperosaurus.
Literatura:
Maidment, S.C.R., Norman, D.B., Barrett, P.M., & Upchurch, P. (2008) "Systematics and phylogeny of Stegosauria (Dinosauria: Ornithischia)" Journal of Systematic Palaeontology, 6(4), 367-407. doi:10.1017/S1477201908002459
Octavio Mateus, Susannah C.R Maidment and Nicolai A Christiansen (2009): "A new long-necked 'sauropod-mimic' stegosaur and the evolution of the plated dinosaurs". Proceeding of the Royal Society B published online 25 February 2009 doi: 10.1098/rspb.2008.1909
_____________________________________________________
Loricatosaurus (lorikatozaur)
Długość: 5-6 m (?)
Masa: 1-2 t (?)
Miejsce występowania: Europa - Anglia, Francja
Czas występowania: 165-161 Ma
Klasyfikacja:
Ornithischia
Thyreophora
Stegosauria
Stegosauridae
?? Stegosaurinae
Loricatosaurus był stegozaurydem żyją cym na terenach obecnej Europy w środkowej jurze. Prawdopodobnie był zbudowany podobnie jak inne stegozaurydy - miał małą głowę, średniej długości szyję i dość potężny korpus podparty czterema mocnymi nogami, z przednimi wyraźnie krótszymi od tylnych. Posiadał też długi ogon zakończony kolcami, które służyły zapewne do obrony przed drapieżnikami, takimi jak Dubreuillosaurus czy Eustreptospondylus. Poruszał się przeważnie na czterech kończynach, jednak niektóre cechy budowy i ślady pozostawione przez stegozaurydy sugerują , że od czasu do czasu poruszały się one na dwóch nogach. Loricatosaurus różnił się od pozostałych stegozaurów budową kręgów ogonowych.
Historia taksonomii
Począ tkowo holotyp lorikatozaura został uznany za szczą tki rodzaju Stegosaurus, jako gatunek S. priscus. Został on później uznany za należą cy do Lexovisaurus durobrivensis. W 2008 roku Maidment, Norman, Barrett i Upchurch uznali L. durobrivensis, którego holotyp okazał się niediagnostyczny, za nomen dubium i na podstawie części materiału wcześniej do niego zaliczonego utworzyli nowy takson - Loricatosaurus.
Pozycja systematyczna
Na podstawie badań i analiz kladystycznych z roku 2008 uznano lorikatozaura za stegozauryda, tworzą cego klad w skład którego wchodzą także Tuojiangosaurus i Paranthodon. Są one blisko spokrewnione z rodzajem Stegosaurus (sensu Maidment i in., 2008 - zob. opis Hesperosaurus) i nieco dalej z Kentrosaurus. Wszystkie te dinozaury należą do podrodziny Stegosaurinae.
Jednak z nowszego badania (Mateus i in, 2009, na podstawie Maidment i in., 2008 z dodatkowymi czterema cechami i dodaniem Miragaia) wynika inna pozycja systematyczna - Loricatosaurus jest taksonem siostrzanym kladu zaawansowanych stegozaurydów (Stegosaurinae + Dacentrurinae).
Materiał kopalny wraz z miejscem znalezienia:
- Holotyp (BMNHR3167) to niekompletny szkielet zawierają cy: dwa kręgi szyjne, sześć grzbietowych, szesnaście ogonowych, prawą kość ramienną i kość łokciową , kości nadgarstka, dwie kości śródręcza (jedna niekompletna), części kości biodrowej, kulszowej i łonowej, lewą kość udową , część kości strzałkowej i piszczelowej z przyrośniętymi kośćmi stępu oraz elementów pancerza. Kolec, wcześniej uważany za znajdują cy się za łopatką , ma zupełnie inną budowę niż odpowiadają ce mu kolce u innych stegozaurów. Prawdopodobnie jest to fragment kolca ogonowego.
Okaz pochodzi z iłów oksfordzkich (Oxford Clay) datowanych na kelowej z Fletton, Peterborough.
- Przypisany okaz (MHBR 001) to niekompletny szkielet składają cy się z: kręgów szyjnych, grzbietowych i ogonowych, lewej kości ramiennej, prawej kości udowej, kości strzałkowej i piszczelowej oraz elementów pancerza.
Szczą tki znaleziono w osadach datowanych na wczesny kelowej w Le Fresne d’Argences, Calvados w Normandii (północna Francja).
Etymologia
Loricatosaurus znaczy "opancerzony jaszczur". Nazwa powstała z połą czenia słów: łac. loricatus (opancerzony) i gr. saurus (jaszczurka).
Loricatosaurus Maidment, Norman, Barrett i Upchurch. 2008
L. priscus (Nopcsa, 1911b) Maidment, Norman, Barrett i Upchurch. 2008
= Stegosaurus priscus Nopcsa, 1911
= Lexovisaurus priscus (Nopcsa, 1911) Kuhn, 1964
A i B to kręg środkowoogonowy Loricatosaurus priscus (BMNH R3167) w widokach: z prawego boku (A) i z przodu (B).
Rekonstrukcja przedstawia Lexovisaurus, nie wiemy jednak czy lorikatozaur posiadał szpikulce wyrastają ce z barków. Wg niektórych kolec ten jest cechą wszystkich stegozaurów, którą utraciły bardziej zaawanosawane formy, jak Stegosaurus, Wuerhosaurus i Hesperosaurus.
Literatura:
Maidment, S.C.R., Norman, D.B., Barrett, P.M., & Upchurch, P. (2008) "Systematics and phylogeny of Stegosauria (Dinosauria: Ornithischia)" Journal of Systematic Palaeontology, 6(4), 367-407. doi:10.1017/S1477201908002459
Octavio Mateus, Susannah C.R Maidment and Nicolai A Christiansen (2009): "A new long-necked 'sauropod-mimic' stegosaur and the evolution of the plated dinosaurs". Proceeding of the Royal Society B published online 25 February 2009 doi: 10.1098/rspb.2008.1909
